ผักกาดหอม
ไปอีกคนแล้ว
ยังไม่ทราบจุดหมายปลายทางว่า “เพนกวิน” พริษฐ์ ชิวารักษ์ หนีไปไหน
แต่ระดับนี้ไม่น่าจะหยุดที่กัมพูชา
อาจจะเป็นฝรั่งเศส แหล่งรวมคนหนีคดี ม.๑๑๒
คงไม่ต้องถามว่าไปไง เพราะเส้นทางธรรมชาติทางตะวันออก มีให้มุดหลายเส้นทางอยู่
หากไปแบบผิดกฎหมายไปทางนั้นง่ายสุด
ตะวันตกขืนไปตายหยังเขียด!
ทางใต้ยิ่งแล้วใหญ่ จับได้ถูกส่งกลับแน่นอน
ก็มีอยู่เส้นทางเดียวที่รุ่นพี่หลายๆ รุ่นปูทางไว้ให้
เรื่อง “เพนกวิน” หนี มีข่าวมาสักพักแล้ว แต่ไม่มีใครยืนยันได้
แถม “รุ้ง-ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล” ที่เล่นโซเชียลชั่วโมงต่อชั่วโมง ยืนยันเมื่อต้นเดือนนี้เอง ว่าตัวเองยังอยู่บ้าน หลังมีข่าวในโซเชียลว่า เพนกวิน รุ้ง ไมค์ ลี้ภัย ไปหมดแล้ว?
ก็เลยตายใจ!
เพราะข่าวที่ว่าหนีจริงๆ มีเพียงไมค์คนเดียว
วันนี้ชัดแล้ว ศาลออกหมายจับ “เพนกวิน” ไปเรียบร้อย
ไม่มีอะไรเกินคาด
“เพนกวิน” น่าจะเป็นพี่เบิ้มสามนิ้วที่ได้รับการประกันตัวมากครั้งที่สุด
ครั้งหลังสุด ๙ มกราคม ๒๕๖๖ ศาลจังหวัดเชียงใหม่ ให้ประกันตัว เพนกวิน คดี ม.๑๑๒ วางหลักทรัพย์ ๑.๕ แสนบาท
กำหนดเงื่อนไข “ห้ามไม่ให้จำเลยกระทำการอันมีลักษณะเช่นเดียวกับการกระทำที่ถูกฟ้องเป็นคดีนี้”
ถัดมา ๒๑ มีนาคม ๒๕๖๗ เพนกวิน ไปพบตำรวจ สน.ทองหล่อ ตามหมายเรียกคดี ม.๑๑๒ และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ มาตรา ๑๔ (๓) ที่ร้องโดย “ปารีณา ไกรคุปต์”
มีแนวโน้มจะเดินตามรอย “อานนท์ นำภา” เพราะมีคดีใหม่ๆ เกิดขึ้นมาเรื่อยๆ
จึงไม่แปลกที่ “เพนกวิน” จะหนี!
แต่ประเด็นที่ต้องกล่าวถึงคือขบวนการล้มล้างสถาบัน
เริ่มชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ว่า คนกลุ่มนี้ ทยอยหนี อาจต้องการไปสร้างขุมกำลังในต่างประเทศ หรือเพราะปอดแหก กลัวคุก ก็ตามที แต่สมาชิกที่เหลืออยู่ในไทย จะยากลำบากต่อการเคลื่อนไหวมากขึ้น
โดยเฉพาะคนที่ตกเป็นผู้ต้องหา หรือจำเลย คดีม.๑๑๒ ยากลำบากในการขอประกันตัวมากขึ้น
ลำบากกันหมด
นี่ไม่ใช่เรื่องชะตากรรม แต่เป็นเรื่องที่ทำกับมือ กับปากตนเองทั้งสิ้น
เมื่อคิดจะล้มล้างก็ต้องยอมรับผลการกระทำนั้น
ข้อเขียนของ “ดร.สุวินัย ภรณวลัย” จากการหนีของ “เพนกวิน” อธิบายไว้ชัดเจน ต้องยอมรับผลที่ตามมาด้วย
———————–
ปลายทางของนักปฏิกษัตริย์นิยมคืออะไร?
ตัวเองต้องตอบคำถามนี้ให้ชัดแจ้งให้ได้ก่อนที่จะริเป็นนักปฏิกษัตริย์นิยมในประเทศนี้
เพราะสุดท้ายแล้ว ปัจเจกต้องรับผิดชอบชีวิตของตนเองให้ได้ในทุกการตัดสินใจของตัวเองว่าจะเลือกเป็น “นัก…” อะไร
ถ้าจับพลัดจับผลูกลายมาเป็น “นักปฏิกษัตริย์นิยม” แบบตกกระไดพลอยโจน เพราะโดนหลอกให้เชื่อเรื่องสถาบันกษัตริย์อย่างผิดๆ ด้วยข้อมูลที่บิดเบือน ยกตัวอย่างเช่น
ทำทีเป็นตั้งคำถามลอยๆ แซะๆ แบบว่า “ตระกูลไหนเนรคุณพระเจ้าตากสินหว่า?”
ชุดคำตอบที่จริงและตรงตามข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ (จากเพจ ฤๅ – Lue History) คือ
(๑) พระเจ้าตากกับรัชกาลที่ ๑ ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
คนที่บอกว่าเป็นเพื่อนกัน สามเกลอ จีน ไทย แขก น่าจะอ่านมาจากนิยายของ กศร. กุหลาบ ที่เขียนเรื่องอภินิหารบรรพบุรุษเอาไว้สมัย ร.๕
ตอนนี้ความจริงเปิดเผยออกมาหมดแล้ว มีแต่พวกฟังนิทานมาเท่านั้นที่จะพูดแบบนี้
(๒) คนก่อกบฏคือ พระยาสรรค์กับเจ้ารามลักษณ์ หลานของพระเจ้าตาก ตอนนั้นรัชกาลที่ 1 อยู่เขมร
(๓) พระยาสรรค์ปลดพระเจ้าตากออกจากกษัตริย์ แล้วบังคับให้ไปบวช ในเวลานั้นพระยาสรรค์คือรัฏฐาธิปัตย์ ที่ยังไม่ได้ปราบดาภิเษกเป็นกษัตริย์
(๔) เมื่อสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกกลับมา พระยาสรรค์กลัวเลยไปกราบบังคมทูลเชิญพระเจ้าตากกลับมาเพื่อต่อสู้ แต่พระองค์ปฏิเสธ แปลว่าพระยาสรรค์ยังคงเป็นรัฏฐาธิปัตย์อยู่
(๕) พระยาสรรค์ยอมแพ้ พระเจ้าตากบวชไม่ยอมสึก ไม่มีรัฏฐาธิปัตย์ ขุนนาง อำมาตย์ เลยกราบบังคมทูลเชิญสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกขึ้นปราบดาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ เริ่มต้นราชวงศ์จักรี
(๖) ส่วนเรื่องการชำระโทษนั้น มีรายละเอียดและเหตุผลที่รัชกาลที่ 1 ต้องทำตามบริบททางประวัติศาสตร์ในยุคนั้น
นี่เป็นแค่ตัวอย่างเล็กๆ ตัวอย่างเดียวเท่านั้น ที่สะท้อนความเป็นจริงว่า…
-มีขบวนการปฏิกษัตริย์นิยมดำรงอยู่ในประเทศนี้จริง
-มีกระบวนการจัดตั้ง-ผลิตซ้ำความคิดปฏิกษัตริย์นิยมผ่านสื่อโซเชียลต่างๆ จริง
-มีขบวนการบิดเบือนใส่ร้ายสถาบันกษัตริย์จริงผ่าน “การเมืองแห่งเรื่องเล่า” ที่สร้างเรื่องเล่าในอดีตเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์อย่างจงใจแหกตาผู้คนที่เสพสื่อรูปแบบต่างๆ จริง
-มีกลุ่มปัญญาชนอาจารย์มหาวิทยาลัยที่ฝักใฝ่ในความคิดปฏิกษัตริย์นิยมจริง
-รวมทั้งมีนักการเมืองและพรรคการเมืองที่เป็นพรรคปฏิกษัตริย์นิยมดำรงอยู่จริง แถมเป็นพรรคใหญ่ด้วย ทีนี้ เราขอถามกลับพวกปฏิกษัตริย์นิยมบ้างว่า
“ตระกูลไหนเนรคุณในหลวงในสมัย ร.๗, ร.๘, ร.๙ และ ร.๑๐?”
ยุคนี้สามารถค้นหาคำตอบได้ไม่ยากเช่นกัน ขอเพียงผู้นั้น คิดเป็น-วิเคราะห์เป็น-แยกแยะเป็น ได้เท่านั้น ปลายทางของนักปฏิกษัตริย์นิยมคืออะไร?
คนที่ค้นพบตัวตนแล้วและตระหนักว่า…ตัวเองอยากเป็น “นักปฏิกษัตริย์นิยม” จริงๆ อย่างยอมอุทิศชีวิตของตนให้ และยึดเอาการกระทำแบบปฏิกษัตริย์นิยม เป็นความสำคัญสูงสุดของชีวิตตน…ก็จงเป็นนักปฏิกษัตริย์นิยมต่อไปเถิด สักวันอาจมีชื่ออยู่ในตำราประวัติศาสตร์ไทยก็เป็นได้ ถ้าเจ้าตัวมีบทบาททางประวัติศาสตร์ที่โดดเด่นพอ
แต่ถ้าเจ้าตัวยังมิได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริงของตน เพียงแค่หลงในกระแสที่ถูกสื่อเสี้ยมสื่อปั่นแค่ช่วงหนึ่งของชีวิตที่ฮอร์โมนพลุ่งพล่านจน “พร้อมบวกพร้อมปะทะกับอำนาจรัฐพันลึก”…
ขอให้ตั้งสติ คิดให้ดีเถิด
ทุกๆ การกระทำของเรา ล้วนมีผลตามมาที่ตัวเราต้องรับผิดชอบทั้งนั้น
ตอนนี้รู้แล้วรึยังว่าปลายทางของนักปฏิกษัตริย์นิยมคืออะไร?
ใครใฝ่ฝันจะเป็นนักปฏิกษัตริย์นิยมในประเทศนี้ ผมไม่ห้ามนะ แต่เจ้าตัวต้องยอมรับผลที่ตามมา รวมทั้งควรต้อง “รู้ทันความคิดปฏิกษัตริย์นิยม” ก่อนที่จะสมาทานลัทธินี้ใส่สมอง ใส่จิตวิญญาณของตัวเอง
ด้วยความปรารถนาดี
สุวินัย ภรณวลัย
———————
ครับ…ส่วนใหญ่ค้นพบตอนที่รู้ว่าพลาดเพราะชุดข้อมูลไร้ราก และต้องหนีไปต่างประเทศ
“เพนกวิน” ไม่ใช่คนสุดท้าย
