เปลว สีเงิน
เขมรเนี่ย
มันเป็นอสรพิษ ทั้งเจ้าเล่ห์และจอมมายา ทำครึ่งๆ กลางๆ ไม่ได้หรอก ต้องเอามันจริงๆ
ไม่งั้นจะเข้าตำรา “ชาวนากับงูเห่า”
สงสารงู เอามาอุ้ม พอได้ไออุ่น มันก็จะฉกกัดเอาถึงตาย!
กรณีที่บ้านหนองจาน ตำบลโนนหมากมุ่น สระแก้ว ตอนนี้ กำลังจะเป็นแบบนั้น
บ้านหนองจาน เป็นแผ่นดินไทยแท้ๆ ตอนเขมรแตก ทะลัก-ทลายเข้ามาเป็นพัน-เป็นหมื่น ผมยังไปยืนดูอยู่ด้วยซ้ำ ตอนปี ๒๕๒๐
ไทยเป็นประเทศที่มากด้วยน้ำใจ ก็เมตตาสงสาร ให้พวกงูเก็งกองพักพิงอยู่ในแผ่นดินไทยที่บ้านหนองจานนั้น ชั่วคราว
แต่พอสงครามสงบ บางพวกไม่ยอมกลับ
ลงหลักปักฐานอยู่ที่หนองจานนั่นเลย ไทยก็ไม่ได้ใจดีขนาดยกแผ่นดินให้หรอก
แต่มันเป็นนิสัยประจำระบบราชการไทยน่ะ เรื่องส่วนรวม “ธุระไม่ใช่” เอามาใส่หัว เปลืองตัวเปล่าๆ
จึงไม่มีหน่วยงานไหนสนใจ อยากอยู่ ก็อยู่ไป ……
อยู่ไป-อยู่มา จากไม่กี่ครอบครัว ก็ไปเรียกพวกเข้ามาตั้งบ้านเรือน จับจองพื้นที่ขยายไปเรื่อยๆ จนเป็นชุมชนใหญ่ เพาะลูก-เพาะหลาน ขยายประชากรเพิ่มขึ้น
๓๐-๔๐ ปี ผ่านไป เขมรมันก็ทึกทักเอาหนองจาน โนนหมากมุ่น เป็นแผ่นดินในดินแดนเขมรไปเลย!
สระแก้ว ปราจีนบุรี อรัญประเทศ ตรงด่านปอยเปต แหล่งกาสิโน ที่ซ่องสุมแก๊งอาชญากรทางไซเบอร์เหล่านี้ อยู่ในความรับผิดชอบของ “กองทัพภาค ที่๑”
มี “พลโทอมฤต บุญสุยา” เป็นแม่ทัพ!
อย่าจำสับสนกันนะครับ ที่เขมรเปิดแนวรบกับไทยตลอดแนว และไทยยึดแผ่นดินคืนมาได้ ๑๑ แห่งนั้น นั่นอยู่ทางอีสาน ที่อุบลฯ ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์
เป็นพื้นที่ในความรับผิดชอบของ “กองทัพภาค ที่ ๒” ที่พลโทบุญสิน พาดกลาง เป็นผู้บัญชาการทัพ!
การกั้นรั้วลวดหนามหีบเพลงตามแนวเขตแผ่นดินไทยนั้น มาจากแผนปฎิบัติการของพลโทบุญสิน
ประสานกับพลโทอมฤต จากเขตกองทัพภาคที่ ๒ ไปจนถึงเขตกองทัพภาคที่ ๑ คือที่ “บ้านหนองจาน” นั่น
ที่บ้านหนองจานนี้แหละ….
เกิด “ดรามาเขมร” ขึ้น เรียกความสนใจ เมื่อกองทัพภาคที่ ๑ เอาลวดหนามไปกั้นแนวเขตแผ่นดินไทย
เขมรก็ระดมคนออกมาต่อต้าน บอกให้รื้อ จัดฉากทำคลิปเผยแพร่ ให้คนแก่เจ้าเล่ห์ร้องห่ม-ร้องไห้ว่าไทยไม่มีมนุษยธรรมบ้าง ไทยบุกรุกดินแดนเขมรบ้าง
มันก็เกิดปฎิกริยาตอบสนองจากฝั่งไทย
คือ พวกเรา-คนไทย เกรงว่ารัฐบาลหรือกองทัพภาคที่ ๑ จะใจอ่อน ยอมรื้อลวดหนามตามที่เขมรคุกคาม ขู่ตะคอก
จะว่าไป ตรงบ้านหนองจาน นั่น…ล้อมรั้วหดเข้ามาจากพื้นที่เขตแดนไทยจริงๆ ด้วยซ้ำ
ถ้าจะล้อมให้ตรงตามเขตแดนแผ่นดินไทยกันจริงๆ ละก็ ต้องขยับจากที่เขมรรุกล้ำออกไปอีกหลายร้อยเมตร ถึงจะตรงตามแนวเขตแดนที่ถูกต้อง!
ความจริงการปะทะชายแดนไทย-เขมร ไปหนักตลอดแนวที่กองทัพภาค ที่ ๒ ส่วนในเขตกองทัพภาคที่ ๑ แทบไม่มีการปะทะ นอกจากพวกลักลอบเข้า-ออก
เขมรเปิดรบตลอดแนว แต่ทำไมตรงอรัญประเทศ ด่านปอยเปต บรรยากาศจึงอบอวลด้วยสันติภาพ เขมรไม่ตั้งจรวด BM-21 ถล่ม เหมือนที่ถล่มศรีสะเกษ?
คงตอบไม่ยาก
เพราะศูนย์รวมของผลประโยชน์และ “กล่องดวงใจ” ของฮุนเซนอยู่ที่บ่อนกาสิโน แหล่งคอลเซนเตอร์ แหล่งสแกมเมอร์ แหล่งอาชญากรรมทางไซเบอร์ในปอยเปต
ฮุนเซนจึงต้องถนอมเป็นแดนสันติภาพ ขืนให้ทหารตั้งปืนยิงถล่มไทย ก็เจอ F-16 เทไข่ ฉิบหายวายตะกวดหมดทั้งปอยเปตน่ะซี!
แต่เมื่อวาน (๑๘ ส.ค.) พลเอกณัฐพล นาคพาณิชย์ ผู้ปฎิบัติหน้าที่รัฐมนตรีกลาโหม ก่อนเข้าประชุมสมช. ตอบนักข่าวที่ถามว่า
“ที่ประชุมจะมีมติถอนรั้วลวดหนามออกเพื่อให้เกิดสันติภาพจริงหรือไม่?”
พล.อ.ณัฐพล รีบตอบว่า “ไม่จริงๆ รับรอง ถ้าผมนั่งอยู่ในที่ประชุมไม่มีหรอก”!
เรื่องล้อมรั้วลวดหนาม ๑,๐๐๐ กิโลเมตรนี่ มันทิ่มสะดือใจฮุนเซนมากๆ ยิ่งพลโทบุญสินประกาศด้วยเสียงกำมะหยี่หุ้มฆ้อนว่า “ยังไงก็ไม่รื้อออก” ด้วยแล้ว
ฮุนเซน เหมือนแมวที่โดนดีดไข่ มันทั้งเจ็บ-ทั้งอาย การเสียภูมะเขือ เสียปราสาทตาเมือนธม เสียช่องอานม้า เท่ากับแพ้พลโทบุญสิน แม่ทัพไทย
งานนี้ รับประกันได้ เขมรต้องเปิดศึก “ยก ๒” เร็วๆ นี้แน่!
เสีย “ภูมะเขือ” เท่ากับเสีย “ปราสาทพระวิหาร” ให้ไทยกรายๆ ฉะนั้น ฮุนเซนยอมไม่ได้ ตายก็จะเป็นผีมาหลอกพลโทบุญสิน
๒ จุดนี้ ภูมะเขือ กับ ปราสาทตาเมือนธม เขมรมันต้องเปิดจุดยุทธการแน่
สาธุ…ขอให้มันจริงทีเถิ้ดดด!
ไทยจะได้อาศัยเป็นเชื้อ กวาดที่เหลือให้เรียบซะคราวเดียวให้มันรู้แล้ว-รู้แร่ดไปเลย
ไอ้เรื่องหวังผลทางเจรจา ไม่ว่าระดับ JBC, GBC, RBC นั้นน่ะ พูดกับพวกลิ้น ๒ แฉก อีกสิบชาติก็ไม่มีผลคืบหน้าเป็นรูปธรรม
ต้อง “ยำเนื้อ” ให้ดิ้นกระแด่ว “ในกระดอง” นั่นแหละ มันถึงจะขยาดไทยไปอีก ๑๕๐ ปี!
ชายแดนเนี่ย ผลประโยชน์มันเยอะ พูดไปก็ “ลูบหน้าปะจมูก” ฉะนั้น ใครรู้ตัว ก็ควรกลับตัว-กลับใจ อย่าเห็นแก่เศษเงินจากบ่อน จากค้าของเถื่อนให้มากกว่าประโยชน์ชาติ
ถ้าจริงจัง-มั่นคง-ซื่อตรงต่อชาติ อย่างพลโทบุญสิน “หนึ่งในร้อย” อย่างนี้ แถมขนตางามงอน มีหรือที่ประชาชน-สังคมชาติจะทอดทิ้งท่าน
ก็รอดูซิว่า เมื่อ “พลโทบุญสิน” เกษียณจากราชการไป
๑๑ พื้นที่ ที่ยึดคืนมา ยังจะอยู่ครบมั้ย และลวดหนามที่ล้อมเป็นรั้วประเทศไว้
หน้าไหนจะเป็นคนสั่งให้ “รื้อออก”!?
เปลว สีเงิน
๑๙ สิงหาคม ๒๕๖๘
