สันต์ สะตอแมน
ดูคลิป-เสพข่าวแล้วให้นึกย้อน..
เพลงหนึ่งที่ขึ้นต้น.. “ตบให้ตาย ตบให้ตาย” ใช่แล้วเพลง “ตบให้ตาย” ที่ขับร้องโดย “ฉัตรทอง มงคลทอง” อดีตนักร้องขวัญใจชาวใต้ผู้ล่วงลับ
ส่วนคนแต่งลาโลกไปแล้วเช่นกัน คือ “เพทาย ถนอมจิตร” คนเดียวกับที่เขียนพ็อกเก็ตบุ๊กชื่อ “พ่อเลวสอนลูก” นั่นแหละ!
ซึ่งข่าวใครตบใครนั้น เห็นจะไม่ต้องบอก แต่เห็นแวบๆ ตอนแรกนึกว่า “วิน ดีเซล” พระเอก “ฟาสต์ แอนด์ ฟิวเรียส” มาถ่ายหนังฮอลลีวูดแถวๆ เอกมัย
จนเมื่อเห็นเต็มตา..อ๋อ นักเลงกับอันธพาลเขาใส่กัน ส่วนใครจะเป็น “นักเลง” เป็น “อันธพาล” ท่านผู้อ่านคงพอจะตัดสินได้!
ครับ..พูดถึง “นักร้องขวัญใจชาวใต้” ต้องยอมรับว่าหลังสิ้นฉัตรทอง แม้จะมีคุณโรม ศรีธรรมราช เจ้าของเพลง ซากรักบึงพระราม, ความรักเหมือนเกมกีฬา และ “หลวงปู่ทวดเหยียบใจ”..
มี “สาริกา กิ่งทอง” เจ้าของเพลง “แต๋วจ๋า” แต่ก็ไม่ได้ครองใจแฟนเพลงปักษ์ใต้เทียบเท่าคุณฉัตรทอง หรือแม้แต่นักร้องร่องเสียงเดียวกันอย่าง คุณสุดรัก อักษรทอง ก็เทียบไม่ได้!
เห็นจะมีก็เพียงคุณเอกชัย ศรีวิชัย คนเดียวเท่านั้นที่ได้รับการยกย่องให้เป็นนักร้องขุนพลเพลงปักษ์ใต้ เป็นขวัญใจแม่ยก-พ่อยกมายาวนานต่อเนื่องนับสิบๆปี
ถึงตอนนี้ก็ได้ซาๆ ไปตามวัย-กาลเวลา และถ้าถามว่ามีนักร้อง-ศิลปินท่านไหนบ้างที่พอจะเป็น “ขวัญใจชาวใต้” ได้..
ผมลองกวาดสายตาไปทั่วด้ามขวานทองแล้ว แทบจะมองไม่เห็นใครมีแววเทียบกับฉัตรทอง-เอกชัยได้เลย!
“บ่าววี” เรอะ..ก็ดังเป็นที่นิยมชมชอบของคนฟัง แม้คิวงานแสดงจะเต็มเหยียดแทบทุกเดือนแต่ก็ไม่ได้มีเสน่ห์ถึงขั้นเป็น “ขวัญใจ”!
อีกอย่างเพลงบ่าววีจะออกไปแนวลูกทุ่งเพื่อชีวิต ไม่ได้ลูกทุ่งจ๋าอย่างขวัญใจรุ่นพี่ และแม้จะมีศิลปิน-นักร้องใต้หน้าใหม่-น้องใหม่โผล่ขึ้นมาไม่ว่างเว้น..
แต่ส่วนใหญ่จะมาแบบดอกไม้ไฟ สว่างไสวไม่นานก็ดับหายไป!
เช่น “บิว กัลยาณี” ..ปี 49 ถือว่าเธอดังมากกับเพลง “โนบรา-โนราห์” กระนั้นก็ไม่สามารถจะลากชื่อเสียง ความนิยมให้ยืดยาวได้
เจอหน้ากันเมื่อไม่นานมานี้ ยังถามเจ้าตัวเลยว่า “ทำไมไม่เห็นมีผลงานเพลงใหม่ออกมาเลย” เธอตอบ.. “ตอนนี้ไม่ได้อยู่กับอาร์สยาม แต่ก็พยายามจะทำงานเพลงใหม่อยู่” ว่างั้น!
อ้อ..อีกคนที่จะไม่พูดถึงเห็นไม่ได้ ก็ “ปุ้ย L.กฮ.” ผมไม่ได้รู้จักมักคุ้นหรอกนะ แต่อ่านจากข่าวบ้าง พรรคพวกเล่าสู่กันฟังบ้าง ว่าเป็นเด็กนครศรีธรรมราช
เคยเป็นนักร้องนำวง L.กฮ. ที่เล่นดนตรีอยู่ในตัวจังหวัดฯ มีความสามารถไม่เฉพาะการร้อง หากแต่ยังแต่งเพลงได้ (ดี) ด้วย
มีผลงานกับค่ายเพลง TMG Records เช่น “ฟันแล้วทิ้งผู้หญิงก็ทำได้” งี้ “ทับไม่ร้อง ท้องไม่รับ” งี้ แต่ที่ดังมากเรียกว่าประสบความสำเร็จเลยก็คือเพลง “กอดจูบลูบคลำ”!
แปลก..เพลงเป็นที่นิยม แต่คนร้องไม่ได้เปรี้ยงปร้าง เพิ่งจะมาดัง-เป็นที่รู้จักเอาก็เมื่อเร็วๆ นี้ หลังจากที่ “ลำไย ไหทองคำ” นักร้องสาวคนดังเมืองร้อยเอ็ดประกาศ..
“ตอนนี้เธอและ ปุ้ย L.กฮ. ได้ยุติความสัมพันธ์กันด้วยดี” เป็นข่าวครึกโครมนั่นไง!
ทำให้แฟนคลับได้รู้ว่าปุ้ยกับลำไยเป็นแฟนกัน เริ่มต้นความสัมพันธ์กันตั้งแต่ช่วงที่ลำไยยังไม่ได้เป็นที่รู้จักในวงการบันเทิงโน้น
จนกระทั่งปี 2562 ปุ้ยได้เปิดเผยถึงความสัมพันธ์ที่มียาวนานถึง 4 ปีแล้ว สมัยที่ลำไยอายุ เพียง 17 ปีและปุ้ยอายุ 26 ปี โดยทั้งคู่เริ่มคบกันในช่วงที่เงินในกระเป๋ามีไม่กี่ร้อยบาท
เออ..ยามจนอยู่กันได้ (เงียบๆ) แต่พอรวย-มีอันจะกินกลับมาแยกทาง-แยกเตียงกัน ซึ่งก็อย่างที่ผมเคยพูดเอาไว้ตรงนี้..
การเลิกร้างของคู่ผัวเมีย มีอยู่แค่ 2 ปัจจัย หนึ่ง เศรษฐกิจ กับสอง.. “เซ็กซ์”!
กรณีของปุ้ย-ลำไย ยืนยันเป็นที่ประจักษ์ว่าทั้งสองมีเศรษฐกิจที่แข็งแรง-สมบูรณ์ หมายถึงมีเงินทองถึงขั้นร่ำรวย แต่ด้านเซ็กซ์กลับมาขาดแคลน..
จนฝ่ายหนึ่งต้องอดมื้อ-กินมื้อ..เตียงจึงเลยหัก!
นี่..ก็ไม่รู้ว่าหลังแยกทาง-แยกเตียงกันแล้ว คนทั้งสองจะมีโอกาสปรับ-จูนเรื่องนี้กันได้หรือไม่ นัยว่าต่างฝ่ายต่างก็ยังอาลัย (รัก) ซึ่งกันและกันอยู่
โดยเฉพาะฝ่ายชาย มีคนกระซิบว่า..ปุ้ยมันยังทำใจไม่ได้ มันนอยด์ถึงกับคิดจะเลิกวงดนตรีไปนู่น ก็เลยให้สติมันไปว่า “เรื่องที่ผ่านแล้วก็ให้ผ่านไป ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
ต้องทำวงดนตรีให้เป็นที่นิยมยิ่งๆ ขึ้นไป ให้ผู้หญิงได้รู้-ได้ประจักษ์ในความสามารถที่เรามี ต้องทำให้เธอเห็นไม่มีเธอวงเรายังทำมาหากินต่อไปได้”
อืออ..ต้องเชื่อนะไอ้น้อง และต้องตะกายสู่ความเป็น..
“นักร้องขวัญใจชาวใต้” ให้ได้นะ (โว้ย)!
