สันต์ สะตอแมน
ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี?
เอางี้..ขอกล่าวคำแสดงความยินดีปรีดากับ พ.ต.อ.วทัญญู วิทยผโลทัย ที่คณะรัฐมนตรี มีมติแต่งตั้ง..
ให้ดำรงตำแหน่ง รองผู้อำนวยการสำนักงานขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ ยุทธศาสตร์ชาติและการสร้างความสามัคคีปรองดอง สำนักนายกรัฐมนตรี ไปเมื่อวานซืนนี้ก็แล้วกัน!
ทำชอบสิ่งใดมา วานบอก..ก็เห็นจะไม่มีคำตอบจากปากใครทั้งนั้น แม้แต่เจ้าตัว ด้วย “ทำชอบ” จากนายตำรวจท่านนี้มักไม่ค่อยปรากฏ..
เห็นก็แต่เดินต้อยๆ คอยติดตาม “อดีตนายกรัฐมนตรี” จากตระกูลชินวัตร และที่เด่นชัด-จดจำ คือภาพถือถุงตามหลัง “ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร” ขณะเดินช็อปปิ้งอยู่ในห้างหรูต่างประเทศ!
หรือนี่..คือ “ทำชอบ” คณะรัฐมนตรีชุดนี้จึงเลยประเคนตำแหน่งสำคัญให้ แต่หากไม่ใช่ ก็ช่วยอธิบายเหตุผลให้ประชาชนอย่างผมได้รู้-ได้เข้าใจ..
เพื่อจะได้ไม่ต้องอึดอัดคับข้องอัดอั้นตันอุรากับความเป็น “สารวัตรเทวดา” ที่กินเบี้ย-เงินเดือนภาษีประชาชน แต่คอยเดินตามก้นคนในครอบครัวตระกูลชิน เป็นอาจิณตลอดมา!
และเพียงแค่เห็นชื่อ-เห็นหน้าในตำแหน่ง ก็ให้สงสัยจะ “สร้างความสามัคคีปรองดองคนในชาติ “ได้ตอนกี่โมง?
เออ..พูดถึงอัดอั้นตันอุรา วันก่อนได้ยินคุณเอกชัย ศรีวิชัย ผู้กำกับภาพยนตร์ฝีมือดีให้สัมภาษณ์สื่อ หลังทำพิธีบวงสรวงเปิดกล้องภาพยนตร์เรื่อง “กิ่งแก้ว”
ที่ได้โครงเรื่องสยองขวัญจากคดีจริงๆ ของหญิงนักโทษประหารคนสุดท้ายแห่งคุกบางขวาง โดยวางคิวจะเข้าฉายวันที่ 29 มกราปีหน้าว่า..
“เคยร้องไห้ด้วยความอัดอั้น อยากฝากไปถึงกระทรวงวัฒนธรรม อยากฝากไปถึงกระทรวงศึกษาว่าเวลาที่เราไปดูโขน
คือไปดูด้วยตัวเองของทุกยุค แล้วปีหนึ่งไปดูจำชื่อตอนไม่ได้ แต่ว่าไปดูอินทรชิตแปลงกับมังกรกัณฐ์ ซึ่งมังกรกัณฐ์เป็นยักษ์วัยรุ่นเป็นญาติของทศกัณฐ์
เด็กที่เล่นวันนั้นเป็นเด็กนาฏศิลป์จังหวัดพัทลุง ต้องบอกว่าที่มาที่ไปของโขนสมเด็จท่านคัดมาจากหลายๆ ที่
ส่วนคนที่เล่นเป็นอินทรชิตแปลงมือไม้เท้าเขาคือเหมือนทุกอย่าง เป็นเด็กอ่างทอง อันนี้คือคนที่คัดมา แต่พอเด็กพวกนี้เรียนจบกลับไปทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ
คำถามที่ผมจะถาม ในกระทรวงหรือในกรมต่างๆ ทำไมเราไม่เปิดกว้างให้เด็กพวกนี้ได้มีโอกาสรับราชการเลย แล้วเอาวิชาความรู้ที่เขามีเป็นตัวหลัก
อย่าลืมนะว่านี่คือโขนสมเด็จพระพันปีหลวงที่เขาคัดมาจากคนทั้ง 70 กว่าจังหวัดทั่วประเทศ มีหนึ่งเดียว
แล้วทำไมไม่เอาเด็กพวกนี้ไปต่อยอดให้กับวัฒนธรรมต่อ มันจะตายไหมถ้าให้เขาได้ทำงานเลย..
เขาควรได้อนุรักษ์โขนต่อ เขาควรที่จะมีงานแกนหลักของเขา แต่สิ่งที่เป็นวิชาชีพที่เขาติดตัวมาเขาควรจะถ่ายทอดไว้บนแผ่นดิน ไม่ใช่ตายไปกับเขา
เคยมีนักวิชาการของกระทรวงศึกษา ผมจำไม่ได้ว่าเป็นใครที่ออกมาบอกว่าผลเฉลี่ยของเด็กไทยที่เรียนหนังสือไม่เก่ง เป็นเพราะไปเรียนรำ
ซึ่งผมมองว่าอันนี้เป็นคำพูดที่ผมอยากไปหาดีเอ็นเอของปู่ย่าตายายของเขามากเลยว่า สรุปแล้วเขาเกิดในแผ่นดินนี้ไหม
อยากจะถามจังเลยว่า วันที่เราส่งพ่อหลวงเรากลับสู่สวรรค์ เราใช้วัฒนธรรมอะไร ที่สนามหลวงเราใช้อะไร โขนใช่ไหม คุณอย่ามาพูดดูถูกว่าเด็กเรียนรำแล้วโง่”
ครับ..ก็ให้เข้าใจในความอัดอั้นถึงขั้นร้องไห้ของคุณเอกชัย ด้วยตัวเขาเป็นคนที่รัก “รากเหง้า” วัฒนธรรม-ศิลปะการแสดงพื้นบ้านทุกแขนง และไม่ใช่ “แกล้งรัก”..
หากแต่รักแบบหลงใหล นี่ผมกล้าเป็นพยาน เพราะได้เห็น-ได้สัมผัสด้วยตัวเองมาตลอดนับสิบๆ ปี!
ส่วนกระทรวงวัฒนธรรม กระทรวงศึกษาที่คุณเอกชัยเอ่ยปากฝากไปถึงนั้นจะรับไว้พิจารณาอย่างไร หรือไม่ก็คอยดู-คอยฟังกันต่อไป
เออ..ไหนๆ ก็พูดถึงคุณเอกชัยแล้ว วันก่อนได้หยิบเครื่องแกง “เอกอร่อย” ติดมือมาจากงาน “A fair อร่อยเกรดเอ” ของคุณเอ-ศุภชัย ศรีวิจิตร..
บอกเลย..เผ็ด เข้มข้นถึงเครื่อง หรอยอย่างแรงนิ!.
