ดำรง พุฒตาล เล่าผ่านไลน์
หากท่านรู้สึกหงุดหงิดใจที่ผมมาเหมาว่าท่านเป็นผู้สูงอายุก็ขออภัยด้วยโปรดอย่าอ่านเรื่องที่ผมเล่ามานี้เลยครับ
เรื่องนี้นำมาเล่าสู่กันฟังเฉพาะเพื่อนร่วมรุ่นห้อง 4ส2 สมัยที่เรียนร่วมกันอยู่ในวิทยาลัยครูบ้านสมเด็จเจ้าพระยาปี 2507 ก็ผ่านมา 50 กว่าปีแล้ว
แต่จะเป็นเรื่องของ “ไอ้อ้วน” หรือ รศ.ดร.อัมพร สุขเกษม ซึ่งก็คือ อุตตราษาฒ แห่ง นิตยสารคู่สร้างคู่สมในวันนี้
7 ก.พ.64 ได้ไปเยี่ยมอัมพรที่บ้านย่านสุทธิสาร ได้เห็นว่ารูปร่างหน้าตา ตลอดจนผิวพรรณ รวมทั้งสติปัญญาความคิดและสมอง ตลอดจนการพูดการเจรจาก็เป็นปกติสมบูรณ์ เพราะแบบเหมือนเพื่อนคนเดิม จะไม่สมบูรณ์อยู่ก็คือ เพื่อนไม่สามารถจะนั่งตัวตรงได้นาน เพราะจะเจ็บกระดูก และปวดหลัง
เวลาเดินต้องใช้ walker หรือ “คอก” เวลากินอาหาร ก็มี สำออยนิดหน่อย คือ ต้องมีคนป้อน และเข้าหอ้งน้ำเองได้ คุณหมอต้น ของ คสคส จะกรุณามาเยี่ยมและฉีดยาแก้ปวดให้สัปดาห์ละ 2 ครั้ง
การนั่ง ถ้านั่งเอนตัวไปข้างหลังก็ไม่มีปัญหา ทุกวันนี้จึงต้องนั่งดังในรูป
ต้นเหตุที่ทำให้ต้องเป็นเช่นนี้คือ เกิดไป “วูบ” แล้วล้มลงไปในห้องน้ำ ขณะที่ท่านอาจารย์อุไร อยู่ในครัว ก็แปลได้ว่า ไม่ได้ล้มลงเพราะโดนเมียถีบ (ปกติเพื่อนผมคนนี้ชอบพูดจากวนโทโสภรรยาอยู่เนืองๆ)
ตั้งแต่ กันยายนปีที่แล้วที่ล้มลง จนถึงวันนี้ อัมพรไม่ได้ออกไปแรดที่ไหนเลย นอกจากไปพบหมอตามนัด
“มหาสติ” สำหรับรุ่นเรา รุ่นอัมพร รุ่นดำรง รุ่นใกล้ 80 ที่ต้องเตือนกัน คือ พวกเราไม่มีสิทธิ์ล้ม ห้มมล้มเด็ดขาด!! ขอให้จงระวัง
