ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
ทำอะไรตามใจคือไทยแท้
เนี่ย..มันเป็นอย่างคำกล่าวนี้จริงๆกับภาพ-ข่าวที่เห็น คนแห่กันกลับต่างจังหวัดตามสถานีขนส่งช่วงวันสองวันที่ผ่านมา
จะต้องให้หมอก้มลงกราบวิงวอน-อ้อนขอ.. “ได้โปรดกรุณาเถอะพ่อแม่พี่น้องคนไทย อย่าได้เคลื่อนย้ายตัวเองไปไหน ให้อยู่กับที่กับบ้าน เพื่อความปลอดภัยของทั้งตัวเองและผู้อื่น” เลยเชียวรึ?
มันจะเป็นจะตายใช่มั้ย ถ้าไม่ได้กลับบ้านกลับต่างจังหวัดในช่วงเวลานี้..ถ้าจะทำอะไรตามอำเภอใจโดยไม่สนใจอะไรกันแล้วละก็ ผมเห็นจะขอสนับสนุนล่ะกับ “มาตรการ” ของทายาทตึกใบหยก
ที่ได้แชตไลน์คุยกับพนักงาน และแคปขึ้นโพสต์.. “ทางบริษัทจ่ายเงินเดือนคุณ ถึงแม้ว่าร้านจะปิด แต่ถ้ามาลากลับบ้าน ถือว่าคุณไปที่ที่เสี่ยง เราขอให้พ้นสภาพพนักงานไปเลย..
แต่ถ้าใครทำตามกฎ ยอมทำตามสิ่งที่ควรจะทำ คืออยู่ห่าง ไม่ไปที่สุ่มเสี่ยง ทางบริษัทถือว่าให้ความร่วมมือ จะไม่มีการปลดออก ถ้าไปที่สุ่มเสี่ยงจะให้พ้นสภาพทันที”
ต้องอย่างนี้มันถึงจะเอาอยู่-คุมอยู่ ก็อยากให้บริษัท ห้างร้านอื่นๆ ได้ลองพิจารณา ถ้าเผื่อทำได้ ก็ให้ประกาศชัดๆ..
พนักงานที่กลับต่างจังหวัด จะถูกปลดออกทันที!
เออ..พอดีได้รับข้อความทางไลน์จากเพื่อนคนหนึ่ง อ่านแล้วก็ให้ถูกจริต เลยใคร่ขออนุญาตคนเขียน (อธิวัฒน์ สอนเนย) ลอกมาให้ผู้อ่านได้พิจารณา ว่าจะถูกจริตเหมือนผมไหม ตามนี้..
THAILAND ONLY.. “แปลกมั้ย ไม่ปิดก็อยากให้ปิด พอปิดก็บอกว่าจะไม่มีกิน พอแจกเงินก็บอกใช้เงินภาษีมั่ว พอไม่แจกก็บอกว่าจะเยียวยากันยังไง
พอไม่หยุดสงกรานต์ ก็บอกว่าถูกห้ามไม่ให้ไปเยี่ยมญาติ พอให้เดินทางไปเยี่ยมญาติแต่ต้องกักตัว 14 วัน ก็โมโห พอให้อยู่บ้านก็บอกไม่สะดวก พอให้ออกมาได้ ก็บอกเราต้องยอมเจ็บแต่จบ
พอไม่มียา ก็บอกไม่รู้จักสต๊อกไว้ พอมียา ก็บอกแค่นี้จะพอมั้ย พอออกประกาศเยอะ ก็บอกไม่ชัดเจน สับสน พอประกาศน้อย ก็บอกตกประชาสัมพันธ์
พอตัวเลขคนติดน้อย ก็บอกปิดบัง พอตัวเลขเยอะ ก็บอกไร้ประสิทธิภาพ ล้มเหลว พอจะทำแบบจีน ก็บอกเผด็จการ พอจะทำแบบอังกฤษ ก็บอกว่าทำไมไม่ทำแบบจีน
พอมีหน้ากาก บอกทำไมต้องใส่ พอบอกต้องใส่ บอกไม่มี พอไม่ให้กักตุนอาหาร ก็อยากกักตุนเพราะกลัวขาดแคลน พอไม่ห้ามกักตุน ก็บอกส่งสัญญาณว่าเอาไม่อยู่ เละแน่”
ครับ..จะมี-จะเป็นเฉพาะประเทศไทยรึเปล่าไม่รู้ แต่ที่รู้..นี่เป็น “สันดาน”ของคนไทย (ส่วนหนึ่ง) มาแต่ไหนแต่ไร..
เอาแต่ใจ เห็นแก่ตัว..ระยำจริงๆ!
