เปลว สีเงิน
วันนี้ “อังคารที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๖๕”
“ทูตสวรรค์” ตัวน้อยๆ พร้อมคุณครู
จากโศกนาฎกรรมที่ “หนองบัวลำภู” เมื่อ ๖ ตุลา.ก็ได้เวลาเดินทาง “คืนสู่สวรรค์”
พิธี “พระราชทานเพลิงศพ” ตอน ๑๖.๐๐ น.แบ่งเป็น ๓ วัด ดังนี้
- “วัดราษฎร์สามัคคี” ตำบลอุทัยสวรรค์ “พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา” นายกฯ และรมว.กลาโหม ร่วมพิธี
- “วัดศรีอุทัย” ตำบลอุทัยสวรรค์ นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ รองนายกฯ และรมว.พาณิชย์ ร่วมพิธี
- “วัดเทพมงคลพิชัย” ตำบลด่านช้าง “นายสุพัฒนพงษ์ พันธ์มีเชาว์” รองนายกฯ และรมว.กระทรวงพลังงาน ร่วมพิธี
ส่วนคณะรัฐมนตรีที่ร่วมเดินทางไปงานวันนี้ ก็มี….
พลเอก อนุพงษ์ เผ่าจินดา รมว.มหาดไทย, นายจุติ ไกรฤกษ์ รมว.การพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์, นายชัยวุฒิ ธนาคมานุสรณ์ รมว.ดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม นายอิทธิพล คุณปลื้ม รมว.วัฒนธรรม, นายอนุชา นาคาศัย รมต.สานักนายกฯ และ พลเอก ชัยชาญ ช้างมงคล รมช.กลาโหม
ท่านที่ติดตามข่าว คงมีความรู้สึกเหมือนกันอย่างหนึ่ง
ว่า “ในทุกข์-มีสุข” คลุกเคล้าอยู่ด้วยเสมอ
ทุกข์จากการสูญเสียคนอันเป็นที่รัก แต่ในทุกข์ของผู้สูญเสียนั้น มีทั้งน้ำใจและกำลังใจพี่น้องไทยเป็นสุขละลายทุกข์
มากมายจากทุกสารทิศ ………
เหนือคาดคิดว่าจะมีน้ำใจจากไทยด้วยกัน ทั้งไม่รู้จักกัน ทั้งมิใช่ญาติ ต่างยื่นมือมาพยุง จูงให้มีกำลังใจลุกขึ้นสู้
มีเงินช่วยเงิน มีแรงช่วยแรง มีของสด-ของแห้ง ขมีขมันเดินทางมาทำขนม ทำอาหารแจกจ่าย
คนแต่ละวันเป็นพัน ไม่มีขาดตกบกพร่อง!
ที่พูดนี่ เท่าที่เห็น “ภายนอก” ด้วยตาจากภาพข่าว ส่วน “ภายใน” เป็นอย่างไรบ้าง เราไม่มีโอกาสได้ทราบ
ผู้ใช้นามว่า “ยุ้ย ท่าเรือ” ผู้อยู่ภายใน ……
ได้โพสต์เล่าบรรยากาศไว้ ๒ โพสต์ ผมอ่านแล้ว รู้สึกว่า เก็บไว้คนเดียวไม่ได้ ต้องนำมาแบ่งให้อ่าน-ให้รู้กัน ให้มากที่สุด ก็อ่านกันนะ
……………………….
ยุ้ย ท่าเรือ
เล่าหมดทุกคำ คงยาวจนอ่านกันไม่ไหว และปะติดปะต่อเรื่องไม่ถูก ขอเล่าเป็นเรื่องๆ นะคะ
ข้าวปลาอาหาร น้ำท่า ไม่ต้องห่วงจ้ะ มีอาหารพระราชทาน เมื่อวาน (วันที่ 8)
เมนูคือ ผัดไทยกุ้งสด เชฟจากกรุงเทพโพ่นหนะ มาแฮดให้ พอถามว่าแซ่บไหม บอกว่าแซ่บอยู่นะ แต่ผัดไทยอิหยัง ทำไมเส้นมันเล็กโพด!?
กินได้หลายคำไหม “วันนี้พอกินได้บ้าง วันก่อนๆ กินบ่ลง”
นอกจากอาหารพระราชทานแล้ว มี “รถครัวสนาม” ของทหาร มณฑลทหารบกที่ 24 ด้วย
เพิ่นมีทหารมาเป็นร้อยๆ โพ่นนะ ทหารก็คอยมาถามเฮา ว่าจะให้ช่วยหยั้งอยู่บ่ เมื่อคืนนะ มืดแล้วก็ยังโทร
ยุ้ยเลยได้แซวไป
ป๊าด!! ใช่ย่อยนะนี่ มีทหารรับใช้เป็นกองร้อย นายพลเค้ายังได้สิทธิแค่ไม่กี่คนนะนี่
“ในหลวง” ท่านเห็นพวกพี่ๆ ทุกข์โศก ท่านทรงขับเครื่องบินมาเอง เห็นไหมจ๊ะ ท่านน้ำตาไหล พระราชินีนี่ เส้นเลือดที่หน้าผากปูดเลย
ท่านพยายามสะกดอารมณ์ ดูท่านเศร้ามาก เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกยังไงบ้างจ๊ะ ..
คำตอบคือ “ไม่คิดว่าท่านจะห่วงคนอย่างเรา”
“ตอนแรกที่มันมืดมนโน๊ะ บัดนี้ มันสว่าง มันพอมีแรง ต้องรีบเข้มแข็ง”
แล้วแต่ละคนก็เล่าในมุมของตน ร่ายยาวด้วยความปลื้มปิติ
เรื่องพวงมาลาประจำพระองค์…
ที่นี่ จะแปลกกว่างานที่มีการพระราชทานพวงมาลาอื่นๆ ที่ยุ้ยเคยเห็น อันดับแรกคือ มาครบทุกพระองค์
ชวนคุย บอกพี่น้องที่นี่ว่า “ป๊าดนี่ ท่านส่งมาทั้งครอบครัวเลยนะ ครบทุกพระองค์เลย”
เขาดูกันไม่ออก ก็อธิบายให้ฟัง (หาเรื่องชวนคุย)
พออธิบายเสร็จก็บอกว่า หนูนะ เคยไปเห็นพวงมาลาพระราชทานตามงานพระผู้ใหญ่ที่ท่านมรณภาพนะ ไม่เคยเห็นงานไหน ที่พิเศษขนาดงานนี้ …
ชาวบ้านก็งง หันมาถามว่าทำไม?
ก็บอกว่า หนึ่งล่ะ คือครบทุกพระองค์ สองก็คือ ไม่ยักกะมีเจ้าหน้าที่วังเฝ้า
ปกตินะ ถ่ายรูปติดยังไม่ได้เลย จะมีเจ้าหน้าที่คอยบอกว่า ถ่ายรูปไม่ได้ครับ จุดที่วางพวงมาลานี่ ถือเป็นที่ส่วนพระองค์
แต่นี่นะ “บุญตา” ยุ้ย ที่ได้มาเห็น นอกจากเจ้าหน้าที่ไม่มาอยู่กดดัน ไม่ห้ามในการถ่ายรูปแล้ว ยังสามารถนอนอิเหละเขละขละ เอกขเนก ตามแต่ใจได้ด้วย
ปกติที่ยุ้ยเคยเห็นนะ ใส่เสื้อผ้ากันเต็มยศ จะนั่งจะเดินยังต้องระวัง นี่คือสิ่งแทนพระองค์เลยนะจ๊ะ
เห็นไหม ตอนเค้าอัญเชิญมา ปูทั้งพรมแดง ทั้งแต่งเต็มยศกันมาเป็นขบวน วางแล้วยังต้องถวายความเคารพ
ยุ้ยเพิ่งเห็นงานนี้แหละ ป๊าดด นอนขาชี้ใส่เลย ?
แม่ๆ ก็ตกใจ บอกไม่รู้ เพิ่นบ่บอก
บอกไม่ต้องตกใจจ้ะ นอนไปเถอะ ท่านไม่ว่าหรอก
แสดงว่าพระองค์ท่านต้องสั่งไว้ ท่านและครอบครัวท่าน คงอยากให้ทุกคนผ่อนคลายมากที่สุด ไม่อยากให้ต้องกดดันใดๆ เพิ่น ใต้ร่มพระบารมีจริงๆ เลยนะจ๊ะ
เหมือนมีพระองค์ท่านและครอบครัวเป็นกำลังใจอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา
รัฐมนตรง-รัฐมนตรี คนใหญ่คนโตทั้งหลาย ไม่มีสิทธิทำแบบนี้เด้อนี่ ภูมิใจอบอุ่นใจเถิดจ้ะ
สรุปคือ ชวนยุ้ยนอนด้วยเฉย?
เหอะๆ ขออนุญาตใช้สิทธิตีเนียนอย่างที่เห็นนะคะ
งดดราม่า!! เพราะที่นี่โศกากันมากพอแล้ว
เรื่องอื่นๆ ไว้มาเล่าเพิ่มเติมค่ะ
#หนองบัวลำภู
……………………………..
ยุ้ย ท่าเรือ
เมื่อเช้า (10 ตุลา) ใส่บาตรเสร็จ มีการเรียกประชุมคณะกรรมการหมู่บ้าน พี่ที่อยู่ข้างๆ จับมือยุ้ยลงไปฟังด้วย
ใจความคุยกันถึงเรื่องวัตถุดิบที่เข้าครัวกลางมีน้อย ไม่มีอะไรดูแลเจ้าหน้าที่หน่วยงานต่างๆ ที่มาดูแลเรายามค่ำ
“เมื่อคืน นายอำเภอมา ก็บ่มีหยั่งต้อนรับเพิ่น หมู่เฮาเป็นเจ้าภาพเด้นี่ จะเอาจะใดกันดี”
บรรดาคณะกรรมการหมู่บ้าน ซึ่งเป็นผู้ที่สูญเสียแก้วตาดวงใจทุกๆ คน รีบควักทันที
ไม่ถึงห้านาที หันมาบอกว่า รวบรวมได้เจ็ดหมื่นกว่าบาท บอก…ขอทำในนามลูกหลาน
ยุ้ยทั้งนับถือในน้ำใจ ทึ่งในความรู้สึก ตาแต่ละคนยัง เหม่อ ยังลอย ข้าวยังกลืนไม่ลงกันเลย นอนยังผวาคอยตื่น
แต่ใจพร้อมมาก ที่จะดูแล ต้อนรับคนอื่น
คันปาก อดไม่ได้เลยถาม ขอโทษนะคะ มีใครไปบอกเรื่องนี้กับรถครัวทหาร และโรงครัวพระราชทานหรือยัง
คำตอบคือยัง ไม่กล้า …
อืมมม
เดินไปถามให้ …พอถึงรถครัวทหารมีน้องๆ นายทหารสามนายกำลังทำหน้าที่เป็นพ่อครัว
“น้องครับ พี่รบกวน พี่จะพอประสานกับใครที่มีความรับผิดชอบเรื่องวัตถุดิบทำครัวได้บ้าง ชาวบ้านเขามีความกังวล เรื่องอาหารยามค่ำคืนที่จะดูแลเจ้าหน้าที่ที่มาดูแลเขา ของทางทหาร พอแบ่งให้ครัวกลางของชาวบ้านได้ไหมครับ”
คำตอบของน้องคือ “วัตถุดิบของทหารจะถูกควบคุมชัดเจนว่า ต่อมื้อทำอะไร ใช้อะไรบ้าง แบ่งไม่ได้ครับ”
พร้อมแนะนำให้ยุ้ยไปหาจุดประสานงาน สวัสดิการ
อ่ะ ไปสวัสดิการ จุดนี้ดูแลโดยเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง เห็นพี่ผู้ใหญ่บ้านนั่งอยู่พอดี เลยเล่าเรื่องราวให้ฟัง
พี่ผู้ใหญ่บอกตามนี้ค่ะ
“พระองค์ท่านรับสั่งไว้ ย้ำนักหนา ว่าชาวบ้านจะเอาอะไร ทำอะไร ในงานนี้ให้ให้ไป แล้วทำเรื่องขึ้นไป พระองค์จะทรงจ่ายให้ทั้งหมด แต่ชาวบ้านไม่มาบอก แอบหลบทำกันเอง “
อ่ะ โอเคร แป๋บนะจ๊ะ
เดินขึ้นศาลา เรียกเลย คนใจดีทั้งหลายที่รวมเงินเข้าครัวกลาง เจ็ดหมื่นกว่าบาทเมื่อกี้อยู่ไหนจ๊ะ มาฟังทางนี้เดี๋ยวนึง
“พระองค์ท่านรับสั่งไว้ ว่าขอดูแลในงานนี้ให้ทุกๆ ท่านค่ะ ในทุกๆ ส่วน อะไรที่ขาด ไปบอกผู้ใหญ่บ้านจ้ะ หรือคิดว่าไม่ทันการ ออกเงินไปก่อน แล้วเอาบิลไปเบิกจ้ะ เบิกได้ทันทีจ้ะ ไม่ต้องรอทำเรื่อง พระองค์ท่านรับสั่งไว้ “
“แต่งานพวกเฮานะ เกรงใจเพิ่ล พอทำกันเองได้อยู่”..
( ยังอีก)
“พระองค์ท่านเป็นห่วง ถึงสั่งฝ่ายปกครองไว้ พวกพี่ทุกข์โศกกันมากพอแล้ว ไม่ต้องกังวลอะไรในงานนี้อีก ให้พระองค์ท่านดูแลพี่ๆ ได้ไหมคะ รับน้ำใจจากพระองค์ท่านนะคะ”
น้ำตารื้นกันเลยทีนี้ เอาเป็นว่า เข้าใจตรงกัน
เดินกลับมารายงานพี่ผู้ใหญ่ตามนี้ เขาอยากได้อะไรทำโรงครัวโรงทานกัน เขาอาจออกเงินซื้อกันไปก่อน แล้วมาเบิกจากพี่ โอเครนะคะ
พี่ผู้ใหญ่ขอบ-อก ขอบใจใหญ่ บอกว่าพี่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจกัน
?นอกจากอิฉันจะมาเติมกำลังใจแล้ว
อิฉันยังต้องเป็นล่ามทำความเข้าใจด้วย
คุ้มมากนะยุ้ย เดินทางมาเที่ยวนี้ ??
ควรตั้งชื่อเรื่องไหมคะ เรื่องนี้ว่าเรื่องอะไรดี
แต่ที่แน่ๆ รู้สึกรักประเทศเราขึ้นมาอีกโขเลยค่ะ
น่ารักอบอุ่นที่สุด ตั้งแต่ฟ้าจรดดินเลยทีเดียว
ขออนุญาตเปิดเผยโฉมหน้าคนดีคนมีน้ำใจ แม้กระทั่งยามที่ตนเองทุกข์โศกแสนสาหัสค่ะ
(แอบถ่ายตอนเค้านำมอบเงินกัน)
#หนองบัวลำภู
…………………………
ครับ…..
ผมก็ไม่มีอะไรจะบอกเพิ่มเติม ให้หัวใจแต่ละท่าน บอกตัวเองก็แล้วกัน
เปลว สีเงิน
๑๑ ตุลาคม ๒๕๖๕
ขอบคุณภาพจาก เฟซบุ๊ก ณิชาดา ยุ้ย สินกิตติชาติ
