สันต์ สะตอแมน
พรปีใหม่ 2564..
เอาสั้นๆ เน้นๆ.. “ไม่เจ็บ-ไม่จน–เป็นคนดี” แค่นี้พอนะ!
คือ..รู้ว่าทุกท่านต่างได้รับ “คำพร” กันมามากแล้ว ตั้งแต่ท้ายปีเก่าจนขึ้นศักราชใหม่ ถ้าผมจะอวยพรด้วยถ้อยคำที่ยืดเยื้อก็เกรงผู้อ่านจะรำคาญตา หงุดหงิดใจ..
เพราะนี่ก็ปาเข้าไปวันที่ 4 ของเดือนมกราคมแล้ว จะสวัสดีปีใหม่-อวยพรอะไรกันนักกันหนา ซึ่งบางคนว่า.. ปีใหม่ก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่งเท่านั้น!
ถ้าคิด-มองเสียอย่างนี้มันก็ดีอยู่ แต่ในเมื่อโลก-สังคมเขาให้ความสำคัญ ถือเอาเป็น “ห้วงเวลาพิเศษ” ที่ต้องมีการเฉลิมฉลอง แล้วเราจะทำตัวให้ผิดแผก-แปลกประหลาดไปเพื่ออะไร?
ครับ..พูดถึงคำอวยพร ก็ได้ยินได้เห็น (ข่าว) ทั้งนายทักษิณ ทั้งนางสาวยิ่งลักษณ์ สองพี่น้อง “ชินวัตร” ที่หนีโทษ หนีคุกไปอยู่ต่างแดน..
ยังจะอุตส่าห์มีคำอำนวยพรที่ปั้นแต่งส่งมายังคนไทย ซึ่งไม่ว่าใครที่ทั้งตั้งใจ หรือเผลออ่าน ย่อมจะได้รับพรนี้กันไปแล้ว!
และเพื่อไม่ให้เสียมารยาท ผม (อ่านด้วย) ก็ต้องขอขอบคุณ และคงจะเป็นพรจากนักโทษ-หนีคุก เพียง 2 คนนี้ที่ได้รับในปีใหม่!
นี่..ก็ให้ประจักษ์และตอกย้ำว่า “นายทักษิณ-นางสาวยิ่งลักษณ์” ยังทรงอิทธิพลอยู่มากในสังคมไทย โดยเฉพาะ “สังคมสื่อ” ที่ยังคงให้ความสำคัญกับทุกการเคลื่อนไหวของพี่-น้องสองคนนี้
จะถ่ายรูป จะกินข้าว จะช้อปปิ้ง สื่อจะต้องนำภาพ-ข่าวมาคอยรายงาน ทำกันเสมือนไม่รู้สึก-รู้สาว่า “ทักษิณ-ยิ่งลักษณ์” นั้น คือ “นักโทษ-ต้องคุก-หนีคดี”?
ใช่..สื่อมีความอิสระเสรีในการนำเสนอข่าว แต่สามัญสำนึกก็ควรจะมีร่วมอยู่ในหน้าที่-ในจรรยาบรรณของสื่อด้วย
สำนึกชั่ว-ดี ควร-ไม่ควร เหมาะสม-ไม่เหมาะสม สื่อ-ฐานันดร 4 น่าจะมีอยู่เหนือคนทั่วไป..ผมเคยคุยตรงนี้มาหนสองหน ว่านักการเมืองที่ถูกศาลตัดสินไม่ให้ยุ่งเกี่ยว-ข้องแวะกับการเมือง 5 ปี 10 ปี
จะดีไหม ถ้าสื่อหรือ “ข่าวการเมือง” จะพร้อมใจกัน ไม่นำเสนอข่าว-ภาพนักการเมืองผู้นั้นในทุกกรณีจนกว่าจะพ้นโทษ?
นักการเมืองจะเห็นต่าง-เห็นค้านกับคำตัดสินศาลนั่นเป็นสิทธิที่จะวิพากษ์วิจารณ์หรือบ่นก่นด่าตามอารมณ์ได้ แต่สื่อต้องไม่ทำตัวเยี่ยงนั้น
ไม่ว่าจะเห็นด้วย-ไม่เห็นด้วย จะถูกใจ-ไม่ถูกใจ สื่อจักต้องน้อมรับ-เคารพต่อคำตัดสิน และควรช่วยสนับสนุนให้นักการเมืองที่ถูกลงโทษได้ถอยห่างออกไปจากการเมือง..
ตามเจตนารมณ์ของกฎหมาย!
สื่อต้องละวางให้ได้กับระบบอุปถัมภ์ (กับนักการเมือง) ไม่เช่นนั้นความวุ่นวายทางการเมืองจะไม่จบสิ้นไปจากประเทศนี้ นี่..
พูดอย่างเกรงใจนะ!
