เปลว สีเงิน
คะแนน “ผลโหวต” วันนี้
ทำให้นายกฯ “ผ่าน-ไม่ผ่าน” อภิปรายไม่ไว้วางใจ ไม่ใช่ประเด็น
ที่เป็นประเด็น คือ
สส. “พลังประชารัฐ” โหวตเป็นเอกภาพ หรือโหวตทวิภพ มีทั้ง “เชื่อป้อม” และ “เชื่อธรรมนัส”?
ตรงนี้ต่างหาก ไฮไลท์
เรื่อง “นายกฯสอบตก” ได้คะแนนไว้วางใจไม่ถึงครึ่งของสส.ทั้งสภา นั้น ตัดทิ้งไปได้เลย
สส. “พลังประชารัฐ” โหวตให้นายกฯ “ครบเสียง” หรือไม่ ตรงนี้ตะหาก
คือ “ทางแยก-ทางตรง” วัดใจ
ว่าพลังประชารัฐ จะซื้ออนาคตพรรคที่พลเอกประยุทธ์ แม้อดอยาก-ปากแห้งหน่อย แต่อิ่มอกในอุดมการณ์ นำชาติบ้านเมืองรอดและไปรุ่ง
หรือจะซื้อที่ผู้กองธรรมนัส?
ซึ่งนั่น ชาติบ้านเมืองอาจได้คืนกลับ “เส้นทางสายนายเก่า” แต่จะมีกล้วยยกไร่-ยกสวนแบ่งกันกิน ชนิดจุกจนเรอ!
ลึกๆ ในใจผม….
อยากเห็นคนพลังประชารัฐโหวตชนิด “วัดใจ” กันไปเลย
จะทำงานเพื่อบ้านเมืองอย่างปากพูดทั้งที หรือเพื่อใครในใจซุกกันแน่ ก็จะให้อึมครึมในคำว่า “เพื่อประชาชน” อยู่ทำไม?
“เพื่อใคร”….
ก็ให้มันจะๆ แจ้งๆ รู้แดง-รู้ดำกันซะที
เพราะต่อจากนี้ไป ใน ๖-๗ เดือนข้างหน้า หมดเวลาเล่นเกม “การเมืองซ่อนกล” เพื่อคนกินเมืองแล้ว
มันเป็นเวลา “ฟ้าใหม่เปิด”
ชาติบ้านเมือง ทั้งเศรษฐกิจ, การค้าและประชาสังคม ต้องก้าวไปข้างหน้าพร้อมประชาคมโลกที่ก้าวไปใน “มิติโลกใหม่”
ฉะนั้น การเมือง “เพื่อบ้าน-เพื่อเมือง” จะอ้อร้ออยู่กับเรื่องกล้วย เรื่องชีสเค้ก เรื่องแป้ง เรื่องสามนิ้ว เรื่องล้มเจ้า
มันไม่ได้แล้ว
ต้องให้มัน “ชัดเจน-สะเด็ดน้ำ” กันไปในแต่ละเรื่อง ภายในต้นปี ๖๕ นี่แหละ
ใครจะล้มประยุทธ์-ล้มเจ้า เอานายใหญ่-นางใหญ่กลับมาครองอำนาจได้ ถ้ามั่นใจ ก็เอาเลย
ใครจะ “ล่มชาติ” เป็นไส้ศึกให้ฝรั่งมังค่าเข้ามายึดไทยเป็นฐานทำยุทธการกับจีน ชิงความเป็นเจ้า “อินโด-แปซิฟิก”
ถ้ามั่นใจว่า แบบนั้น คืออนาคตที่ก้าวหน้าของคนรุ่นใหม่ เป็นไทยที่อยากเห็น-อยากเป็นกัน ก็เอาเลย
ผมไม่ได้ท้า…..
เพียงต้องการเห็น “ความชัดเจน”
ก็อย่างที่บอก มันใกล้หมดเวลา “เด็กเล่นขายของ” สู่โหมดผู้ใหญ่ต้อง “น้ำใส-ใจจริง” กันแล้ว
ฉะนั้น ถ้าคนพรรคพลังประชารัฐเห็นว่า คนแบบพลเอกประยุทธ์ นำบริหารประเทศสู่อนาคตสดใสที่รออยู่ข้างหน้าได้
เยส..ประยุทธ์ไปเลย
แต่ถ้าเห็นว่า ต้องคนแบบผู้กองธรรมนัสถึงจะนำชาติได้
โน…คว่ำประยุทธ์ไปเลย!
ไม่มีใครว่าอะไร อย่างที่ธรรมนัสพูดถูกแล้ว การโหวตเป็นสิทธิของสส.ตามรัฐธรรมนูญ ใครก็บังคับไม่ได้
ถ้าเสียงวางใจไม่ถึงกึ่ง นายกฯจะได้หลุดไปเลย ไม่มีการรักษาการ ไม่มีการยุบสภา
แฟรงค์ๆ แฟร์ๆ ทันใจ
รัฐสภาเลือกนายกฯ คนใหม่ ตามบัญชีรายชื่อว่าที่นายกฯ ตามขั้นตอนรัฐธรรมนูญบัญญัติ
มี สุดารัตน์, ชัชชาติ, ชัยเกษม-เพื่อไทย, มีอภิสิทธิ์- ประชาธิปัตย์, มีอนุทิน-ภูมิใจไทย
“ขั้นเทพ” ทั้งนั้น อนาคตชาติอยู่ในมือท่านแล้ว เลือกเอาเลย จะเอาใคร แบบไหน มันคือประชาธิปไตยที่ต้องการมิใช่หรือ?
ในโลกนี้ มันไม่มีทางตันหรอก เพราะมันมี ๒ ทางให้เลือก
คือ ทางที่ใช่ กับ ทางที่ไม่ใช่
แต่คนเลือก มี “หนึ่งเดียว” คือ คุณ, ท่าน, ผม, มึง, กู, ข้า, เอ็ง ที่รวมเรียกว่า “ประชาชน”
สส.น่ะเรอะ?
เชอะ เขาสร้างระบบอุปโลกน์เข้าหน่อย ทำเป็นทึกทัก อย่างในสภา ๒-๓ วันนี้ เอะอะก็…ประชาชน ..ประชาชน
กูก็ประชาชน ไม่เห็นมึงมาถามกูซักคำ ว่าที่มึงไถลไถแถกกันนั่นน่ะ กูเห็นดี-เห็นงามกับมึงด้วยหรือเปล่า!?
“ฉ้อฉล-ฉกฉวย” คำว่าประชาชนไปใช้เพื่อประโยชน์ตัวกันจนเคยปาก ถ้าที่อ้าง “ส่วนใหญ่” ได้ประโยชน์ ยังอนุโลมได้
แต่ที่ “ล่มชาติ-ล้มสถาบัน” แล้วอ้างเพื่อประชาชน มันใช่มั้ย ใช่ที่ “ส่วนใหญ่” ต้องการอย่างนั้นมั้ย?
ด้วยเหตุผลนี้ อย่าคิดนะว่า มติสภา จากมือยก-ไม่ยกของสส.คือ “มติประชาชน”
อย่าเอามติจากการกินกล้วย มติจากโกงแบ่งปัน มติจากคนขายชาติ มติพวกพิการนิ้ว มาตีขลุมเป็น “มติประชาชน” เป็นอันขาด
ก็บอกแล้ว “ในความเป็นชาติ”
“หนึ่งเดียว” ที่เลือก “ทางที่ใช่” ให้สังคมชาติได้ คือ “ประชาชน” ที่ฟังอภิปรายอยู่ตามหน้าจอ นอกสภา
ไม่ใช่สส.ที่ประชาชนเลือกส่งเข้าสภา แล้วหลงตัว-ลืมตน เป็น “คางคกขึ้นวอ”
สัญชาติคางคกน่ะ เลือดหัวไม่อออก-ยางไม่ตก มันจะไม่สำนึก!
ดังนั้น ถ้าพากันนอกลู่-ไถลทางไปมากนัก
ประชาชนตัวจริง-เสียงจริง เขาทนไม่ไหว พากันออกมาเลือก “ทางที่ใช่” เขาเอง ที่กร่าง-เก่ง ก็จะเป็นไอ้จ๋อกำกล้วยคากระบวยมะพร้าวกันยกก๊วน!
แต่ผมดูๆ แล้ว ก็ไม่อยากเชื่อนะว่า ผู้กองธรรมนัสจะเป็นคนอย่างนั้น
เพราะชีวิตผ่านสูงสุด-ต่ำสุด ตกนรก-ขึ้นสวรรค์ มาแล้ว ร้อยครูพันอาจารย์รวมกัน ยังไม่เป็นบทเรียนสอนใจเท่า “หนึ่งประสบการณ์ชีวิต” ที่ผ่าน
ตอนนี้ ถือว่า ๑ แป้ง ได้ชุบแป้งทอดในบ่อทอง ๓ ป.เป็นเทพธรรมนัสคนใหม่ เจิดจ้าในเส้นทางการเมือง
เรื่องเงินทองกับธรรมนัส เป็นเรื่องมองข้ามไปได้เลย เรื่องตำแหน่งใหญ่จะมา-วาสนาจะเกย นั่นแหละ แค่อดใจ-วางเฉย รอเวลากาล ไม่กระซ่านเหิมเกริม
อยากเป็นนายกฯ ในอนาคตก็เป็นได้
…….ถ้า “กลับตัว-กลับใจ”
ไม่ต้องดูไกล ดูอย่างมหาโจร “องคุลีมาล” ซิ กลับใจคือฟากฝั่ง จากโลกันตนรกเห็นๆ
บรรลุอริยธรรมเป็นอรหันต์นามว่า “พระองคุลีมาล”!
ฉะนั้น ผมจึงว่า ไม่ว่าออกทางไหน
ทางธรรมนัส “แตกหัก” กันไปกับนายกฯ ประยุทธ์ก็ดี
๓ ป.กับ ๑ แป้ง ผนึกหนึบ เป็นหนึ่งพลังประชารัฐก็ดี
ให้มัน “ชัดเจน” ไปทางหนึ่งเลย
ถือว่า “ดีที่สุด” กับทั้ง ๒ ฝ่าย ในความหมาย “ทางเดียวกัน” หรือแยกกันไป “ทางใคร-ทางมัน”?
ประชาชน “ผู้เลือก” จะได้ตัดสินใจเลือก “ง่ายขึ้น”!
แต่เห็นว่า ร้อยเอกกับพลเอก เคลียร์ใจกันแล้ว ส่วนจะเคลียร์ขนาดไหน ที่จะคลึงเป็นใจเดียวกันได้นั้น
ขาวกับดำคลึงให้เทาคล้ำพอได้
แต่น้ำกับน้ำมัน อยู่ด้วยกันได้ แต่เข้าเป็นเนื้อเดียวกันไม่ได้ นี่คือธรรมชาติ
เพราะโลกมีความขัดแย้ง จึงมีแก่งแย่ง-แสวงหา
มนุษย์ก็เหมือนกัน….
เพราะตัณหา ในพระจึงมีโจร!
