คิดถึง สว.ลากตั้ง #ผักกาดหอม

ผักกาดหอม

ก็เรียบร้อยกันไป…

เห็นหน้าเห็นตากันไปแล้วนะครับ สำหรับ ๒๐๐ สว. ที่มาจากการเลือกกันเอง และเลือกไขว้

สารภาพตามตรงว่า…เกือบทั้งหมด ไม่รู้จัก

ที่คุ้นๆ หน้า ได้ยินชื่อกันบ่อยๆ ก็ไม่กี่คน เช่น

ดร.แล ดิลกวิทยรัตน์

อังคณา นีละไพจิตร

เปรมศักดิ์ เพียยุระ

นพดล อินนา

ชิบ จิตนิยม

นันทนา นันทวโรภาส

ไชยยงค์ มณีรุ่งสกุล

ที่เหลือบางคนคลับคล้ายคลับคลา บางคนรู้จักแต่นามสกุล แต่ส่วนใหญ่คือ ไม่รู้จัก

แต่เรื่องความหลากหลาย เต็มสิบให้ร้อยครับ

มีทั้งนักวิชาการ อดีตนักการเมือง สื่อมวลชน เกษตรกร

ไปจนถึงนักฟุตบอลอาวุโส ๒๐ ปี

จะอาชีพอะไร การศึกษาระดับไหน ไม่สำคัญครับ เพราะทุกคนเท่าเทียมกัน

แต่ก็รู้สึกถึงความอุบาทว์ การแนะนำตัวในใบสมัครของคนที่ชื่อ “ปราณีต เกรัมย์”

กรอกประวัติการทำงานหรือประสบการณ์ในการทำงานในกลุ่มที่สมัคร คือกลุ่มศิลปะ วัฒนธรรม ดนตรี การแสดงและบันเทิง นักกีฬา ว่า “เป็นนักกีฬาฟุตบอลอาวุโส พ.ศ.๒๕๒๗-๒๕๔๗”

คราวหน้า เป็นนักวิ่งเปี้ยวอาวุโส ประสบการณ์ ๓๐ ปี ก็สมัครในกลุ่มนี้ได้สิครับ

รัฐธรรมนูญ ๒๕๖๐ ระบุถึงความมุ่งหมายในแต่มาตรา และมาตรา ๑๐๗ เกี่ยวกับที่มา สว.นั้น มีการจำกัดความคำว่า “ความรู้” เอาไว้ค่อนข้างชัดเจน

“…อนึ่ง คำว่า ‘ความรู้’ ที่บัญญัติไว้ในวรรคหนึ่งของมาตรานี้ มิได้หมายความถึงความรู้ที่จะวัดกันด้วยประกาศนียบัตรหรือปริญญาทั้งปวง แต่หมายถึงความรู้ที่บุคคลมีอยู่จริงในด้านต่างๆ เช่น ความรู้ในการทำนา ความรู้ในการทำการประมง หรือความรู้ในการเลี้ยงสัตว์ เป็นต้น…”

ถูกต้องครับ เราควรมีคนมีความรู้ด้านการเกษตรเข้าไปนั่งในสภาสูง

แต่ความรู้ นักฟุตบอลอาวุโส ประสบการณ์ ๒๐ ปี จะไปทำอะไรให้ประเทศครับ

ถ้าเป็นนักฟุตบอลอาชีพ ว่าไปอย่าง

ที่สำคัญมันควรจะระบุเป็น “ความรู้” ที่ใช้ในการสมัคร สว.หรือไม่

ครับ… เมื่อเฉลยว่า “ปราณีต เกรัมย์” เป็นใคร การกรอกใบสมัคร สว. ที่ยื่นให้ กกต.ก็กลายเป็นเด็กเล่นขี้ไปทันที

เป็นอดีตคนขับรถของ “ชัย ชิดชอบ” อดีตประธานรัฐสภาผู้ล่วงลับ

ย้ำอีกทีนะครับ อาชีพอะไรไม่สำคัญ เพราะทุกคนที่สมัคร สว.ถือว่าเท่าเทียมกัน แต่ที่ไม่เท่าคือ จิตสำนึกที่จะทำเพื่อบ้านเมือง

เห็นข่าวหลายจังหวัดไม่มีตัวแทนเป็น สว.เลย ขณะที่บุรีรัมย์ จังหวัดเล็กๆ มีตัวแทนเป็น สว.ถึง ๑๔ คน

กรุงเทพฯ เมืองโตเดี่ยว มีประชากรในเมืองเยอะสุด มีผู้สมัครมากสุด ยังมีตัวแทนเป็น สว.แค่ ๙ คน

ชาวสีส้มก็งงเป็นไก่ตาแตกครับ ผ่านเข้าระดับประเทศเป็นฝูง แต่เลือกแล้วมันพลิก!

บ่นกันสนั่นโซเชียลครับ

โพสต์ของ รักชนก ศรีนอก-Rukchanok Srinork ถือเป็นตัวแทน ก้าวไกล-ก้าวหน้า ได้เลย

“…สว. ประชาชน ที่ช่วยกันรณรงค์ผ่านทุกสื่อ ทุกช่องทาง ช่วยกันโฆษณาแบบออร์แกนิก นำเสนอกันเอาใจช่วยกันแทบตาย ตกรอบหายไปหมดเลย แต่คนที่ไม่มีใครคุ้นแม้แต่ในกลุ่มวิชาชีพ ไม่เคยปรากฏตัวที่ไหน คะแนนนำโด่งเข้ารอบกันเยอะเลย…”

ฉีกปากกาเซียน

หมูอยู่ตึกครับ

สีส้มที่ว่ามาแน่ๆ ลงทุนลงแรงกันแทบตาย กลับไม่ทะลุเป้า

เลือก สว.เที่ยวนี้จึงเป็นศาสตร์ที่นักการเมืองต้องเรียนรู้ โดยเฉพาะใครก็ตามที่ชอบเล่นกับกระแส ให้พึงระวัง สุดท้ายจะสูญพันธุ์

สารภาพตามตรง ผลเลือก สว. ทำหลายคนเข็มขัดสั้นกันเป็นแถว

คาดไม่ถึงว่ามันจะออกมาแบบนี้

“สมชาย วงศ์สวัสดิ์” ตกได้ไง

มันน่าประหลาดใจพอๆ กับ “ปราณีต เกรัมย์” มาได้ไง

และเรามาถึงจุดนี้ได้ไง

จุดที่ว่า สว.ลากตั้ง จากเผด็จการ มีแนวโน้มว่าหน้าตาหล่อเอาการกว่ากันเยอะ

นี่…นักข่าวหัวเห็ดเขาไปจำแนกว่า สว.ป้ายแดง ใครเป็นใครบ้าง

ดร.แล ดิลกวิทยรัตน์ อดีตอาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาฯ เป็นนักวิชาการที่เชี่ยวชาญด้านเศรษฐศาสตร์แรงงาน คนนี้ถือว่าผ่าน

ชินโชติ แสงสังข์ จากสภาองค์การลูกจ้างสภาแรงงานแห่งประเทศไทย

วุฒิชาติ กัลยาณมิตร อดีตผู้ว่าการการรถไฟแห่งประเทศไทย

กัมพล สุภาแพ่ง อดีต สส.เพชรบุรี พรรคประชาธิปัตย์ เจ้าของฉายา “สส. ๑๐๐ ศพ”

พิศูจน์ รัตนวงศ์ นักธุรกิจใหญ่เกาะช้าง เจ้าของท่าเรือเฟอร์รี่เกาะช้าง ถ้าอยากรู้จักมากกว่านี้ให้ไปถาม “ชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร” หัวหน้าชุดเฉพาะกิจพญาเสือ

พรเพิ่ม ทองศรี พี่ชายแท้ๆ “ทรงศักดิ์ ทองศรี” รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย สังกัดพรรคภูมิใจไทย

มานะ มหาสุวีระชัย อดีต สส.ศีรษะเกษ พรรคพลังธรรม อดีตลูกศิษย์ก้นกุฏิมหาจำลอง

สรชาติ วิชย สุวรรณพรหม อดีต สส.หนองบัวลำภู พรรคความหวังใหม่ของพ่อใหญ่จิ๋ว

นาวาตรีวุฒิพงศ์ พงศ์สุวรรณ เด็กเก่าไทยรักไทย

วิวรรธน์ ไกรพิสิทธิ์กุล ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บมจ.ศรีนานาพร มาร์เก็ตติ้ง (SNNP)

วิเชียร ชัยสถาพร รองกรรมการผู้จัดการ บริษัท ศรีนานาพร มาร์เก็ตติ้ง จำกัด (มหาชน)

พิบูลย์อัฑฒ์ หฤหรรษ์ปราการ อดีตที่ปรึกษา “พิพัฒน์ รัชกิจประการ” แกนนำพรรคภูมิใจไทย และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน

กมล รอดคล้าย อดีตเลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เคยทำงานกับพรรคภูมิใจไทย

ดร.อัษฎางค์ แสวงการ อดีตผู้สมัคร สส.ขอนแก่น พรรคพลังประชารัฐ

รายชื่อนี้ถือว่าพอเป็นที่รู้จักของผู้คนในสังคม และดูประวัติการทำงานแล้วส่วนใหญ่มาจากพรรคภูมิใจไทย

มาแบบเงียบๆ ไม่โฉ่งฉ่าง สุดท้ายเข้าวิน

แล้วไงต่อ?

ที่แน่ๆ ประธานวุฒิสภา ไม่ใช่ชายชื่อ “สมชาย วงศ์สวัสดิ์” ที่ได้กำลังใจจาก “เจ๊แดง” ภรรยาสุดที่รัก จนร่วงในรอบระดับประเทศ

แต่ ๑๔ เสียงจากบุรีรัมย์ บวกกับคนที่เคยทำงานกับพรรคภูมิใจไทย ช่างน่าจับตามองจริงๆ

เพราะน่าจะรวมเก้าอี้ได้หลายสิบ

ส้มฟัดแดง เสร็จน้ำเงิน

ยังไม่จบครับ หลังจาก ๒๐๐ คนเข้าสภา รู้จักหน้าค่าตากันดีแล้ว ยังมีการขยับอีก

อาจมีผู้ใหญ่ใจดี เสนอโปรย้ายค่าย

ไว้ให้ถึงวันนั้น ไม่ได้มาเป็นถุง แต่มาเป็นซอง

จะเอาเป็นรายเดือน รายปี ก็ว่ากันตามจำนวนตุ่มที่บ้าน

ยังไม่ทันไร คิดถึง สว.ลากตั้งเสียแล้วสิครับ

0 replies on “คิดถึง สว.ลากตั้ง #ผักกาดหอม”