ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
วันพระ วันเข้าพรรษา วันหยุด..
ผม..มีเหตุให้ต้องไปทำกิจธุระที่สยามพารากอนตั้งแต่สายยันค่ำทุกวัน-หลายมื้อ แต่ก็ต้องบอกว่า สุขทั้งธุระที่ทำ สุขทั้งได้กินอาหารระดับ “มิชลิน” อยู่หลากเมนู!ซึ่งบรรยากาศ “สยามพารากอน”ในวันหยุดยาว เห็นภาพผู้คนหลั่งไหลเข้าไปเดิน-ไปช้อป-ไปชิมแล้วให้ตกใจอยู่ โดยเฉพาะวันอาทิตย์ดูเหมือนจะแออัดเป็นพิเศษ
แต่ก็แค่ตกใจ ไม่ถึงกับกังวลหรือหนักอกหนักใจอะไรมากนัก เพราะจากที่เห็น (แทบ) ทุกคนไม่ว่าเด็ก หนุ่ม-สาว คนสูงวัยที่เดินให้พล่านไปทั่วทั้งในห้าง นอกห้าง หรือกระทั่งฝั่งสยามสแควร์..
99 % สวมใส่หน้ากาก “การ์ดไม่ตก” กันเลย!
และช่วงเย็น-ค่ำของวันอาทิตย์หลังเสร็จธุระ ผมได้เดินทอดน่องไปฝั่งสยามสแควร์ หรือพูดให้ตรง ผมตั้งใจเดินจากสยามพารากอนไปที่โรงภาพยนตร์สกาลา เพราะรู้ว่าวันนั้น (5ก.ค.)..
เป็นวัน “ปิดฉาก” โรงหนังระดับตำนาน ที่อยู่คู่กรุงเทพมายาวนานถึง 51 ปี!
ใจไม่ได้คิดจะไปร่วม “อำลา-อาลัย” กับเขาหรอก แม้จะเป็นคนรัก-ชอบหนัง แต่ก็ไม่ได้อินอะไรขนาดนั้น และก็ไม่ได้ตั้งใจไปดูหนังที่หอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน) นำมาฉาย..
หากแต่ไป เพื่อจะได้ดู-ได้สัมผัสบรรยากาศ ว่าเป็นอย่างไรมากกว่า!
ก็..ตื่นตานิดหน่อยที่เห็นผู้คนจำนวนมากกำลังถ่ายรูป-เก็บภาพโรงหนังที่เปิดไฟแสงสีงามตาไว้ในความทรงจำ และแอบสังเกตบางคนดูหงอยๆซึมๆ คล้ายกับเขา-เธอ..
อาลัย-อาวรณ์ กับสิ่งที่ (รัก) กำลังจะดับสลายไป!
ที่จริง ตามข่าวโรงหนังสกาลาจะหมดสัญญาเช่าในปี 2564 นู่น แต่ด้วยวิกฤติอันเนื่องจาก “โควิด-19” ทำให้ผู้บริหารคุณนันทา ตันสัจจา ต้องตัดใจยอมยกธงขาว-ปิดฉากเสียแต่ตอนนี้
กระนั้น คุณนันทาก็แจ้งว่า.. “วันนี้ถึงเวลาที่เราต้องจากไปแล้ว แต่เราขอจากไปด้วยความทรงจำ ด้วยความสุข สถาปัตยกรรมสวยๆของเรา ขอให้ช่วยกันจดจำเอาไว้ ถ่ายรูปมาให้เยอะๆ เพราะจะไม่เห็นอีกแล้ว
สกาลาก็ยังไม่ได้หายไปไหน เราก็ยังจะให้ความสุขต่อไป แต่ไม่ใช่ที่นี่ เราจะย้ายไปที่สวนนงนุช”
ครับ..สวนนงนุชในที่นี้ ก็คือสถานที่ท่องเที่ยว-สวนสวยตระการตา ที่นาจอมเทียน พัทยานั่นแหละ!
เอาไว้..รอคุณกัมพล ตันสัจจา ผู้บริหารเนรมิตเสร็จเมื่อไหร่จะได้ไปย้อนรำลึกถึง “สกาลา” จะในชื่อเก่า หรือชื่อใหม่ ก็คอยดูกัน!
อ้อ..ไหนๆ (นานที) ได้มาย่ำสยามสแควร์แล้ว ผมก็ไม่พลาดที่จะไปเยี่ยม-เหยียบ “ลิโด” สักหน่อย ซึ่งตอนนี้ได้เติมไม้โท เป็น“ลิโด้” ตรงตามออกเสียง แถมพ่วงด้วยภาษาฝรั่ง LIDO CONNECT อีกด้วย
ผมเดินชมแบบพอผ่านตา แต่ก็ให้รู้สึก-รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่ผสมผสานระหว่างบรรยากาศเก่า-ใหม่ได้อย่างกลมกลืน เอาไว้มี (ว่างมาก) ผมจะแวะไปสังเกตสังกาให้ละเอียดอีกรอบ
ก่อนจบ ขอถามผู้รู้.. เสียงดนตรีเปิดหมวกที่ดังหนวกหู ฟังไม่รู้เรื่อง ริมถนน-ใต้สะพานลอย คู่ควรจะให้ (สร้างความรำคาญ) อยู่ตรงนั้น หรือ..
กทม.ควรเชิญไปเล่นกลางทุ่งดีอ่ะ?
