ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
ทำกับข้าวหลายหม้อก็เช่นนี้..
ต่อให้หิวแสนหิว แต่ทุกคนเมื่อถึงร้านก็จะเปิดฝาแทบทุกหม้อเพื่อดู-เลือกของโปรด-ของถูกปาก จนบางครั้งแม่ค้าที่ยืนถือจานข้าวเปล่ารอตักแกง ออกอาการหงุดหงิด..
ถ้าพูดได้ บ่นได้ คงจะบอก.. “แดกๆ ไปเถอะ อร่อยทั้งนั้นแหละ”!
ขณะนี้ ทั้งๆที่ทุกคนต่างกลัวโควิด-19 จนขี้ขึ้นสมอง แต่พอได้ยินว่ามี “วัคซีน” ยี่ห้อนั้นยี่ห้อนี้มากมายก่ายกองเข้ามาในประเทศไทย
หลายๆ คน ก็เริ่มจะเรียกร้อง ขอเปิดฝาหม้อ-เลือกยี่ห้อวัคซีนหน่อยได้ไหม? บ้างก็ว่านี่เป็น “สิทธิ” รัฐบาลจะมาบังคับให้ฉีดเฉพาะเจาะจงยี่ห้อหนึ่งยี่ห้อใดไม่ได้..
และก็ดูเหมือนว่าบรรยากาศการฉีดวัดซีน จะสร้างความโกลาหลตึงเครียดเสียยิ่งกว่าการติดเชื้อโควิด-19 ไปซะแล้ว!
ฉะนั้นวันนี้อย่ากระนั้นเลย มาฮัมๆ เนื้อเพลงที่ “โอ๊ต-ปราโมทย์ ปาทาน” นักร้องคนดัง เพิ่งแต่งสดๆ ร้อนพร้อมปล่อยคลิปออกมาเพลินๆ อารมณ์จะดีกว่า..
แต่..ไม่แน่น่ะว่าจะเพลินอารมณ์ หรือจะเสียอารมณ์สำหรับบางคน อย่างไรก็ลอง (อ่าน) ดู..
“ลุงมาเพื่อถาม อย่างห่วงใยมากมาย
ถามฉันว่าฉันอยู่ได้ไหมไม่มีงาน
มีใครอีกคน อยู่รอเราตรงนั้น
มองไปมองมา เหมือนท่านยมบาล
หากสงสัย ว่าฉันจะไม่ฉีดยาได้หรือเปล่า
อยากจะถามสักคำตอบมาได้ไหม กูกลัวตาย
แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม เลือกยี่ห้อวัคซีนได้หรือเปล่า
หากไม่ใช่ของดี ช่วยบอกเหตุผลได้ไหมเธอ
พี่จะยอมฉีดมันก่อนไหม ของมันดีจริงๆ ใช่หรือเปล่า
และหากมันเป็นของดี ไม่ฉีดกันเองล่ะพวกมึง ไม่มีทางให้เลือกเลย
หากสงสัย ว่าฉันนั้นจะปากเบี้ยวด้วยหรือเปล่า ตอบได้ไหมสักคำ ว่าอัมพาตมันเป็นไง
แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม
เลือกยี่ห้อวัคซีนได้หรือเปล่า
หากไม่ใช่ของดี ช่วยบอกเหตุผลได้ไหมเธอ
พี่จะยอมฉีดมันก่อนไหม ของมันดีจริง ๆ ใช่หรือเปล่า
และหากมันเป็นของดี ไม่ฉีดกันเองล่ะพวกมึง
กูนั้นไม่มีสิทธิ์เลือกเลย พวกเราไม่มีสิทธิ์เลือกเลย”
ครับ..ถ้าคล้อยตามเพลงก็จะเห็นด้วย “กูต้องมีสิทธิ์เลือกวัคซีนสิว่ะ” ซึ่งก็ไม่ผิดและก็ไม่ควรไปตำหนิกัน
ส่วนรัฐบาล–หมอ ก็ต้องใจเย็นถือเข็มรอให้เขาได้เลือกตามปรารถนา อย่าได้ออกอาการหงุดหงิดรำคาญ แล้วเผลอลั่นปาก..
“แดกๆ เอ๊ย ฉีดๆไปเถอะ ไม่ตายห่าหรอก” ออกมาเชียวล่ะ!
