ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
ก็..แปลกนะ!
ขณะที่พวกตัวเองกระหาย ยั่วยุ ให้บ้านเมืองวุ่นวาย โดยที่ประชาชน ทหาร ตำรวจ หรือกระทั่งจิ๊กโก๋คุมซอย ได้แต่ยืนมองตาปริบๆ
แต่ปากกลับตะโกน “อย่าเล็งปืนเข้าใส่พวกกูนะ” เสมือนหนึ่งสร้างกระแสให้เกิดภาพรัฐบาล-ทหาร-ตำรวจ จ้องพิฆาตนักศึกษา ลูกหลานไทย..
เพื่อปลุกอารมณ์แนวร่วมรุกเร่าเร่งเกม..ให้รีบ “จบในรุ่นเรา”!
เอาน่า..ไม่มีใครคิดทำร้าย หรือหันกระบอกปืนยิงใส่อย่างที่นายพิธา หัวหน้าพรรคก้าวไกลแสดงความกังวลหรอก ชวนออกมาชุมนุมกันต่อไปเถอะ..
ประเทศนี้ “สยามเมืองยิ้ม” ทุกคนยังยิ้มได้ ไม่เป็นไร!
อ้อ..ที่นายพริษฐ์ วัชรสินธุ หรือ ไอติม หลานอดีตนายกฯ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ โพสต์เฟซบุ๊ก..เมื่ออนาคตของชาติได้ส่งเสียงอย่างบริสุทธิ์ใจ หน้าที่ของผู้มีอำนาจควรเป็นอย่างไร?
ขออย่า “ปิดกั้น” ไม่ให้เขาพูดสิ่งที่ใฝ่ฝัน ขออย่า “ดูถูก” ว่าเขาถูกชี้นำ
สายไปแล้วที่จะ “แสดงท่าที” ว่าพร้อมฟัง แต่ต้อง “สร้าง” และ “ปกป้อง” พื้นที่ปลอดภัยให้ประชาชน แม้ความคิดของเขาต่างจากความเชื่อของคุณ #ปกป้องประชาชน
ก็..อยากบอกขอให้เบาใจ มาถึงขั้นนี้แล้ว จะมีใครปิดกั้นอะไรได้อีกล่ะ แต่ไอติมมองการส่งเสียงของนายเพนกวิน เป็น “เสียงบริสุทธิ์ใจ” แน่นะ?
ถ้างั้น ผมก็คิดถูกแล้วที่ไม่เลือกพรรคประชาธิปัตย์ในสมัยที่ไอติมลงสมัครรับเลือกตั้ง แต่ครั้งหน้าสัญญา จะเลือกประชาธิปัตย์แน่ เพราะไอติมละลาย เอ๊ย..ไม่อยู่แล้ว!
พูดถึงเสียงเรียกร้อง..วันก่อนเห็นข้อความที่ผศ.ดร.วรัชญ์ ครุจิต ผู้ช่วยอธิการบดีฝ่ายสื่อสารองค์การ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) โพสต์ จึงใคร่ขออนุญาตคัดลอกมาให้ได้อ่านกัน..
เห็นน้องๆ กลุ่มต่างๆ มีข้อเรียกร้องหลายข้อ เลยอยากจะขอใช้สิทธิของประชาชนคนหนึ่งเรียกร้องบ้าง ผมขอเรียกร้องต่อผู้บริหารสถาบันการศึกษาทั่วประเทศ 3 ข้อ ดังต่อไปนี้
1.ขอให้ท่านพิจารณา “ไม่อนุญาต” ให้มีการจัดกิจกรรมที่อ้างชื่อสถาบันของท่าน เพื่อให้เข้าใจว่าเป็นการจัดในนามสถาบัน หรือตัวแทนของสถาบัน ทั้งที่แท้จริงแล้วเป็นเพียงกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง
เนื่องจากการกระทำเช่นนี้ กระทบต่อสิทธิของนักศึกษา บุคลากร และศิษย์เก่าท่านอื่นๆ ที่ไม่ได้เห็นด้วยกับกิจกรรมดังกล่าว และอาจก่อให้เกิดความขัดแย้งขึ้นในสังคมได้
หากใช้ชื่อสถาบันของท่าน ย่อมหมายถึงผู้บริหารเห็นชอบกับการจัดกิจกรรมดังกล่าว และท่านต้องรับผิดชอบในผลของการจัดกิจกรรมนั้น โดยเฉพาะการกระทำที่ผิดกฎหมาย
2. ขอให้ท่านมีการตักเตือน เน้นย้ำอย่างเข้มงวด ไปยังนักศึกษา และบุคลากร ถึงกรอบของการใช้เสรีภาพตามที่บุคคลพึงมี โดยไม่เป็นการใช้เสรีภาพที่เกินขอบเขต ขัดต่อกฎหมาย หรือละเมิดสิทธิ์ของผู้อื่น
และแจ้งถึงโทษทั้งทางวินัยของสถาบัน ทั้งของนักศึกษา และบุคลากร ที่ได้กำหนดไว้แล้วในระเบียบของสถาบัน รวมถึงกฎหมายของประเทศในข้อต่างๆที่เกี่ยวข้องด้วย
ครับ..เนื้อที่หมด ยังเหลืออีกข้อ แต่แค่นี้น่าจะเพียงพอที่สถาบันการศึกษาควรได้นำไปพิจารณา ซึ่งประชาชนอย่างเราก็ได้แต่..
ขอเรียกร้องด้วยความบริสุทธิ์ใจแค่นี้แหละ!
