อาลัย..ครูบ้านนอก – สันต์ สะตอแมน

www.plewseengern.com

สันต์ สะตอแมน

ปิดม่านหนังอุดมการณ์ “ครูบ้านนอก” สิ้นเสียงบอกความนัยโอ้ “ไก่จ๋า”

ครู “ปิยะ ตระกูลราษฎร์” นิราศลา เด็กน้อยยังคอยหาน้ำตาริน

พระเอกหนุ่มบ้านนาผู้กล้าเก่ง นักแต่งเพลงเศร้าหวานสะท้านถิ่น

นักพากย์มวยลือลั่นชั้นอัศวิน ฝากแผ่นดินหลากล้นด้วยผลงาน

อาจารย์อภิชาติ ดำดี ได้กรุณาส่งกลอนนี้ไปให้ทางไลน์ตั้งแต่หัวเช้า พร้อมข้อความ “เสียใจด้วยครับ ปีนี้ไปกันเยอะจังครับ”

“เพื่อนรักครับ..รู้สึกเศร้า” ผมตอบไปห้วนๆ ซึ่งอาจารย์อภิชาติคงเข้าใจความรู้สึกของคนที่สูญเสียเพื่อน (รัก) เป็นอย่างดี จึงได้หยุดการสนทนาทางไลน์เอาไว้แค่นั้น

ส่วนผมเมื่อนั่งลงจิ้มแป้นคอมพิวเตอร์ ในหัวก็คิด..จะเขียน (อาลัย) ถึงเพื่อนในมุมไหนดี (วะ) ที่ไม่ใช่การลอกประวัติตามวิกิพีเดียที่สื่อได้นำเสนอไปครบครันแล้ว?

ก็..นึกขึ้นได้ราวสักเดือนกว่าๆ คุณปิยะได้โทรศัพท์ไปหาผม พูดคุยด้วยน้ำเสียงสดใสไม่มีวี่แววของคนป่วยไข้ได้เจ็บแต่อย่างใด..

“ปรึกษาคุณหน่อยสิ” พระเอกครูบ้านนอกเริ่มต้นก่อนจะว่า.. “พอดีมีคนจะเอาครูบ้านนอกมาปัดฝุ่นทำละคร และอยากให้ผมร่วมแสดงด้วย คุณว่าควรจะรับเล่นไหม”

“ทำไมจะไม่รับเล่นล่ะ” ผมลองหยั่งเชิงถาม “ก็ในหนังผมตายแล้วนะ” เขาตอบ “เกี่ยวอะไรกันด้วย ใครจะไปจำไปรู้ว่าคุณเคยแสดงมาก่อนล่ะ..

อีกอย่าง ฉากจบหนังครูบ้านนอกก็ไม่ได้เฉลยว่าคุณตาย ซึ่งอาจจะตายก็ได้ ไม่ตายก็ได้ปล่อยให้คนดูคิด-เดาเอาเองเหมือนหนังฝรั่งหลายๆ เรื่อง”

ระหว่างคุณปิยะเงียบ-ฟัง ผมโม้ต่อ.. “นี่ ถ้าคุณจะกลับมารับเล่นเวอร์ชั่นใหม่ ก็ต้องเสนอกับผู้กำกับฯ ไปเลยว่าคุณต้องรับบทครูบ้านนอกคนเดิม ที่หลังจากถูกยิงไม่ตาย ก็ได้หายตัวไปจากหมู่บ้าน

อาจจะไปใช้ชีวิตสันโดษ หรืออะไรก็ตามที่เป็นตัวละครที่มีบทบาทอยู่ ไม่ใช่ไปเล่นเป็นแค่พ่อพระเอก-นางเอก มันไม่สมศักดิ์ศรีโว้ย”

“เออ ดีเข้าท่า” คุณปิยะเบรกและว่า.. “จะลองไปเสนอผู้กำกับดู ว่าแต่คุณเป็นอย่างไรบ้าง ไม่ได้พบหน้ากันเลย ผมก็ไปๆ-มาๆกรุงเทพฯ-สุพรรณฯ เอาไว้ว่างๆ กินข้าวปลากัน”

และหลังจากวางสายไปแล้ว ผมกับคุณปิยะก็ไม่ติดต่อ-สื่อสารกันอีกเลย ก็นึกว่าอีกฝ่ายมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานละครเรื่องครูบ้านนอกที่คุยกันไว้

สักแอะเพื่อนไม่เคยที่จะปรารภให้ได้รู้ว่าตัวเขาเองเจ็บไข้ได้ป่วยอยู่ ซึ่งก็เป็นนิสัยส่วนตัวที่ไม่ชอบรบกวนใคร กระทั่งจะกินข้าว-เลี้ยงไวน์วันคล้ายวันเกิดตัวเองแต่ละปี..

แทนที่จะโทรศัทพ์ไปบอก-ไปชวนให้ผมไปหาที่ร้านหรือที่ไหนไกล-ใกล้ คุณปิยะกลับขับรถไปหาผมเสียเอง และจะนั่งกินข้าว (ก๋วยเตี๋ยว) กันสองต่อสอง จนบางปีผมเผลอถาม..

“คุณกำลังคิดอะไรกับผมหรือ (ไอ้) พระเอกครูบ้านนอก”?

ครับ..คุยมาถึงตรงนี้ ก็ให้นึกขึ้นได้ เมื่อคืนวันจันทร์นี้เอง ผมกดดูทีวี.ช่องนั้นช่องนี้ไปเรื่อยแบบหงุดหงิดรำคาญใจ เพราะดูอะไรก็เหมือนจะไม่ถูกตา-โดนใจไปเสียหมด..

แม้แต่หนังในเน็ตฟลิกซ์ ก็ให้น่าเบื่อขึ้นมาซะงั้น!

จึงเลยเปิดดู “หนังไทยเก่า” ในช่องยูทูบ ดูเรื่องนั้นนิดเรื่องนี้หน่อย จนกดไปเจอเอาเรื่อง “สวรรค์บ้านนา” เห็นภาพคุณปิยะเข้า เลยนอนดูไป-ยิ้มไป

“ทำไมเพื่อนกูขี้เหร่จังวะ” นึกในใจ แต่ไม่ได้นึกไปว่า เพื่อนกำลังจะมาบอกลาไปชั่วนิรันดร์..วันนี้จึงใคร่ขออนุญาต “อาลัยครูบ้านนอก..

ขอให้ดวงวิญญาณ “ปิยะ ตระกูลราษฎร์”..

ได้ไปสู่สรวงสวรรค์ด้วยเทอญ!

Written By
More from pp
“ทิพานัน” ยกดัชนีความสุขในการดำรงชีวิตคนไทยสูงสุดในรอบ 40 เดือน สะท้อนผลสำเร็จนโยบายจัดการวิกฤติซ้อนวิกฤติของ “พล.อ.ประยุทธ์” และภาวะผู้นำ
น.ส.ทิพานัน ศิริชนะ รองโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี เปิดเผยว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม รับทราบและยินดีที่ผลสำรวจความคิดเห็นด้านสังคม ของศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย พบว่า
Read More
0 replies on “อาลัย..ครูบ้านนอก – สันต์ สะตอแมน”