วันที่ 5 พฤศจิกายน 2564- จากกรณีที่ พระเทพปฏิภาณวาที หรือ “เจ้าคุณพิพิธ” วัดสุทัศนเทพวราราม ให้สัมภาษณ์ถึง “พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ” พระลูกวัดสร้อยทอง พระเซเลบแห่งโลกโซเชียล ที่ไลฟ์สดประกาศ เตรียมลาสิกขาบท แสดงอารยะขัดขืนหากมีการเปลี่ยนตัวผู้ที่จะได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดสร้อยทอง โดยไม่ใช่พระราชปัญญาสุธี หรือ เจ้าคุณอุทัย ที่รักษาการเจ้าอาวาสวัดสร้อยทองอยู่ในขณะนี้ ว่า
การบอกว่าหากเจ้าคุณอุทัยไม่ได้เป็นเจ้าอาวาส จะขอลาสึก ถ้าไม่ประกาศไม่เป็นไร แต่เมื่อประกาศไปแล้ว ถามว่าประมาณตนผิดหรือไม่ ใครจะให้มาต่อรอง การประกาศเช่นนี้ ถือว่าเข้าสู่สงครามใหญ่ ไม่ใช่สงครามในวงการสงฆ์ แต่เป็นสงครามส่วนตัว
การประกาศสึกก็เหมือนประกาศทำศึก เอาตัวเข้าทำศึก เพื่อให้เจ้าคุณอุทัยได้เป็นเจ้าอาวาส พระมหาไพรวัลย์เปิดฉากใหญ่เกินไป สำคัญตัวผิด เป็นศึกใหญ่เกินตัว สงครามครั้งนี้ใหญ่เกินไปสำหรับท่านซึ่งมีกำลังต่อรองน้อย จะเอาอะไรไปสู้
ต่อมา พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ว่า ถ้าผมจะลาสิกขา คือผมลาด้วยตัวผมเองครับ และทุกเรื่องที่ผมพูด ผมพูดเพราะมันคือความสัตย์ คือสิ่งที่ควรพูด ควรทวงถาม ไม่เกี่ยวกับว่า ผมกำลังสำคัญตัวอะไร
ผมไม่ใช่พวกเล่นละครเก่งนะครับ เวลาโทรมาคุย คุยอีกแบบหนึ่ง เวลาอยู่หน้าสื่อ พูดอีกแบบหนึ่ง พูดแบบนางเอกละครหลังข่าว พูดแบบไม่ต้องใช้ความกล้าหาญอะไร ใครก็พูดได้ครับ ผมก็พูดได้ ถ้าจะพูด
ผมว่าอาจารย์ดูหนังจีนเยอะไปนะครับ พูดเรื่องการศึกสงคราม เรื่องการต่อรองอะไรเนี่ย ความยุติธรรม ความเป็นธรรม เป็นเรื่องของการต้องต่อรองตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ หรือผมเข้าใจผิดมาโดยตลอด ผมนึกว่า เรื่องความเป็นธรรม เป็นเรื่องของการต้องส่งเสียงเรียกร้อง
อาจารย์กำลังทำให้คณะสงฆ์ดูแย่ไปอีกนะครับ จะโดยรู้ตัวหรือไม่ พูดเหมือนคณะสงฆ์ไม่ต่างจากเกมส์การเมืองของพวกฆราวาสเลย
ผมรักการพระศาสนา รักคณะสงฆ์ และลึกๆ ก็เคารพนับถือพระผู้ใหญ่ (เหมือนที่ผมเคยเคารพนับถืออาจารย์นั่นแหล่ะครับ) ผมจึงพูดอะไรอย่างตรงไปตรงมา ในฐานะของกัลยาณมิตร ของคนรุ่นใหม่ ของลูกของหลาน
ผมเจียมตัวเสมอครับ และพูดคิดอะไร คือไตร่ตรองดีแล้ว หลายครั้งหลายหนเหลือเกินที่ผมเลือกจะไม่โต้อาจารย์เพราะยังเห็นแก่ความเคารพนับถือ ครั้งก่อนก็เรื่องความไม่ก้าวหน้า ไม่มีอนาคต ทำไมอาจารย์ถึงมองว่า อนาคตของอาจารย์กับอนาคตของผม คืออนาคตเดียวกันละครับ ผมเป็นคนมักใหญ่ใฝ่สูงแบบที่อาจารย์คิดตอนไหน
อาจารย์เองก็โดนเยอะนะครับ ทั้งเรื่องสำนักงานตัวเองที่โดนเวียนคืน ทั้งเรื่องการเขียนกลอน เมื่อครั้งก่อน เรื่องพวกนี้ไม่ทำให้อาจารย์เห็นสัจธรรมอะไรเลยหรอครับ
ขอประทานโทษเถอะครับ อย่าทำให้ผมหมดความนับถือเลย
ขอบคุณภาพจากเพจเฟซบุ๊ก พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ
