รถไฟฟ้าของแสลง-ผักกาดหอม

อย่างหลังถือว่ามีเยอะพอสมควรเหมือนกัน ซึ่งมันไม่ควรเป็นเช่นนั้น

มาเข้าเรื่องกันครับ…

ต่อจากนี้ไปประเด็นสัมปทานรถไฟฟ้าสายสีเขียว อาจสร้างวีรบุรุษให้คนกรุง หรือไม่ก็มีแค่ โมฆบุรุษ บุคคลผู้ว่างเปล่า ไร้แก่นสาร ไม่ก่อประโยชน์ทั้งส่วนตนแลส่วนรวม

ด้วยความสัตย์จริงตอนนี้เชียร์ “ชัชชาติ” ครับ

เพราะอยากเห็นคนกรุงได้ใช้บริการรถไฟฟ้าสายสีเขียวในราคาถูก ถ้า “ชัชชาติ” ทำสำเร็จ ต้องดันก้นขึ้นรถแห่ ฉลองรอบกรุง ๗ วัน ๗ คืน แน่นอน

แต่การไปถึงจุดนั้นได้ เมื่อลงมือปฏิบัติ มันไม่ได้ง่ายเหมือนพูด

ก่อนไปถึงปัญหารถไฟฟ้าสายสีเขียว อยากให้ย้อนอดีตกลับไปดู การนำประเด็นสร้างรถไฟฟ้า และค่าโดยสารรถไฟฟ้าราคาถูกมาเป็นนโยบายหาเสียงกันหน่อย

พรรคไทยรักไทย ความหวังใหม่ของคนไทยทั้งชาติในขณะนั้น ใช้นโยบายสร้างรถไฟฟ้า ๑๐ สายในการหาเสียงเลือกตั้งทั้ง ๒ ครั้ง

“ทักษิณ ชินวัตร” ทำให้คนกรุงยิ้มได้จริงหรือไม่

สาวก “ทักษิณ” บอกว่า ก็นี่ไง ปี ๒๕๔๗ “ทักษิณ” เปิดให้บริการรถไฟฟ้าใต้ดิน หัวลำโพง-สถานีบางซื่อ ที่นั่งกันอยู่ทุกวันนี้ไง นั่นแหละผลงานทักษิณ

แถมปี ๒๕๔๗ “ทักษิณ” ยังประกาศจะสร้างรถไฟฟ้าอีก  ๗ สาย ระยะทางรวม ๒๙๑ กิโลเมตร วงเงินร่วมๆ ๕ แสนล้านบาท

นี่ไงผู้นำมีวิสัยทัศน์ ถ้าไม่ถูกรัฐประหารในปี ๒๕๔๙  เสียก่อน วันนี้กรุงเทพฯ มีรถไฟฟ้าครบทุกสีแล้ว

ครับ…ถึงได้บอกว่ามุมมองอยู่ที่การรับรู้เรื่องราวที่ไม่เหมือนกัน

จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า

เจ้ารถไฟฟ้าใต้ดินเฟสแรกที่เลื้อยเป็นไส้เดือนนี่ เริ่มต้นสร้างในปี ๒๕๔๒

สมัยที่นายกรัฐมนตรีชื่อ “ชวน หลีกภัย”

มาเสร็จยุคที่ “ทักษิณ” เป็นนายกฯ

ที่จริงการที่สาวก “ทักษิณ” ตั้งข้อสังเกตก็น่าสนใจนะครับ ถ้าไม่มีรัฐประหาร รถไฟฟ้าครบทุกสีแล้ว

แต่มองอีกมุมในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ๕ ปีกับ ๒๒๒  วัน หาเสียงรถไฟฟ้า ๑๐ สายในการเลือกตั้ง ๒ ครั้ง ต่อให้มีรัฐประหาร ยุค “ทักษิณ” ควรจะมีรถไฟฟ้าเพิ่มสัก ๓-๔ สาย

คุยโม้โออวดว่ารัฐบาลหาเงินเก่ง มีเป็นถุงเป็นถังไม่ใช่หรือ

เทียบกับรัฐบาลเผด็จการห่วยๆ แบบรัฐบาลประยุทธ์ ใช้เวลาใกล้เคียงกันผลออกมาเป็นไงครับ

การนำโครงการในกระดาษมาเคลมว่าเป็นผลงานด้วยนั้น หากจะให้ความเป็นธรรมกับรัฐบาลอื่นๆ ขอบอกว่ารัฐบาลทักษิณ สู้ไม่ได้หรอกครับ

จะมีสักกี่คนที่รู้หรือจำได้ว่า เมื่อปี ๒๔๔๑ คณะรัฐมนตรีในขณะนั้นมอบหมายให้ สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร ไปดำเนินการออกแบบเส้นทางระบบขนส่งมวลชนในพื้นที่ กรุงเทพมหานคร และพื้นที่ต่อเนื่องร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ปรับแผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนใน กรุงเทพมหานคร

โดยใช้ความล้มเหลวของโครงการโฮปเวลล์และโครงการรถไฟฟ้าลาวาลินเป็นบทเรียน ซึ่งจากการพิจารณาและคาดการณ์การเติบโตของเมืองในระยะสั้น สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร ได้พิจารณาและแบ่งการดำเนินการออกเป็นสามระยะ คือ

“ระยะที่ ๑ (ปี พ.ศ.๒๕๔๕-๒๕๕๔)” เป็นระยะของการปรับตัวพัฒนา เพื่อการขนส่งภายในเมืองทั้งระบบ

“ระยะที่ ๒ (ปี พ.ศ.๒๕๕๕-๒๕๖๔)” เป็นระยะของการพัฒนาใหม่ที่ยั่งยืน เพื่อเปิดให้บริการเป็นเส้นรอบวง กระจายผู้โดยสารในเมืองอย่างทั่วถึง

“ระยะที่ ๓ (หลังปี พ.ศ.๒๕๖๔)” เป็นการพัฒนาระยะยาว เปิดเส้นทางสู่ย่านชานเมือง และรองรับผู้โดยสารจากชานเมืองเข้าสู่ในเมือง

นั่นคือแผนแม่บท โดยคณะรัฐมนตรี ที่มีนายกรัฐมนตรีชื่อ “ชวน หลีกภัย”

 มาเรื่องรถไฟฟ้า ๒๐ บาทตลอดสาย หลายพรรคการเมืองนำมาหาเสียง ผ่านไปกว่า ๑๐ ปีแล้ว  ๒๐ บาทอย่างเก่งไปได้แค่ ๒ สถานี ที่เหลือเดินเอา

การหาเสียงเลือกตั้งปี ๒๕๕๔ “ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร” ไปขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส จากสถานีอารีย์ลงสถานีอโศก ไปต่อรถไฟฟ้าใต้ดิน เอ็มอาร์ที ไปลงสถานีศูนย์วัฒนธรรม

แล้วแถลงข่าวว่า

“นโยบายรถไฟฟ้า เอ็มอาร์ที ๒๐ บาทตลอดสาย มีความจำเป็นที่จะต้องเร่งดำเนินการเพื่อเป็นการแก้ปัญหาการจราจร เพราะปัจจุบันมีรถจำนวนมาก เพื่อลดค่าใช้จ่าย ลดมลภาวะ และนโยบายนี้เริ่มทำมาตั้งแต่สมัยรัฐบาลสมัคร สุนทรเวชแล้ว ทั้งหมดนี้เราจะเร่งทำให้เสร็จโดยเร็ว”

รัฐมนตรีคมนาคมยุครัฐบาลยิ่งลักษณ์มีอยู่ ๓ คนครับ

พลอากาศเอก สุกำพล สุวรรณทัต

จารุพงศ์ เรืองสุวรรณ

ชัชชาติ สิทธิพันธุ์

จบด้วย ๒๐ บาทได้ ๒ สถานีเหมือนเดิม ไม่มีอะไรขยับ ทั้งๆ ที่ตอนหาเสียงไปบอกชาวบ้านว่าจะเร่งทำให้เสร็จโดยเร็ว

วันนั้นคนมีหน้าที่เกี่ยวข้องให้คำตอบได้ระดับเทพมากครับ

พล.อ.อ.สุกำพล สุวรรณทัต ไม่รู้เรื่องรถไฟฟ้ามากหรอกครับ อาจเคยขึ้นไม่กี่ครั้งด้วยซ้ำ แต่คีย์แมนขณะนั้นคือ ประภัสร์ จงสงวน มีตำแหน่งเป็นกรรมการผู้ช่วย รมว.คมนาคม บอกว่า

 “…เรื่องการเก็บค่าโดยสาร ๒๐ บาทตลอดสายนั้น เป็นนโยบายของผม ต้องการผลักดันโครงการเกิดขึ้นได้ก่อนที่การก่อสร้างโครงข่ายจะครบทั้ง ๑๐ สาย แต่ก็ต้องไปดูว่าทำได้หรือไม่ หากทำไม่ได้ก็ไม่ผิดสัญญาที่ได้หาเสียงไว้ เพราะตอนหาเสียงบอกไว้ว่าจะเก็บ ๒๐ บาทเมื่อสร้างรถไฟฟ้าครบ  ๑๐ สายทางแล้ว…”

สรุปคืออะไรครับ ตอนหาเสียงลืมคิดเรื่องนี้ไปหรือไร

มันเข้าข่ายต้มประชาชนหรือเปล่า ใครรู้ช่วยตอบที

หลังจากนั้น “ชัชชาติ สิทธิพันธุ์” เข้ามารัฐบาลยิ่งลักษณ์ ก็ไปเล่นเรื่องใหม่แล้วครับใหญ่กว่าเดิมมาก

รถไฟฟ้า ๒๐ บาทตลอดสายถูกกองทิ้งไว้ หันมาเสนอ  อภิมหาโปรเจกต์ ปฏิวัติโครงสร้างพื้นฐาน รวมทั้งรถไฟความเร็วสูง มูลค่า ๒ ล้านล้าน

ตามให้ทันนะครับ จาก ๒๐ บาทตลอดสาย ไป ๒ ล้านล้าน

กองเชียร์ “ชัชชาติ” ตบเข่าฉาด ถ้าศาลรัฐธรรมนูญไม่ล้มเสียก่อน ตอนนี้ได้นั่งรถไฟความเร็วสูง ไม่ต้องอายลาวแล้ว

ถ้าไม่มีรัฐประหารผลงาน “ชัชชาติ” เพียบ

ก็น่าเสียดายจริงๆ ครับ รัฐบาลยิ่งลักษณ์ พรรคเพื่อไทย ไม่น่ารวมหัวกันเสนอร่างกฎหมายนิรโทษโกงให้ทักษิณเลย

ถ้าวันนั้น “ชัชชาติ” ช่วยค้านไว้ ป่านนี้คงได้นั่งรถไฟความเร็วสูงไปกินข้าวเที่ยงที่เชียงใหม่แล้วกลับมานอนที่กรุงเทพฯ กันแล้ว

น่าเสียดายจริงๆ

ครับ…มาถึง สัมปทานรถไฟฟ้าสายสีเขียวส่วนต่อขยาย  เห็นมีคนไปจับคู่ “ชัชชาติ” ชนกับ “ศักดิ์สยาม ชิดชอบ” ดูให้ดีๆ นะครับ ๒ คนนี้อาจคิดไปในทิศทางเดียวกันก็ได้ อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่า ต้อง “ชัชชาติ” เท่านั้นถึงจะถูกต้อง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีปัญหา สมัยรัฐบาลทักษิณ มีผู้ว่าฯ กทม.ชื่อ อภิรักษ์ โกษะโยธิน ขอให้คณะรัฐมนตรี อนุมัติเงินลงทุน ส่วนต่อขยายรถไฟฟ้าบีทีเอสช่วงสะพานตากสิน-วงเวียนใหญ่ ระยะทาง ๒.๒ กิโลเมตร

งานโยธาเสร็จมานานแล้ว แต่เปิดให้บริการไมได้ เพราะไม่มีราง ไม่มีสถานี และไม่มีระบบอาณัติสัญญาณ

แต่รัฐบาลไม่ยอม ไล่บี้เอากับเอกชนจะซื้อสัมปทานกลับมาเป็นของรัฐ

ดึงกันไปดึงกันมา สุดท้าย กทม. ตัดสินใจควักเงินลงทุนเอง คนที่เดินทางข้ามฝั่ง กทม.-ฝั่งธนฯ ได้นั่งรถไฟฟ้าสมใจ

 มาที่ส่วนต่อขยาย ขยายแบริ่ง-สมุทรปราการ ฮึ่มๆ กันในรัฐบาลลุงตู่ ระหว่างกระทรวงคมนาคม กับกระทรวงมหาดไทย เกี่ยวกับการขอขยายสัญญาสัมปทาน ออกไปอีก  ๓๐ ปี

ทางภูมิใจไทยเขาคัดค้าน ตบเท้ากันไม่เข้าประชุม ครม.มาหลายรอบแล้ว

ฉะนั้นเมื่อ “ชัชชาติ” ไม่อยากต่อสัญญา ก็มี “ศักดิ์สยาม”  นี่แหละเป็นแนวร่วม

ลำพังผู้ว่าฯ กทม.ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ ส่วนรัฐบาลเขาก็ยังเถียงกันไม่จบ

เรื่องเงินๆ ทองๆ คุยกันให้ชัดเจนนะครับ ไม่งั้นพลาดขึ้นมามีชื่อติดชาร์ต…

ผู้สร้างตำนานค่าโง่รอบใหม่