คอลัมน์ ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
พรุ่งนี้-พุธ 16 ตุลา. ผมจะเฝ้ารอดู..
ก็..จะดู “มิติใหม่ของวงการละครไทย” ที่หน้า “เอ็กซ์ไซท์” ไทยโพสต์ ได้โฆษณาไว้วานนี้ กับฉากที่นางเอก “จุ๋ย-วรัทยา” กระชากพระเอก “บอย-ปกรณ์” ขึ้นเตียง-ขึ้นคร่อม ซุกไซร้ซอกคอแบบจัดเต็มนั่นไง!
นี่..ถ้าให้นางเอกตบจูบๆแบบ “พิศาล อัครเศรณี” ด้วยล่ะก็ เห็นทีเรตติ้งละครเรื่อง “เพลิงรักเพลิงแค้น” ต้องกระฉูดพอๆ “บุพเพสันนิวาส” แน่เลย!
แต่เอ๊ะ..ฉากนางเอกกระชากพระเอกขึ้นเตียง-ขึ้นคร่อมนี่ “องค์กรสิทธิสตรี” เขาจะคิดเห็นอย่างไรไม่รู้นะ จะเข้าข่ายเป็นการสะท้อนความรุนแรงทางเพศรึเปล่า คงต้องรอฟังหลังจากละครออนแอร์แล้วล่ะ?
สำหรับผม เท่าที่เห็น “ภาพนิ่ง” ของฉากนี้จากสื่อ ก็ให้ตกใจเล็กๆ เพราะคิดไม่ถึงว่าสาวภาพลักษณ์เรียบร้อยอย่างคุณจุ๋ย วรัทยา จะกล้าเล่นบทขึ้นคร่อม-ซุกไซร้ซอกคอผู้ชาย และหากให้ออกความเห็น..
ผมก็เห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดาของการแสดง ยิ่งนักแสดงที่เป็น “มืออาชีพ” ด้วยแล้ว เขา-เธอจะละทิ้ง “ภาพลักษณ์” แต่จะทุ่มเทให้กับจินตนาการและสิ่งที่ผู้กำกับต้องการอย่างดีที่สุด!
หรือถ้าเผื่อจะพูดได้ ผมก็เพียงอยากให้ผู้ผลิตก็ดี ผู้กำกับก็ดี ได้ช่วยกันระมัดระวัง-เพลาๆกับฉากพรรค์อย่างงี้ลงเสียบ้าง เพราะเท่าที่ดูละครที่ฉายหน้าจอทีวี.จะมีฉากกอดรัดฟัดขย่มกันบนเตียงแทบจะทุกเรื่อง-ทุกคืน!
ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไร และก็ไม่ทำให้เด็ก-เยาวชนใจแตก-ร่านกับฉากละครกอดจูบนี้หรอก เพราะในโทรศัพท์มือถือของเด็ก มีฉาก-ภาพที่มากกว่าในละครเป็นร้อยเป็นพันเท่า!
แต่ที่ขอให้เพลาๆ ก็เพื่อประโยชน์ของผู้ผลิต-ผู้กำกับเองนั่นแหละ ต้องเข้าใจว่าอะไรที่มันเฝือมันล้น ย่อมจะทำให้น่าเบื่อ น่ารำคาญ เอือม เอียนต่อผู้บริโภค อย่างที่มีเสียงบ่นสะท้อนให้ได้ยิน..
ละครไทยมีแต่ตบ-จูบ กับฉากรักบนเตียง!
ทุกวันนี้ ผู้ชมละครเขาหวานอม-ขมอม คือดูละครไปพร้อมๆกับเสียงบ่น หรือพูดง่ายๆ “ดูไป-บ่นไป” ด้วยคนที่ดูส่วนใหญ่จะมีความชื่นชอบในตัวพระเอก-นางเอก หรือไม่ก็ชอบพล๊อตเรื่อง..
ยิ่งประเภทแย่งผัวแย่งเมียด้วยแล้ว ยิ่งถูกกับจริตที่ใกล้ตัว จึงไม่ได้สนใจว่าจะมีฉากปลุกเร้าอารมณ์เพศสอดใส่ไว้หรือไม่ ก็ตามดูกันทั้งต่างจังหวัดในกรุง!
เมื่อตลาด-ความต้องการคนดูเป็นอย่างนี้ ก็ให้แปลกใจ ทำไมผู้ผลิต-ผู้กำกับจึงยังจะยัดเยียดฉากพิศวาสบนเตียงให้ถูกบ่นถูกตำหนิอีกล่ะ หรือว่า..
เป็น “แรงปรารถนา” ของผู้กำกับ..หือ?
