ดำรง พุฒตาล เล่าผ่านไลน์
ผมขอเอารูปของผม ซึ่งได้ถ่ายที่หน้าสำนักงานของกรมส่งเสริมการเกษตรที่ตั้ง อยู่ในที่ทำการ อำเภอเกาะสมุย ในวันที่ผมไปขอจดทะเบียนเป็นเกษตรกร ทำสวนมะพร้าวบนที่ดิน 20 กว่าไร่ เพื่อที่จะได้เสียภาษีเข้ารัฐตามระเบียบให้ถูกต้อง ที่ทาง ราชการกำหนด
จากนั้น อาจารย์ สุนทร (พรก) บุญชัย เพื่อนรักชาวเกาะสมุยก็พาผม ขับรถชม City Tour ไปตามถนนย่านหาดเฉวง และหาดละไม
“ได้เห็นแล้วก็จิตตกทันทีเลยครับ”
ในตอนที่การท่องเที่ยวบนเกาะสมุยเฟื่องฟู สุดขีดนั้น ผมเป็นคนหนึ่งที่พยายามหลีกเลี่ยงที่จะผ่านมาในย่านเฉวง เพราะผมยกให้เป็นถิ่นของนักท่องเที่ยวคนต่างชาติเขาไป
ถนนหนทางและตามตรอกซอกซอยน้อยใหญ่ จะคลาคล่ำไปด้วยผู้คนทั้งคนไทยคนต่างชาติ และร้านรวงต่างๆ การจราจรจะติดขัดตลอดวันตลอดคืน พ่อค้าแม่ขายต่างวุ่นวายสาละวนกับธุรกิจ ในหลากหลายอาชีพ บรรยากาศจะคึกคัก อยู่ทุกวันและทุกเวลา
อนิจจา มาวันนี้ วันที่โควิดมาป่วนโลก ย่านเฉวง ก็เงียบสงัดแทบจะไม่มีมนุษย์เดินอยู่เลย เงียบจนรู้สึกวังเวง ตึกรามร้านรวงดูซึมเศร้า ทุกคนมองหน้ากันแล้วบอกว่ามันไม่น่าเชื่อไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่า จะได้เห็นภาพเช่นที่เห็นอยู่ตอนนี้
เพื่อนนักธุรกิจชาวสมุยคนหนึ่งเล่าว่าวันก่อนเขา ได้ขับรถมาบนถนนย่านเฉวงนี้ ตอนหัวค่ำ เขาบอกว่าบรรยากาศน่ากลัวมาก แสงสว่างจากไฟฟ้าถนนใหญ่ก็ไม่ค่อยมี เพราะแต่ก่อนแสงไฟจากตึกรามบ้านช่องและร้านรวงต่างๆ จะทำให้ถนนหนทางสว่างไสวตลอดทั้งคืน
แต่มาวันนี้ เขามีความรู้สึกเหมือนกับกำลังขับรถอยู่ในฉากภาพยนตร์ที่น่ากลัวออกแนวซอมบี้ แต่ตามถนนที่เห็นในหนังซอมบี้นั้น มันไม่เงียบสงัดเพราะมันยังมีตัวซอมบี้เดินกันเกะกะบนท้องถนน แต่ถนนในเฉวง เมื่อหัวค่ำวันนั้นมันไม่มีคนเดินเลย ช่างดูสยองและวังเวงจนต้องรีบขับรถไป ให้พ้นๆ
ร้านสะดวกซื้ออย่าง 7 – 11 ไม่เพียงแต่จะเงียบเหงาเท่านั้นบางสาขาก็ถึงกับปิดไปเลย
Covid 19 สะท้อนให้เห็นอะไรบางอย่างของ “ธรรมชาติ” อย่างชัดเจน
คือบรรดาชาวบ้านที่มีชีวิตอยู่กับธรรมชาติเช่นชาวประมง ชาวสวนชาวไร่ ต่างก็ไม่ฝืดเครื่องหรือเดือดร้อน เพราะเขามีอาหารทะเลกิน มีพืชผัก ผลไม้ เช่น สะตอ ใบเหลียง ลูกเนียง ทั้งกิน ทั้งขาย
บุคคลกลุ่มนี้ ยัง อารมณ์ดี และยิ้มแย้มแจ่มใส หน้าชื่นตาบาน ซึ่งจะหาพวกเขาได้แถวๆ หน้าทอน และตามป่าบนเขา ซึ่งผมได้ไปสัมผัสมาจริงๆ กลับพบว่าผู้คนย่านหาดละไมหรือหาดเฉวง ส่วนใหญ่จะหน้าดำคร่ำเครียด หรือหน้าแห้งไปตามๆ กัน
ณ วินาทีนี้ ผมก็จะน้อมรำลึกถึง พระราชดำริ “อยู่อย่างพอเพียง” ขึ้นมาทันที
สวัสดี…เกาะสมุย !!
