ความสามัคคีมันมีหลายอย่างนะลูกหลาน ความคิดความอ่าน ความคิดเห็นบ่สามัคคีกัน สวนกัน หลาย ๆ คน นานาจิตตัง นานาทัศนะ ความคิดเห็นไม่ตรงกัน ไม่ลงกัน ไม่เป็นแนวแถวเดียวกัน อันนี้ก็บ่แม่นธรรมดาคือกัน ฆ่าฟันรันแทงกันอุตลุดคือกัน ตัวนามธรรมจะว่าธรรมดากะบ่ได้ แตกสามัคคีกัน อันตรายอย่างมากเลย
ร่างกายของเฮาแตกสามัคคีกะพอทำเนา แต่จิตใจของแต่ละคนนี่บ่สามัคคีกัน จุดนั้นล่ะบรรลัยไปทั้งโลกเลย เพราะความคิดเห็นแก่งแย่งกัน ไผกะว่าไผเก่ง ไผกะว่าไผแข่วยาว ไผกะว่าไผเล็บยาว เข้ามากะโดดห้ำหั่นกัน ผลที่สุดกะนั่นแหละ หญ้าแฝกหญ้าคาแถวนั่นกะแหลกราญไปคือกัน เพราะเหตุได๋ เพราะจิตใจบ่สามัคคีกัน ความรู้สึกนึกคิด ความรู้สึกนึกคิดไม่ไปแถวแนวเดียวกัน แตกแยกสามัคคีกัน
มาเว้าถึงประเทศชาติบ้านเมืองอีก ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ตั้งแต่ผู้น้อยจนถึงปลายแถว คั่นว่าบ่มีความพร้อมเพียงสามัคคีกันนะ ประเทศชาติบ้านเมืองกะหาความสงบสุขบ่ได้คือกัน กะคือกันกับร่างกายของเฮานี่ ถึงจะเจ็บอยู่ปลายนิ้วก้อย นิ้วเท้าก็เถอะ มันเป็นฝีเป็นหนองหรือหนามเฉี่ยวหนามชน ร่างกายนี่กะแย่ไปเลย นี่คือกันคนในชาติของเฮา กลุ่มคนชุมชนกลุ่มได๋กะตามที่บ่มีความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน คนในชาตินั้น ๆ ก็หาความสงบสุขบ่ได้ ต้องระเวียงต้องระวัง ต้องรักษา เพราะว่าพิษภัยมันจะเกิดมาจากจุดนั่น
เฮาจะแก้ไขปรับปรุงจังได๋บาดนี่ เฮาจะให้ความรักษาจังได๋ เข้าไปช่วยเหลือจังได๋ ไปทำความเข้าใจจังได๋ในชุมชนและสังคมในคนกลุ่มนั่น ถ้าหากว่าทำความเข้าใจจังได๋กะบ่ฟัง เฮ็ดจังได๋ล่ะบาดนี่ ไม้อ่อนกะบ่ได้ ไม้นวมกะบ่ได้ มันต้องไม้แข็ง ไม้แข็งขนาดได๋ ถ้าว่าเป็นอย่างแข้งอย่างขาเฮาสิอันตรายมาก ๆ เขากะตัดถิ่มอย่างว่านั่นล่ะ จะเฮ็ดจังได๋ อันนี่กะคือความพร้อมเพรียงสามัคคีของชุมชนและสังคมของพวกเฮาประเทศชาตินะ
ถ้าหากว่าจังหวัดได๋กะตาม ถ้าจังหวัดอุดรธานีเป็นโควิด คนในจังหวัดอุดรธานีบ่พร้อมเพรียงสามัคคีกัน ขนาดเขาประกาศแล้วว่าให้ระวังโรคโควิดนะ โรคภัยไข้เจ็บนะ อย่าไปเถลไถลนะ แต่ยังไปเถลไถล ไปจังได๋มาจังได๋ ไปเฮ็ดจังได๋มานี่ อันนี่เมืองอุดรธานีของเฮากะเดือดร้อนอีกคือกัน เพราะว่าคนในจังหวัดอุดรของเฮาแตกแยกสามัคคีกันบ่ปฏิบัติตามกฎกติกา
ที่พวกเฮาทั้งหลายได้ร่วมกันคิด ได้ร่วมกันเห็นแล้ว เห็นโทษแล้ว แต่คนอื่นบ่เห็นโทษ แปลว่าแตกสามัคคีจากหมู่เพื่อน อันนี่กะเป็นพิษเป็นภัยคือกัน ตลอดถึงอำเภอกะดี ตำบลกะดี จนถึงวัดวาศาสนา จังหวัดเฮาคือกัน คั่นอยู่นำกันทั้งเมิด พวกเฮาบ่มีความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน แตกสามัคคีกัน
คนหนึ่งคิดจังหนึ่ง คนหนึ่งกะทำไปจังหนึ่ง คนหนึ่งกะเอาเปรียบกันจังหนึ่ง บ่ซ่อยกันจังหนึ่ง ต่างคนกะต่างเอาดันทุรังของไผของมัน พวกเฮาคิดเบิ่งดู๋ ในวัดของเฮาจะสงบร่มเย็นเป็นสุขได้ไหม หาความสงบร่มเย็นเป็นสุขบ่ได่ ถ้าคนในชุมชนของพวกเฮาแตกแยกสามัคคีกัน
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “พร้อมเพรียงสามัคคี”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๖๔
