ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
“ข้าได้รู้สึกตื่นในทุกสิ่งแล้ว”..
บังเอิญ ผมได้ดูซีรีส์ “พระพุทธเจ้า มหาศาสดาโลก” ทางช่องเวิร์คพอยท์ 23 เมื่อพฤหัสฯ หรือ ศุกร์จำไม่ได้
พอวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ได้เห็นข้อความที่คุณหมอวรงค์ เดชกิจวิกรม โพสต์ลงเฟซบุ๊ก มีประโยคหนึ่งสะดุดตา..
“บัดนี้ประชาชนตื่นแล้ว แต่พวกท่านยังไม่ตื่น” ก็เลยให้นึกถึงคำของพระพุทธองค์ที่ได้พูดกับนางสุชาดาหลังการตรัสรู้ ประโยคข้างบนนี้ขึ้น
ซึ่งแม้การตื่นรู้ หรือ “รู้สึกตื่นในทุกสิ่ง” อย่างพระพุทธเจ้านั้น จะไม่อาจเกิดขึ้นได้กับมนุษย์บนโลกนี้ แต่เพียง “ตื่น” เพื่อรู้ถูก-รู้ผิด รู้ดี-รู้ชั่ว รู้บุญ-รู้บาป ก็น่าจะไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไรนัก!
ฉะนั้น..ที่คุณหมอวรงค์บอก “บัดนี้ประชาชนตื่นแล้ว” ก็คงจะหมายถึง การที่ประชาชน-คนไทยเริ่มที่จะรู้-เข้าใจ ว่าอะไรจริง-ไม่จริง อะไรถูก-ไม่ถูก..
จะได้ไม่ยอมให้นักการเมืองไม่ว่าจะรุ่นใหม่-รุ่นเก่าเป่าหู-จูงจมูกได้ง่ายๆอีกต่อไป!
“ทอน-บุตร-ช่อ” ก็จงสำเหนียกไว้ อย่าพยายามพูดเท็จ พูดบิดเบือน หรือพูด “โกหกคำโต” ให้บ่อยครั้ง เพราะคนที่เขาตื่น-เขารู้จะติฉินนินทาเอาได้ว่า มันเป็น.. “สันดาน”!
ครับ..วานซืน คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ส.ว. และศิลปินแห่งชาติ ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก กรณีมีกฎใหม่เกี่ยวกับการให้อำนาจถอดถอนศิลปินแห่งชาติ
โดยแสดงความคิดเห็นยืนยันความ “ไม่เห็นด้วย” กับมาตรการนี้ ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้
1.เป็นเกียรติคุณที่มีพระราชวงศ์ทรงเป็นองค์พระราชทานโดยเฉพาะ การถอดถอนภายหลัง จะเป็นการกระทบกระเทือนต่อพระเกียรติยศของพระองค์ท่านด้วยโดยปริยาย
2.การกำหนดมาตรการถอดถอนหลังการประกาศยกย่องในทุกเกียรติคุณ เป็นการหลู่เกียรติตำแหน่งนั้นๆ เสียแต่ต้น สร้างความไม่แน่นอนมั่นคงให้กับตำแหน่งนั้นๆ ซึ่งไม่เคยมีกติกาทำนองนี้กับการยกย่องเกียรติคุณใดๆ มาก่อน
3.ความผิดพลาด บกพร่องของศิลปินแห่งชาติ หรือผู้ได้รับยกย่องเกียรติคุณใดๆ ย่อมถือเป็นกรณีส่วนตัวโดยเฉพาะ หาใช่ความรับผิดชอบของหน่วยงานหรือสถาบันผู้มอบเกียรติคุณนั้นไม่
กล่าวคือเป็นความผิดต่อภายหลังซึ่งย่อมเป็นไปตามเฉพาะกรณีแห่งความผิดนั้นๆเอง เช่น สังคมจะประณาม เป็นส่วนตัว หรือ ตามกฎหมายที่ว่าด้วยความผิดต่อการกระทำนั้นๆ
4.มาตรการนี้จะถูกใช้เป็นประเด็นทางการเมืองนำมาอ้างโจมตีกันได้ ดังที่กำลังเป็นกระแสข่าวอยู่ในขณะนี้
ผม..เห็นด้วยนะ และหากกระทรวงวัฒนธรรมจะได้นำไปคิด-ไปทบทวนใหม่ ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเสียหน้า-เสียฟอร์มแต่ประการใด
และหากจะมีการทบทวนขึ้นมาจริงๆ มีสิ่งหนึ่งที่ใคร่ให้ช่วยพิจารณาไปด้วย นั่นคือ การได้มาซึ่ง “ศิลปินแห่งชาติ” ที่ (แทบ) ทุกปีจะต้องมีเสียงยี้ เสียงครหากับรายชื่อบุคคลที่ได้รับการคัดเลือก
นี่..จะมาจากสาเหตุ การเล่นพรรค เล่นพวกของคณะกรรมการฯ หรือไม่ ไม่อยากกล่าวหา แต่ถ้าจะถอดถอนศิลปิน ผมว่า..
ถอดกรรมการ จะดีกว่ากระมัง?
