สันต์ สะตอแมน
มึงเป็นฝ่ายลงมือก่อน..
ปล่อยให้ทหารยิงผู้บริสุทธิ์ชาวไทยไป 17 ศพ!
และพอได้ลิ้มรส รู้ว่ารบกับทหารไทยต่อไปไม่มีวันชนะ มีแต่ตายกับตาย นายฮุน มาเนต นายกรัฐมนตรีกัมพูชา ก็โพสต์ด้วยความสุภาพ..
“บางครั้งผู้คนมักมองข้ามสันติภาพ คุณค่าที่แท้จริงของสันติภาพจะชัดเจนขึ้นเมื่อไม่มีสันติภาพอยู่ ดังนั้น เราต้องปกป้องสันติภาพไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม”
เนี่ย..แม้จะไม่ใช่พ่อบังเกิดเกล้าแท้ๆ แต่ฮุน มาเนต ก็ได้รับมรดก “กะล่อน ปลิ้นปล้อน ตอแหล” จากฮุน เซน มาไว้เต็มตัว!
ก็..ถูกต้อง-สมควรอย่างยิ่งที่คุณตู่-จตุพร พรหมพันธุ์ จะได้ตะโกนก้องอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเมื่อวันที่ 2 สิงหา..
“วันนี้กัมพูชานัดออกมาชุมนุมเรียกร้องสันติภาพ เพราะได้ประสาทตาควายไปแล้วนี่ไอควาย มันได้ของมันแล้ว
สันติภาพจะเกิดได้ต้องมีความเสมอภาค ตราบใดที่ปล้นแผ่นดินเราไป แล้วขอสันติภาพ ตนบอกว่ามีแต่ส้นตีน ไม่มีสันติภาพ”
ตามนี้นะฮุน มาเนต..ไม่มีสันติภาพ มีแต่ส้นตีน เอามั้ย? ไหนตอนแรกปากเก่งทั้งพ่อ-ลูก อยากปะทะ อยากสู้รบ คงคิดสินะ ทหารไทยใจเสาะคงไม่กล้า..
หรือไม่ก็คิดว่า “หลานลุง”-นายกรัฐมนตรีจะมีอำนาจบังคับทหารไทยให้เชื่องเป็นแมวได้!
แต่พลันไม่ได้เป็นดังคิด เห็นทหารไทยรบไม่ขลาด และยิงตูมๆ เข้าใส่ไม่เว้นวัน จากปากเก่ง เลยกลายเป็นปากอ่อน อ้อนด้วยลีลา ร้องเพรียกหา “สันติภาพ” ขึ้นมาทันที..โถ ไอ้กะล่อน!
จะมีก็แต่นายภูมิธรรม เวชยชัย กระมังที่จะยื่นสันติภาพให้ แต่กับคนไทยทั้งมวลแล้ว เห็นจะมีใจตรงกัน..เอาส้นตีนไปก็แล้วกัน ไอ้สันดาน!
พูดถึงนายภูมิธรรม ได้ยินคุณจตุพรลั่นวาจา.. “ถ้านายภูมิธรรมไม่ฉีกข้อตกลงหยุดยิง ก็ต้องออกไป ถ้าไม่ออก เราก็จะไปไล่ให้ออกไป”
พร้อมกับบอกกับมวลชน-คนรักชาติ รักแผ่นดิน.. “ถ้าประชาชนคนไทยไม่มีความแข็งแรงกันจริงๆ เราสู้พวกนี้ไม่ได้ ดังนั้นเราต้องสำแดงพลังกันอีกครั้งใหญ่
ครั้งหน้าเริ่มต้นที่อนุสาวรีย์ชัย แต่จะไม่อยู่กับที่ จะเดินไปยังเป้าหมายที่เราต้องการขับไล่ ประชาชนพร้อมหรือไม่
ครั้งหน้าคือการนัดออกมาขับไล่รัฐบาล เจอกันอนุสาวรีย์ชัยฯ แล้วเดินไปทำเนียบรัฐบาล”
ในฐานะรักษาการนายกฯ เมื่อได้ยินแล้วจะคิดเห็นประการใดก็สุดแท้แต่ (กรรมเวร) ของนายภูมิธรรมเถิด แต่ถ้าถามความเห็นผม..
นายภูมิธรรมไม่ต้องคิดให้หนักสมอง คอยฟังคำบัญชาจากนายเหนือหัวเท่านั้นพอ!
เพราะจากที่เห็นเป็นประจักษ์ ไม่ว่านายภูมิธรรมจะมีตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงใด ก็แทบจะไม่ได้ใช้ปัญญา-สมองของตัวเองเพื่อการบริหารจัดการงานแผ่นดิน
คอยแต่เอียงหูฟังนายทักษิณเพ้อ-พ่นต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ แล้วค่อยนำมาปฏิบัติตามแทบทั้งสิ้น!
หรือหากไม่จริง คุณภูมิธรรมก็ต้องแสดงความคิดความอ่านที่เป็นตัวของตัวเองออกมาให้เห็น เช่นว่า ฉีกข้อตกลงหยุดยิงทันที หรือไม่ก็..ลาออก!
และฝากไว้อย่าง..ทหารเขามีหน้าที่รบในยามศึกสงคราม ส่วนรัฐบาลก็มีหน้าที่สนับสนุน-ส่งเสริมและให้กำลังใจ ไม่ใช่คอยแต่ห้ามปราม หรือขัดแข้งขัดขา
เรื่องความมั่นคงประเทศชาติต้องปล่อยให้เป็นภาระในอ้อมแขนของทหาร รัฐบาล-พลเรือนที่ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางอย่าจุ้นจ้าน-ล่วงล้ำเข้าไปในเขตภาระนั้น
เมื่อปัญหาพิพาทดินแดนยังไม่จบ การปกป้องอาณาเขต รักษาอธิปไตยด้วยชีวิตเลือดเนื้อก็จะต้องดำเนินต่อไป ทหารจึงพร้อมรบ และรัฐบาลก็ควรบอก.. “รบเถิดอรชุน” ไม่ใช่..
ถอยเถิดทหารกล้า!.
