เปลว สีเงิน
พวกสามนิ้วที่ไปยกป้ายหน้า “สถานทูตรัสเซีย” เมื่อวาน ต้องตั้งชื่อให้ว่า
แก๊ง “หมาจะเกิดชิงหมาเกิด”!
ช่างไม่รู้หนัก-รู้เบาอะไรเอาเสียเลย เขาจ้างใช้ หลอกใช้ให้ทำยังไง เพื่อให้ “เกิดภาพ-เกิดเรื่อง” ในความเป็นประเทศ ก็เสือกแส่ทำตามเขาไป
โดยไม่เดียงสาว่าที่ “แส่-เสือก” นั้น มีแต่เสีย ไม่เป็นผลดีกับ “ภาพรวม” ของบ้านเมืองเลยซักนิด!
แต่นั่นก็ว่า พวกบ้าใบ้ “ขาประจำ”
แต่อย่าง “นายพิธา” นี่ซิ เป็นถึงหัวหน้าพรรค เป็นรุ่นใหม่ไร้วุฒิภาวะอย่างนั้นหรือ เรื่อง “รัสเซีย-ยูเครน” นั้น แยกแยะไม่ออกเลยหรือ ว่าควรแสดงความเห็นต่อสาธารณะหรือไม่ควร ขนาดไหน?
ไปโพสต์ได้อย่างไร….
“……..ผมขอเรียกร้องให้รัสเซียถอนกำลังทหารจากยูเครนในทันทีอย่างไม่มีเงื่อนไข”
นึกว่าเท่ “รุ่นใหม่ต้องโชว์งั่ง” อย่างนั้นละซีท่า!?
ถ้าแค่เป็น “นายพิธา หลานนายผดุง บ่าวทักษิณ” โพสต์ข้อความนี้ ก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่นี่ พวกที่ถือข้าง-ถือฝ่าย จะฉกฉวยเอาไปอ้างอิง ทำนองว่า
“สมาชิกรัฐสภาไทย เรียกร้องให้รัสเซียถอนกำลังจากยูเครน” มันจะเรียกรังวัดในภาพรวมของสถาบันนิติบัญญัติ
ซึ่งมันไม่ใช่ ไม่ถูกต้อง…….
เพราะนั่น ก็แค่ “โอเวอร์ แอคชั่น” เฉพาะตัวนายพิธา “รุ่นใหม่ทาสตะวันตก” เท่านั้น
กรณี “รัสเซีย-ยูเครน” นั้น ไม่ต้องบ้าไปตามข่าวตะวันตกเป่าตูดถึงขั้น “สงครามโลก ครั้งที่ ๓” จะเกิดแล้วหรอก มันไม่ถึงขั้นนั้นหรอก
แค่ “ปูติน” เบิ๊ดกระโหลกสั่งสอน “เซเลนสกี้” ดาวตลกยูเครน เท่านั้น ว่าอย่าทะลึ่งเปิดประตูให้สหรัฐฯ ขนทหาร ขนนิวเคลียร์ เข้ามาใช้ยูเครนเป็นฐานจ่อคอหอยรัสเซีย อย่างที่ลับๆ ล่อๆ ทำอยู่
มันก็แค่นั้น……..
เซเลนสกี้ หัวโน ตะโกนให้ลูกพี่มาช่วย แล้วหน้าไหน ใครกล้าแหยมมาช่วยบ้างล่ะ?
กล้ากับรัสเซียเรอะ?
เห็นทั้งสหรัฐ ทั้งยุโรป ทั้งอีโต นาโต วิ่งเข้ารั้วบ้านตัวเอง เป็นนกไนติงเกล เห่าในกรงเจื้อยแจ้ว!
มันไม่มีหรอกสงครง-สงครามโลก ขนาดสหรัฐ-ยุโรป ยังไม่กล้าสหบาทาหมาหมู่กับรัสเซีย
แล้วแค่ยูเครน “เด็กในบ้านเก่า” ของรัสเซีย หือขึ้นหรือ?
เดี๋ยวก็หายซ่า ไอ้ที่รัสเซียจะบุกถึงขั้นยึดประเทศเป็นเมืองขึ้น อย่างที่ฝรั่งเศส อังกฤษ ทำสมัยก่อนโน้น เขาไม่เสร่อทำกันแล้วในยุคนี้
ฉะนั้น ในความเป็นประเทศเล็กๆ รักสงบอย่างเรา
สะสมมิตร ไม่สะสมศัตรู ดูเขาก็พอ อยากถือหาง-ถือข้างไหน ก็ถือเงียบๆ อยู่ในหน้า-ในใจ ไม่ต้องตะโกนโพนทนา ชนิดเอา “ประเทศไทย” ไปเป็นใบเซอร์หรอก
สนใจเรื่องนี้ดีกว่า………
เรื่องดาราสาว “แตงโม” ตกจากเรือสปีดโบ๊ตล่องเจ้าพระยาจมหาย ตั้งแต่คืน ๒๔ กุมภา.จนบ่าย-ค่ำ ๒๕ กุมภา.ก็ยังไม่เจอตัว
นี่ก็วันที่ ๒๖ กุมภา.แล้ว เจอหรือยังก็ไม่รู้นะ ที่หยิบมาคุย เพราะเห็นเรื่องนี้ “ยึดพื้นที่ข่าว” ไปเรียบ แสดงว่าคนสนใจ
ผมก็ดูตามที่เขาโพสต์ ที่เขารายงานข่าวตามเว็บต่างๆ พบบางประเด็นน่าจะนำมาเมาธ์กัน
ขอเก็บความข่าวจาก “ผู้จัดการออนไลน์” มาเป็นสารตั้งต้น ดังนี้
เปิดไทมไลน์ “แตงโม นิดา” พลัดตกเรือกลางเจ้าพระยา
– ประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง 24 ก.พ.65 ตำรวจ สภ.เมืองนนทบุรี มูลนิธิร่วมกตัญญู รับแจ้งหญิงสาวตกน้ำสูญหายบริเวณใกล้เคียงท่าเรือพิบูลสงคราม นนทบุรี
– เจ้าหน้าที่หลายหน่วย ตรวจสอบบริเวณจุดดังกล่าว พบเรือสปีดโบ๊ตลำหนึ่ง มีชายหญิง 3-4 คน กำลังล่องเรือตามหาผู้สูญหาย
– ตอนนั้น “บีม ศรัณยู” พร้อมเพื่อนๆ มาร่วมล่องเรือค้นหา (ไม่มีรายละเอียดว่าเจ้าตัวมาได้อย่างไร)
– ระบุว่าบนเรือเกิดเหตุทั้งหมด 6 คน ชาย 3 หญิง 3 เรือขับออกจากสะพานซังฮี้ มุ่งหน้าไปนนทบุรี
– แตงโมนั่งท้ายเรือ ตกเรือไปช่วงเวลาประมาณ 4 ทุ่ม เมื่อวกเรือไปหา แต่ไม่เจอ มีการยืนยันว่าเธอ “ใส่เสื้อชูชีพ” และว่ายน้ำเป็น
– มารดา, พี่ชายเดินทางมาที่เกิดเหตุด้วย
– 4.00 น. หลังเกิดเหตุ 5-6 ชั่วโมง โดยมีนักประดาน้ำกว่า 30 นาย ลงน้ำค้นหา แต่ไม่เจอ
– ยืนยันว่า 2 คนที่อยู่บนเรือ คือผู้จัดการส่วนตัวแตงโมที่ชื่อ “กระติก” กับแฟนหนุ่มที่ชื่อ “เบิร์ด”
– แฟนหนุ่มโพสต์อินสตาแกรมระหว่างที่เจ้าหน้าที่กำลังตามหาตัวแฟนสาวว่า “เธออยู่ไหน ทุกคนเขาเป็นห่วงมากๆนะ” ก่อนมีรายงานว่าในเวลาต่อมาทั้งหมดรวมถึงเรือที่เกิดเหตุได้ออกไปจากจุดที่เกิดเหตุ
– 4.25 น.ทีมงานของแตงโมต่อสายคุยกับแม่แตงโม บอกให้คุณแม่ออกจากท่าเรือจุดที่ค้นหาโดยส่งรถมารับ บอกให้คุณแม่งดให้สัมภาษณ์สื่อ
-ชาวเน็ตเองเริ่มตั้งข้อสงสัย ทำไมถึงตอนนี้คนใกล้ตัวถึงไม่ออกมาให้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติม และจนถึงตอนนี้ (เวลา 10.00 น.) เจ้าหน้าที่ยังคงตามหาตัวนักแสดงหญิงอยู่
สรุปความ คือ…..
แตงโมล่องเรือกับเพื่อนรวม ๖ คน แตงโมพลัดตกน้ำ แล้วทุกฝ่ายมาช่วยกันงมหา ทั้งวัน-ทั้งคืนไม่พบ
ประเด็นแรกที่ต้องพิจารณา คือ ดาราสาวแตงโมตกเรือจมหาย นั้น ยังไม่มีใครเป็นตัวตนยืนยันทางการ ว่าจริง
เป็นแค่ข่าว “เขาบอก” และเขา คนนั้น คือใคร ก็ไม่มีใครยืนยันตัวตน ทั้งไม่ปรากฏว่า ตำรวจได้สอบถามปากคำข้อเท็จจริง จากคนร่วมอยู่ในเหตุการณ์ทั้ง ๖ คนนั้นแต่อย่างใด
นั่นหมายความว่า ที่ประดาน้ำและใครต่อใครออกค้นหานั้น ค้นหาแค่ “เขาบอก” โดยยังหาคนเห็นเหตุการณ์ยืนยันไม่ได้ว่า จริงหรือไม่จริง?
ตามไทม์ไลน์ มีรายงานว่า ซึ่งก็ไม่ทราบตัวตนว่าใคร ระบุว่า แตงโมสวมเสื้อชูชีพและว่ายน้ำเป็น ถ้าจริงตามนี้ การดำน้ำค้นหาก็ไม่มีประโยชน์
ประเด็นต่อไป เป็นข้อสังเกตว่า เมื่อคนตกน้ำหาย ทำไมคนในเรืออีก ๕ คน จึงไม่แจ้งความตำรวจ
ทั้งตำรวจรู้แล้ว ก็ไม่นำตัวคนในเรือทั้ง ๕ ไปสอบถามให้ได้ความชัดถึงเหตุการณ์ ใครเป็นคนขับ เรือของใคร มีใบอนุญาตมั้ย ไปไหนกัน ไปทำอะไรกันในเรือ สวมเสื้อชูชีพกันทุกคนมั้ย พลัดตกน้ำได้อย่างไร ทุกคนเห็น หรือเห็นบางคน
ก็ยังไม่มีใคร “ยืนยันเหตุการณ์” จริงเลย
แต่ทุกคน-ทุกฝ่าย ปักใจแล้วว่าดาราสาวแตงโมตกน้ำจมหาย ด้วยหวังช่วยเหลือ ก็งมหากันทั้งวัน-ทั้งคืน
เรียกว่า งมหาโดยไม่มีข้อมูลยืนยันแน่ชัด!
“บีม ศรัณยู ประชากริช” หนึ่งในทีมค้นหาโพสต์เฟซ ว่า
“………โดยเบื้องต้นได้รับแจ้งทาง line และการโทรของพี่โบ ไทรอั้ม บีมและชาช่า จึงตามไปสมทบ ปูพรมพื้นที่หากว่า 4 ชม. จากสะพานพระราม7-สะพานเจษฎาบดินทร์ ทั้ง 2 ฝั่งน้ำ ไม่พบร่างของแตงโมแต่อย่างใด”
นี่แสดงว่า โบ บีม ชาช่า ไลน์แจ้งข่าว เพื่อนๆ ก็เชื่อตามนั้น ออกค้นหา แต่ทั้ง ๓ คน ตำรวจก็ยังไม่เรียกไปสอบถามข้อเท็จจริงแต่อย่างใด
“นายปิยะลักษณ์ ถิ่นแก้ว” หัวหน้าชุดปฏิบัติการ มูลนิธิร่วมกตัญญู ให้สัมภาษณ์บ่ายวาน
“…….ในวันนี้ ข้อมูลส่วนหนึ่งที่เราได้ ต้องเรียกว่างมเข็มครับ ข้อมูลเป็นลักษณะ “ข้อมูลสุ่ม” ให้การอย่างเดียวว่ากลางแม่น้ำ เห็นๆ จริงๆ แล้วตอนที่เห็นน่ะ ถ้าไม่มาตามทีมไปช่วย แล้ววนเรือกลับไป คิดว่าโอกาสน่าจะมีอยู่นะครับ
แต่มาให้การกับทางทีมช่วยเหลือว่า อยู่ตรงกลางๆ ตกอยู่ตรงกลาง ขอความช่วยเหลือแล้ว จริงๆ คุณอยู่บนเรือ มันอยู่ใกล้กว่าคนที่อยู่ริมฝั่ง ถ้าวนเรือเข้าไปช่วยเหลือเอง โอกาสก็น่าจะมีกว่า”
ก็ชัดว่า ที่ระดมแทบปิดแม่น้ำเจ้าพระยาค้นหาดาราแตงโมนั้น เป็นการค้นหาด้วย “ข้อมูลสุ่ม”
และด้วยข้อมูลสุ่ม เท่ากับ “งมเข็มในเจ้าพระยา”!
ผมว่า กรณีนี้ ตำรวจท้องที่ “หละหลวม” เกินไป แทนที่จะค้นหาด้วยข้อมูลจากปากคำแน่ชัด ว่าตกน้ำจริง ตกตรงจุดไหน ตำรวจก็ไม่ทำตรงนั้น
ปล่อยให้ทุกฝ่ายใช้ “ความหวังดี” งมเข็มในเจ้าพระยา ด้วยข้อมูล “ปากต่อปาก” ไม่มีการสอบสวนทวนความให้แน่ชัด
ข้ามวัน-ข้ามคืน ก็ยังไม่เอาตัวคนร่วมเหตุการณ์มาสอบยืนยันเหตุการณ์ แล้วนำไปชี้จุด กลับปล่อยให้งมเจ้าพระยากันแบบเดาสุ่ม
ก็ไหนว่า “แตงโมสวมชูชีพและว่ายน้ำเป็น”?
จากข้อมูล “เขาว่า” นั้น เธออาจว่ายน้ำขึ้นฝั่ง แอบไปนอนหัวเราะอยู่ไหนแล้วก็ได้ ตอนนี้
หรือเชื่อตามที่สมมติฐานกันเองในใจ ถึงได้งมหากันทั้งวัน-ทั้งคืนขนาดนั้น?
นี่คือตัวอย่าง “รบโดยไม่มีข้อมูล” จะมะงุมมะงาหราแบบนี้!
