การเป็นอยู่ของพวกเรา อย่าลืมเจ้าของ อย่าลืมตัว ให้หมั่นขยัน ถ้าผ่านพ้นโควิดไปแล้วเป็นบทเรียนอย่างแรง พวกเราเห็นไหม พวกเราไม่ได้เก็บหอมรอมริบเรื่องเงินคำทรัพย์สมบัติ มีแต่จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ได้มือซ้ายสะบัดมือขวา ได้มือขวาสะบัดมือซ้าย ผลที่สุดมันเกิดเรื่องราวกะทันหันขึ้นมาอย่างนี้ มันเป็นยังไง เราทุกข์ไหม ครอบครัวเราเป็นยังไง
นี่ล่ะ สิ่งเหล่านี้ต่อไปนี้ล่ะ เป็นบทเรียนของลูกหลานทุกคน พอได้มาเท่าไรก็พยายามเก็บห้าเก็บสิบไว้ในบัญชีเอาไว้ ต่อไปภายภาคหน้าเราจะได้ใช้มันเมื่อคราวจำเป็น นี่ก็เป็นบทเรียนอย่างหนึ่งเหมือนกัน เป็นบทเรียนของพวกเราทุกคน เศรษฐีก็เรียนแบบหนึ่ง ยาจกก็เรียนอีกแบบหนึ่ง หลวงพ่อเป็นพระหลวงพ่อก็เรียนอีกแบบหนึ่ง ต่างคนก็ต่างมีบทเรียนของใครของเรา แต่ถึงยังไงก็ตาม ให้อยู่ในที่มั่น ต่อไปภายภาคหน้าเราจะเดินยังไงในการดำเนินชีวิตของพวกเรา
นี่ล่ะ พวกเราลูกหลานทุกคน ไม่ใช่เจ็บแล้วไม่จำ ผลที่สุดคราวหน้าเกิดมาอีก ถ้าเราเก็บหอมรอมริบไว้แต่เนิ่น ๆ เราก็ไม่ได้ทุกข์ยากลำบาก เราไปซื้อจากตลาดก็ได้ หรือที่ไหนก็ได้ พอได้เงินมาแล้วเราก็ยังแบ่งเอามาใช้ในครอบครัวของเรา มันก็ไม่เดือดร้อนเท่าไร เพราะเราได้เตรียมได้วางแผนเอาไว้ ถ้าเราไม่ได้วางแผนไม่ได้เตรียมการเอาไว้ ลำบากนะลูกหลาน
หลวงพ่อเป็นหลวงปู่หลวงตาอาจจะคิดมากไปก็ได้ แต่ก็ให้ลูกหลานนำไปคิด นำไปพิจารณาดูว่าที่หลวงพ่อกล่าวเตือนนั้นเป็นยังไง หลวงพ่อสอนให้คิด ทำยังไงเราจะเอาตัวรอดโดยไม่เบียดเบียนตนและผู้อื่น เป็นสัมมาทิฏฐิ ให้ประกอบสัมมาชีพ และให้รู้จักเก็บ รู้จักหา และรู้จักใช้ อย่าใช้อิลุ่ยฉุยแฉกจนเกินไป ถ้ามีปัญหาขึ้นมาเราจะตำหนิใคร ทำไมไม่ด่าตัวเองบ้าง ทำไมข้าอยู่ดีมีสุขมีเงินขึ้นมาทำไมข้าไม่รู้จักเก็บ ทำไมข้าโง่นัก ทำไมไม่รู้จักด่าตัวเองบ้างนะ ไม่ใช่แต่จะหาด่าคนอื่น ต้องด่าตัวเองบ้าง
หลวงพ่อนี่ก็ด่าตนเองนะ หลวงพ่อตำหนิตนเอง หลวงพ่อจะทำอะไรหลวงพ่อก็ต้องมองตนเองเสียก่อน เราทำยังไง ผิดไหม ถูกไหม ถูกต้องไหม เดือดร้อนคนอื่นไหม ต้องมองตนเองตลอดนะลูกหลานนะ
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “บทเรียนจากโควิด พัฒนาชีวิต พัฒนาใจ”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๖๓
