ผักกาดหอม
๒๑ ตุลาคม ๒๕๖๘ ไทยโพสต์เดินทางมาครบ ๓๐ ปีแล้วครับ
เส้นทางยังอีกยาวไกลเท่าไหร่ ไม่มีใครตอบได้
แต่หากเดินมาแล้วครึ่งทาง อีกครึ่งทางก็อีก ๓๐ ปี
วันนั้นจะเป็นวันพฤหัสบดีที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๙๘ ขาดอีกแค่ ๒ ปี เข้าสู่พุทธศตวรรษที่ ๒๖
โลกวันนั้นจะต่างจากวันนี้อย่างสิ้นเชิง!
แต่ที่ไม่ต่างคือ “การส่ง” และ “การรับ” ข่าวสารบ้านเมือง
ยังคงดำเนินต่อไป
จะเปลี่ยนก็แค่รูปแบบ
๓๐ ปีที่แล้ว หนังสือพิมพ์ คือหัวหมู่ทะลวงฟัน บุกถึงทุกครัวเรือน ตามด้วยทีวี วิทยุ
๓๐ ปีผ่านไป หนังสือพิมพ์ เหมือนคนชรา ดูช้าอืดอาด แต่ยังคงรักษาไว้ซึ่งความเที่ยงตรงแม่นยำ ข่าวหนังสือพิมพ์จึงไม่มีคำว่า “ด่วน!” อีกแล้ว
“ด่วน!” จะไปปรากฏที่ข่าวออนไลน์แทน
ทั้ง ด่วน เร่งด่วน รีบด่วน ด่วนจนข้อมูลข่าวสารไหลทะลัก แต่ก็มาพร้อมข่าวปล่อย ข่าวเท็จ ข่าวลวง อื่นๆ มากมาย
เว็บไซต์ ยูทูบ ติ๊กต็อก เอ็กซ์ เพจเฟซบุ๊ก ฯลฯ แข่งขันกันเอาเป็นเอาตาย เพราะเงินอยู่ในอากาศ
การเสพสื่อเปลี่ยนไปตามสภาพสังคม
ยิ่งสังคมเร่งด่วนเท่าไหร่ สื่อก็ต้องด่วนยิ่งขึ้นเท่านั้น
เป็นด่วนมาก
ด่วนที่สุด
ด่วนยิ่งกว่าด่วน!
แต่ก็แลกมาด้วยความคลาดเคลื่อนของข่าวสาร
ครับ..นี่คือสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับสื่อในภาพรวม
แล้วจะไม่แก้ไขอะไรกันเลยหรือ?
แก้ครับ
แต่ก็เหมือนลิงแก้แห ยิ่งแก้ก็ยิ่งนัวเนีย ยุ่งเหยิง ไปหมด เพราะถูกบังคับด้วยคำว่า ด่วน!
ดูกรณี นายกฯ เกาหลีใต้จะแฉรายชื่อ ๗ นักการเมืองไทย ที่พัวพันแก๊งคอลเซ็นเตอร์ในเขมรเป็นตัวอย่าง
เพราะ ด่วน กลายเป็นงับข่าวปลอม
แต่ค่าเฉลี่ยความเที่ยงตรงของข่าวสารในภาพรวมยังอยู่ในเกณฑ์ยอมรับได้
โดยเฉพาะหนังสือพิมพ์ยังเป็นสื่อที่มีความแม่นยำ ความน่าเชื่อถือ มากที่สุดอยู่
แต่หนังสือพิมพ์กำลังจะตาย!
ไม่เฉพาะในประเทศไทย หนังสือพิมพ์ทั่วโลกประสบชะตากรรมเดียวกันหมด เพราะผู้เสพสื่อเปลี่ยนพฤติกรรม
ต้องการรู้เดี๋ยวนั้น ไม่ใช่ข้ามวัน
มันก็เหมือนการบริหารประเทศ ประชาชนต้องการรัฐบาลที่แก้ปัญหาเดี๋ยวนั้น ไม่ใช่รอ ๓ เดือน ๔ เดือน
โดยเฉพาะปัญหาเศรษฐกิจ
เห็นน้องๆ ในกองบรรณาธิการ เข้าแอป “เป๋าตัง” ลงทะเบียน “คนละครึ่งพลัส” ได้เห็นรอยยิ้มในยามเศรษฐกิจฝืดเคือง
ใช่ครับนี่คือการแก้ปัญหาที่เห็นผลเดี๋ยวนั้น
แต่…ไม่พอหรอกครับ รัฐบาลต้องวางแนวทางการแก้ปัญหาเศรษฐกิจระยะยาวไว้ด้วย ต้องสื่อสารกับประชาชนให้ชัดเจนว่าจะทำอะไรบ้าง
แม้รัฐบาลจะมีอายุ ๔ เดือน + ๓ เดือน ก็มีเวลามากพอที่จะทำให้เห็นทิศทาง รัฐบาลใหม่เข้ามาจะรับไม้ต่อหรือไม่ก็ไปลุ้นเอา
ถ้าไม่เอา…ก็นี่แหละครับถึงต้องมียุทธศาสตร์ชาติ
ไม่งั้นเปลี่ยนรัฐบาลที ก็เปลี่ยนนโยบายที แล้วจะแก้ปัญหาได้อย่างไร
และที่ผ่านมามันเป็นเช่นนั้น
อย่าเอาแต่โทษว่าเป็นเพราะผลพวงรัฐประหาร ๒๕๕๗ ทำให้เศรษฐกิจไทยดำดิ่งโงหัวไม่ขึ้น เวลามันล่วงเลยไปมากโขแล้ว รัฐบาลก็มาจากการเลือกตั้ง แต่การแก้ปัญหาเศรษฐกิจ ก็วนอยู่กับการลดแลกแจกแถม
๒ ปีรัฐบาลระบอบทักษิณ แทบไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
แจกเงินหมื่นละลายแม่น้ำ
เฟส ๑-๓ ใช้เงินไป ๒.๑ แสนล้านบาท วันนี้มีอะไรงอกเงยหรือไม่
ได้วางแผนแก้ปัญหาระยะยาวไว้หรือเปล่า
ไอ้ที่ไปด่าว่าเขาเป็นเผด็จการ เขายังสร้างเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (EEC) ขึ้นมา เพื่อให้รัฐบาลถัดๆ ไปเอาไปต่อยอด
ก็ทั้งที่รู้ๆ กันอยู่ว่า ทุกวันนี้มันต้องแข่งกันเรื่อง อุตสาหกรรมยานยนต์สมัยใหม่ อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ ไม่ใช่หากินกับเรื่องท่องเที่ยวอย่างเดียว
แล้วรัฐบาลที่ผ่านมาทำอะไรไปบ้าง
ก็แปลกครับ พอมาเป็นฝ่ายค้านเก่งทุกอย่าง รู้ทุกเรื่อง
ส่วนหนึ่งอยู่ที่ “ผู้นำ” ว่านำเป็นหรือเปล่า
เว็บไซต์ไทยโพสต์ เปรียบเทียบปฏิกิริยาของ “แพทองธาร” หลังเลือกตั้งซ่อมกาญจนบุรี และศรีสะเกษ พบว่าแผ่นเสียงตกร่อง
เป็นข้อความที่โพสต์เฟซบุ๊ก Ing Shinawatra หลังรู้ผลเลือกตั้งซ่อมกาญจนบุรี
“…ขอขอบคุณทุกคะแนนเสียงและทุกความไว้วางใจ ที่พี่น้องประชาชนมอบให้กับพรรคเพื่อไทยค่ะ แม้ผลการเลือกตั้งจะไม่เป็นไปตามที่เราคาดหวัง แต่ทุกเสียงคือกำลังใจอันมีค่า ที่จะผลักดันให้เราเดินหน้าทำงานเพื่อประชาชนอย่างไม่หยุดยั้ง
ขอขอบคุณ พลเอก ชินวัฒน์ แม้นเดช และทีมงานทุกท่าน ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างเต็มที่ในการเลือกตั้งครั้งนี้ พรรคเพื่อไทยจะนำทุกบทเรียนมาเป็นพลัง เพื่อพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น เพื่อพี่น้องประชาชน และเพื่ออนาคตของประเทศไทยค่ะ…”
และโพสต์หลังรู้ผลเลือกตั้งซ่อมศรีสะเกษ
“…ขอขอบคุณทุกคะแนนเสียง ทุกความไว้วางใจที่พี่น้องประชาชนมอบให้ แม้ผลการเลือกตั้งจะไม่ได้เป็นไปตามที่เราคาดหวัง แต่ทุกเสียงคือกำลังใจสำคัญให้พรรคเพื่อไทยเดินหน้าทำงานเพื่อพี่น้องประชาชนต่อไป ขอขอบคุณคุณกุ้งและทีมงานทุกท่านที่ทำงานอย่างเต็มที่ในครั้งนี้ เราจะสรุปบทเรียนจากการเลือกตั้งครั้งนี้ เพื่อประสบความสำเร็จในครั้งต่อไปค่ะ…”
เป็นการขอบคุณแบบ copy paste
ฉะนั้นอย่าได้แปลกใจว่าทำไมพรรคเพื่อไทยถึงเข้าสู่ยุคตกต่ำ
เพราะเรื่องง่ายๆ ผู้นำพรรค ยังไร้ไอเดีย.
