โรคถุงลมโป่งพอง

โรคถุงลมโป่งพอง (Emphysema) คือ โรคที่เกิดจากเนื้อเยื่อถุงลมถูกทำลาย ทำให้ถุงลมที่อยู่บริเวณปลายต่อหลอดลมฝอยส่วนปลายพองโตกว่าปกติ ซึ่งที่ทำหน้าที่แลกเปลี่ยนออกซิเจนในอากาศกับคาร์บอนไดออกไซด์ในเลือดถูกทำลายเสียหาย สูญเสียความยืดหยุ่น โดยสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของโรคถุงลมโป่งพอง ได้แก่ การสูบบุหรี่ ไม่ว่าเราสูบเอง หรือการสูดดมควันบุหรี่ที่ได้รับจากคนรอบข้าง นอกจากนี้การสูดดมมลภาวะ ไอเสีย ฝุ่น สารเคมี เป็นระยะเวลานานๆ ก็อาจส่งผลให้มีโอกาสที่จะเป็นโรคถุงลมโป่งพองได้

อาการของผู้ป่วยที่เป็นโรคถุงลมโป่งพอง

ผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ในระยะเริ่มแรกมักจะไม่มีอาการ แต่ต่อมาจะแสดงชัดขึ้นตามลำดับ โดยผู้ป่วยจะมีอาการหายใจลำบากเวลาออกแรง เหนื่อย หอบ หายใจมีเสียงหวีด ไอ มีเสมหะ

นอกจากนี้ในบางรายอาจเบื่ออาหาร น้ำหนักลดลง เกิดความวิตกกังวลเกี่ยวกับตัวโรค โดยอาการที่รุนแรงของโรคถุงลมโป่งพองคืออาการกำเริบเฉียบพลัน ส่งผลให้ระบบหายใจล้มเหลว ผู้ป่วยระยะนี้ต้องนอนพักที่โรงพยาบาลและได้รับการดูแลจากแพทย์ผู้ชำนาญการ

วิธีการป้องกันถุงลมโป่งพอง

1. เลิกสูบบุหรี่ หรือหลีกเลี่ยงควันบุหรี่
2. สวมใส่หน้ากากอนามัยให้เป็นนิสัยขณะออกจากบ้าน เพื่อป้องกันฝุ่น ควันพิษ สารเคมีต่างๆ ที่ปะปนมากับอากาศ
3. หลีกเลี่ยงสถานที่ ที่มีการก่อสร้างหรือมีฝุ่นละเอียงเป็นปริมาณมาก

4. รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกาย
5. ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ อย่างน้อยสัปดาห์ละ 3-4 วัน
6. ตรวจสุขภาพประจำปี อย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง

พญ.ใจภักดิ์ เขมะไพโรจน์
อายุรแพทย์เฉพาะทางโรคระบบการหายใจและภาวะวิกฤตโรคระบบการหายใจ
คลินิกอายุรกรรม โรงพยาบาลหัวเฉียว