7 พฤษภาคม 2567 นายคารม พลพรกลาง รองโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าวว่าผมพึ่งกลับจากร้อยเอ็ด เพราะลงพื้นที่ ติดตามนายกฯ ในฐานะรองโฆษกรัฐบาล ผมเป็นคนอีสาน เป็นคนชนบท ได้เห็นว่าสังคมชนบทนั้น แม้เขาไม่ร่ำรวยมาก ถ้าเขาไม่มีหนี้มากเกินกำลัง มีที่ทำกิน มีน้ำเพื่อทำเกษตร มีความอบอุ่นในครอบครัว อยู่ในสังคมเอื้ออาทรช่วยเหลือ และดูแลกัน แค่นี้สังคมไทยก็อยู่ได้แล้ว นี้คือความพอเพียง ที่แท้จริง
ส่วนตัว ผมไม่เคยฟังการพูด ของนายอุดม แต้พานิช เพราะคิดว่า ไม่ได้เป็นประโยชน์กับชีวิตผมเลย จริง ๆ ผมเคารพในความเป็นนักพูดทั้งหลาย และเคารพอาชีพตลก ที่สร้างสรรค์ ซึ่งมีอยู่หลายคน และเราก็ควรเคารพอาชีพทุกอาชีพที่ทำมาหากินสุจริต แต่ความหมายที่เขาพูดกัน ว่า “ตลกหากิน” ก็พึ่งรู้ คือแบบที่นายอุดมฯ ทำนี้เอง แถมไม่รู้กาละเทศะ หลงตัวเอง ไม่คำนึงถึงผลกระทบต่อคนอื่น แถมอาจสร้างความแยกในสังคมได้
นายอุดมไม่รู้ว่าการอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ ถึงได้มีที่พูด จริง ๆ แผ่นดินก็มีบุญคุณต่อท่านอยู่นะ และที่สำคัญคุณจะทำมาหากินอะไร ก็ทำไป แต่อยู่เฉยๆ มายกตน ฃ่มท่าน ไม่น่าจะมีประโยชน์อะไร ทั้งที่ตัวเองไม่เข้าใจแก่นแท้อะไร ในเรื่องความพอเพียง หรือความพอดี ซึ่งหมายถึงคนมีเยอะก็แบ่งปัน ประกอบอาชีพไม่เบียดเบียนคนอื่น ซึ่งเป็นหลักศาสนาด้วยซ้ำไป
ที่โลกของเรามีปัญหาอยู่ทุกวันนี้ เพราะสังคมขาดความพอเพียง ขาดความพอดี ไม่แบ่งปัน และเห็นแก่ตัว โลภโมโทสัน ทั้งนั้น หากนายอุดม แต้พานิช เข้าใจคำว่า “ความพอเพียงจริง จะรู้ว่า ความพอเพียงนั้น ไม่ใช่เรื่องสอนคนให้เกียจคร้าน แต่สอนให้คนแบ่งปัน คนที่รวยก็ควรแบ่งปันให้คนจน รู้จักพอดี พอควร นายอุดม ฯ อย่าเอาไม่รู้หรือความโง่ มาทำให้คนอื่นโง่ตามไปด้วย ถ้าคุณอุดมฯ รวยจากการพูด ก็ไม่มีใครอิจฉา แต่ถ้าเอาเอาความรวยของคุณ มาช่วยคนจนบ้าง ผมจะชื่นชม”
