ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
เลิฟยู โคกอีเกิ้ง..
ชื่อเรื่องภาพยนตร์ไทยที่เพิ่งเข้าโรงฉายไปเมื่อวาน-8 ตุลา ซึ่งตรงกับวันที่ “มิตร ชัยบัญชา” อดีตพระเอกยอดนิยมตกเครื่องบินขณะถ่ายหนังเรื่อง “อินทรีย์ทอง” เมื่อนู้น..ปี 2513
คุณธงชัย ประสงค์สันติ จะประสงค์เอาหนังที่ตัวเองกำกับเรื่องแรกเข้าฉายเอาฤกษ์เอาชัยใน “วันประวัติศาสตร์” ของวงการหนังไทยนี้หรืออย่างไร?
ถามผม ก็ตอบว่าไม่น่าใช่ เป็นความบังเอิญเสียมากกว่า แต่หากมีความเชื่อ “โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ” การฉายเลิฟยู โคกอีเกิ้ง ตรงกับวันตายของมิตร ก็เป็นเพราะ “ถูกกำหนด” นั่นแล!
และ..ทำให้คิดต่อไปได้อีกว่า มิตร ชัยบัญชา ลาโลกไปครบ 50 ปี ถ้าหนังเรื่องแรกของคุณธงชัยจะเก็บเงินรายได้สัก 50 ล้าน ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่อย่างใด?
แต่..50ล้านจะพอไหม? นี่เห็นจะต้องถามคุณธงชัยแล้วล่ะ เพราะเท่าที่ได้ยินมา นัยว่าหนังเรื่องนี้ใช้เงินลงทุนสร้างไปไม่น้อยกว่า 20 ล้านบาท หากเป็นจริงไม่ได้โม้..
รายได้แค่ 50 ล้าน เห็นทีคุณธงชัยคงไม่แฮปปี้สักเท่าไร เพราะบวกลบคูณหารแล้ว กำไรไม่มี มีแต่จะขาดทุนมาก-ขาดทุนน้อยเท่านั้นเอง!
นี่ไง..ปัญหาของผู้ประกอบการหนังไทย ทำหนังออกมาเรื่องนึง จะใช้ทุนมาก-ทุนน้อย ก็ต้องมาแบ่งรายได้กับโรงหนัง 50-50 บ้าง 60-40 บ้าง ขึ้นอยู่กับผู้สร้าง-ผู้กำกับจะมีศักยภาพต่อ-รองได้แค่ไหน?
อย่างคุณธงชัย แม้จะมีชื่อ-ชั้นอยู่ในระดับหนึ่ง แต่ด้วยเป็นผู้สร้าง-ผู้กำกับ (หนัง) มือใหม่ อำนาจการต่อรองย่อมจะไม่แข็งแรงพอ โรงน่าจะเอาไป 55 ส่วนหนัง 45 ก็ถือว่าดีถมถืด!
ก็..เอาน่า ขอให้มันได้ 50 ล้านจริงๆ จะขาดทุนนิดหน่อย คุณธงชัยน่าจะพอใจและมีความสุขอยู่ไม่น้อย เพราะพูดก็พูด ไม่ว่าหนังเทศ-หนังไทยที่เข้าฉายในห้วงนี้ล้วนเก็บรายได้ไม่สู้จะดีนัก
ถ้า “เลิฟยู โคกอีเกิ้ง” เก็บเงินได้เกิน 50 ล้าน ก็นับเป็นความสำเร็จของคุณธงชัยในฐานะมือใหม่หัดขับ ที่จะก้าวเดินต่อไปอย่างสง่างามบนเส้นทางผู้กำกับภาพยนตร์
อย่างไรก็ตาม ผมให้ห่วงและกังวล เพราะช่วงปีสองปีมานี้ “หนังอีสาน” ดูเหมือนจะสร้างกันออกมาแทบจะทุกโปรแกรม ซึ่งด้าน “คุณภาพ” ก็มีแตกต่างกันไป
ผมเว้นไม่ขอวิจารณ์เนื้องานดี-ไม่ดี แต่จะพูดเฉพาะว่า อะไรที่มันเยอะไป ความสนใจของผู้บริโภค-คนดูก็จะลดน้อยลงไปเป็นสัจธรรม!
คนอีสาน ไม่ได้หมายความว่าจะต้องกินแต่ส้มตำปลาร้า ฟังหมอลำ..รสนิยมในการดูหนังเขาก็มีและดูจะมีมากเอาเสียด้วย
การสร้างหนัง-ทำละครที่ใช้บทสนทนาภาษาถิ่นเป็นเรื่องที่ควรสนับสนุน-ส่งเสริมก็จริง แต่ก็ต้องส่งเสริมให้ถูกวิธี อย่าให้เหมือนอดีตรัฐมนตรีที่ส่งเสริมให้คนปลูกยางทั่วทั้งประเทศ..
แล้วไงล่ะ?เจ๊ง-ฉิบหายนะสิ..หนัง–ละครภาษาถิ่นอีสานก็เช่นกัน..
ระวัง มันจะเฝือ!
