ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
คนดีไม่มีวันตาย!
นี่..เห็น-สัมผัสได้จากภาพ-บรรยากาศงานสวดพระอภิธรรมศพ “ตั้ว-ศรัณยู วงศ์กระจ่าง” ที่วัดนาคปรก ตลาดพลู ฝั่งธนบุรี..
ถ้าไม่ใช่เพราะ “คนดี” มีหรือแขกเหรื่อจะไปร่วมในพิธีจนแน่น-ล้นศาลา (แทบ) ทุกคืน!
ผม..เป็นนักข่าวบันเทิงมาก็หลายสิบปี ไปงานศพคนแวดวงบันเทิงมาก็มาก นอกจากอดีตราชินีเพลงลูกทุ่ง “พุ่มพวง ดวงจันทร์” แล้ว..
ก็..เพิ่งได้เห็น “งานศพ” คุณตั้ว ศรัณยู นี้แหละ ที่ผู้คนบันเทิงได้หลั่งไหลไปยืนไว้อาลัย บอกลา ขอขมา ส่งดวงวิญญาณ จนน่าจะพูดได้ว่า..แทบทั้งวงการ!
จากความตายของคุณตั้ว ยังทำให้ได้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยทราบมาก่อน อย่างคุณตั้วเป็นน้องชายร่วมสายโลหิตของคุณธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ก็เพิ่งได้รู้ในคราวนี้
หรือนิสิตจากคณะสถาปัตยฯจุฬาฯ ก็เพิ่งรู้ ว่าเมื่อจบก็ได้เข้าไปประกอบวิชาชีพอยู่ในแวดวงบันเทิงเสียค่อนข้างมาก นี่ศิษย์เก่า คุณวินทร์ เลียววาริณ ศิลปินแห่งชาติ ได้เขียนเล่าเอง..
“อาจกล่าวได้ว่า นิสิต‘ถาปัดที่จบมาแต่ละปี เหลือไปทำงานวิชาชีพออกแบบอาคารไม่ถึง 10 เปอร์เซ็นต์..วงการบันเทิงดูดไปหมด”!
และได้รู้อีกว่า ศิลปินแห่งชาติ นักคิด นักเขียน นักแต่งเพลง อย่างคุณจิก-ประภาส ชลศรานนท์ ก็เป็นเพื่อนในกลุ่มของคุณตั้วด้วยคนหนึ่ง และด้วยความเป็นเพื่อนที่เคยกิน-นอนกันมา
คุณประภาส ได้เขียนถึงเพื่อน (รัก) ลงเฟซบุ๊กส่วนตัว ซึ่งหลายท่านคงจะได้ผ่านตาไปแล้ว แต่ผมก็ใคร่ขออนุญาตที่จะคัดลอกบางช่วงบางตอนมาลงไว้ตรงนี้..
“พระเอกตลอดกาล..42 ปีก่อน เด็กหนุ่มกลุ่มหนึ่งเพิ่งมารู้จักกัน หัวหกก้นขวิดเป็นเพื่อนกัน คบกันโดยไม่ต้องสัญญิงสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกันไปตลอดชีวิต แม้ผ่านมาถึงวันนี้มันจะเป็นอย่างนั้น
ในกลุ่มเด็กถาปัดกลุ่มหนึ่งที่แต่งเนื้อแต่งตัวมอมแมม เดินสะพายกระเป๋าใบใหญ่ๆ ที่เมื่อเดินผ่านไปทางไหน นิสิตหญิงมักจะเดินเลี่ยงออกห่างๆ
ไม่รู้จะเป็นด้วยกลิ่นตัวที่เหมือนกับอาบน้ำมาไม่ค่อยสะอาดนัก หรือจะเป็นด้วยผมเผ้าที่ยาวประบ่าจนบุคลิกดูน่ากลัว มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งโดดเด่นกว่าใครๆ ในกลุ่มหนุ่มขี้หมาก้อนนั้น
ใครจะไปคาดคิดว่าเด็กหนุ่มคนนั้นจะเติบโตมาเป็นพระเอกแห่งยุคของประเทศไทยในวันหนึ่งข้างหน้า
ในวันนั้น แม้จะแต่งตัวปอนๆ แต่ความปอนไม่อาจบดบังวงหน้าที่ได้รูปของเขา รวมไปถึงรูปร่างที่สูงโปร่งเกินเด็กหนุ่มด้วยกันเพื่อนๆ นอกจากจะเรียกชื่อเล่นของเขาว่าตั้ว พวกเรายังเรียกหยอกเพื่อนคนนั้นว่า ไอ้พระเอก
จะว่าไปเขาเป็นพระเอกจริงๆ พระเอกในแบบที่เราจะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเท่ แมน ลูกผู้ชาย ในแบบที่ผู้ชายเห็นแล้วอยากเข้าไปโอบไหล่แรงๆ และในแบบที่ผู้หญิงเห็นแล้วแอบยิ้มให้..
ตั้วเป็นพระเอกตลอดกาลของผมจริงๆ แม้แต่วันจะลาไป ตั้วก็ไปแบบพระเอก ไปแบบไม่ให้ใครเดือดร้อน ไปแบบไม่ให้ใครตั้งตัว ไปแบบพระเอกที่เคยช่วยนางเอก แล้วตอนจบก็ขี่ม้าออกไปจากหมู่บ้านอย่างมีความสุข..”
ครับ..อ่านบทร้อยแก้วแล้ว ก็ขอจบด้วยบทร้อยกรองของคุณจิก ประภาส ต่อเลยก็แล้วกัน
เป็นเพื่อนเป็นพี่น้อง เป็นครู
เป็นศิษย์ซึ่งกตัญญู ยิ่งแล้ว
เป็นพสกนิกรผู้ จงรัก
เป็นถ้วนแล้วพ่อแก้ว กระจ่างแท้ ศรัณยู
ขอบคุณภาพจาก เฟซบุ๊ก prapas cholsaranon
