ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
“ไร้สํานึกหมายถึง เมื่อมีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสาว เลือกที่จะไปยุ่งกับสามีผู้อื่น ที่เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรต่างค่าย อย่างไร้ยางอาย”
อ่านข้อความนี้แล้ว เชื่อว่าหลายท่านคงรู้สึกเหมือนผม คืออึดอัด อยากรู้ และคิดจนปวดหัวหนึบ.. “ใครกันวะ ใครกันโว้ย”!
เหมือนทุกครั้งที่อ่านคอลัมน์ “ยิ่งยงแหย่ดารา” ของ “คุณยิ่งยง สะเด็ดยาด” ในไทยรัฐ ที่พี่ใหญ่มักจะมีข่าว (ลับ) เรื่องบนเตียง-ใต้เตียงของดารา..
มาห้อยท้ายด้วย “อักษรย่อ” เป็นปริศนาให้ขบคิด และต้องเฝ้าติดตามอ่านแทบทุกวัน!
“ผู้แทนราษฎรสาว” คือใคร ถ้ามีเบอร์โทรศัพท์ รู้จักเป็นส่วนตัว ผมจะรีบยกหูหาคุณปารีณา ไกรคุปต์ เสียให้รู้แล้วรู้รอด..
เพื่อที่จะได้โล่งหัว รู้ว่าส.ส.หญิงผู้ทรงเกียรติ ที่คุณปารีณาเขียนถึงนั้น..เธอเป็นใคร?
แต่..เมื่อส่วนตัวไม่รู้จักคุณปารีณา ผมก็เห็นจะต้องทนอึดอัดใจต่อไป หรือมีใครในสภาจะกรุณาแจ้งชื่อ-แซ่ให้รู้ ก็จักขอบคุณ..
ขอสารภาพตามตรง ผมก็ชอบเรื่องใต้เตียงนักการเมืองเหมือนกันนะ!
เออ..ว่าแต่ อึดอัดกับคำใบ้ของคุณปารีณายังพอไหว นี่ 2-3 วันมาแล้ว ผมยังคิดไม่ออก-ขบไม่แตกกับข้อความที่ผู้ประกาศข่าวรายการ “ข่าว 3 มิติ” คุณกิตติ สิงหาปัด ได้โพสต์ทวิตเตอร์..
“ท่าน ส.ส.ครับเหตุผลหนึ่งที่ควรรับฟัง ข้อเสนอของเด็กๆ นักศึกษาก็คือ เขาไม่ได้ต้องการมาแย่งอำนาจใดๆ จากพวกท่าน เพราะอำนาจที่ท่านมีอยู่ทุกวันนี้ ก็มาจากการกาบัตรของประชาชน
และพวกเด็กๆ นี้ก็ไม่ได้มาเป็นรัฐบาลแทนพวกท่านอยู่แล้ว มีกติกาใหม่ พวกท่านก็ลงสมัครใหม่ได้เหมือนเดิม”
คือ..คุณกิตติต้องการจะสื่ออะไร ก็น่าจะเขียนให้มันตรงๆไม่ต้องทำเป็นลีลา เพราะถ้ามองเห็นพฤติกรรมที่เด็กๆ แสดงออกอยู่ในขณะนี้ เป็นสิ่งที่ดี-ถูกต้อง..
คนสื่อก็มีสิทธิที่จะสนับสนุน ส่งเสริม ยกตูดได้อย่างเสรี-เต็มที!
ไม่ต้องพะวงเรื่องของ “ความเป็นกลาง” เพราะความเป็นกลางของสื่อนั้นมันไม่เคยมี และหรือถ้ามี ก็ขอพูดเสียเลยว่า สื่อประเภทนี้ เป็นแค่..
“สื่อเอาตัวรอดไปวันๆ” เท่านั้นเอง!
ผมเชื่อของผม..สื่อที่ดีต้องชี้ถูก-ชี้ผิดได้ ส่วนจะถูก-ผิด ใช่-ไม่ใช่ เห็นด้วย-ไม่เห็นด้วย นั่นขึ้นอยู่กับการสังเคราะห์ของผู้อ่าน-คนดู
ถ้าเป็นสื่อแต่บอกกับสังคมไม่ได้ หรือไม่กล้าบอกอันไหนแตงโม อันไหนทุเรียน ก็ไม่รู้จะทำอาชีพสื่อไปเพื่ออะไร?
อย่างเช่นม็อบที่ก้าวล่วงจาบจ้วงหยาบคายต่อสถาบันอยู่ในขณะนี้ ถ้าสื่อที่เป็นสื่อที่ไม่ได้มีแนวคิดอื่นแฝง หรือเป็นสื่อธุรกิจ ก็สามารถที่จะชี้ชัดตรงๆ..
ม็อบคณะนี้เป็นกลุ่มคน-เยาวชน ที่สุดจะอัปรีย์-จัญไร!
ไม่ใช่การชุมนุมเรียกร้องทางการเมืองด้วยสันติวิธี ส่วนถ้าจะมีคนเห็นแย้ง เด็กคิดเป็น-ทำดี นั่นก็ปล่อยให้เป็นเรื่อง นานาจิตตัง..
สื่อก็แค่ทำหน้าที่ ใครจะเชื่อ-ไม่เชื่อ ไม่สามารถบังคับได้!
จากนี้ก็อย่าได้อาย ได้เขียม และไม่ต้องกลัวอะไรกันอีกแล้ว..เปิดหน้าแสดงตัวตนกันออกมาเถิด..
จะยืนอยู่ใยในร่มไม้เล่า!
