ผสมโรง
สันต์ สะตอแมน
เสียงนักวิชาการ เสียงนักการเมือง เสียงสื่อ..ฟังกันทุกวัน!
วันนี้ ลองมาฟัง “เสียงชาวบ้าน” จากคนบ้านๆ ดูบ้าง..พอดีเพื่อนที่อยู่บางนรา (จ.นราธิวาส) ส่งคลิปให้ทางไลน์ พร้อมคำนำ..
“คลิปปัตตานีชุดนี้ดีมาก รัฐน่าถ่ายทอดให้ปชช.ชมทางทีวี คิดดี คนเราต้องช่วยตัวเอง ไม่ใช่ออกแต่ข่าว 5,000 บาท คิดแต่พึ่งรัฐอย่างเดียว จนทั้งชาติ อย่าเที่ยวออกแต่ข่าวกากสังคม มันจะเป็นแบบอย่างไม่ดี”!
เมื่อดูแล้ว ก็เออ..น่าจะถอดคำพูดให้ท่านผู้อ่านได้อ่านด้วยกัน อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่า “คนบ้านๆ” นั้น เขามีความคิด ความอ่านต่อสถานการณ์โควิด-19 นี้อย่างไร?
เขาชื่อ..นายตอเละ มามะ อายุ 60 ปี เกษตรกรเลี้ยงแกะชาวปัตตานี.. “มัวแต่กลัวโควิด-19 ผมไม่กลัวแต่ผมตระหนักและป้องกัน ไม่ได้เพิกเฉยหรือละเลย ช่วงเราถูกสั่งพักงาน อยู่เฉยๆก็ขาดทุน
เราพยายามหาอะไรก็ได้มาปลูก ที่สามารถให้ผลผลิตเร็ว เช่นผักบุ้ง 20 วันก็กินได้ ผักกาด 20 วันก็กินได้ ไม่จำเป็นต้องใช้พื้นที่มากมาย พื้นที่เล็กน้อยบริเวณบ้านก็ทำได้
ชีวิตประจำวันของเราเสพข่าวเป็นช่วงเป็นตอนก็พอแล้ว หากเราเสียเวลาดูแต่โทรทัศน์ วันๆ ก้มดูแต่หน้าจอมือถือ ทำให้ตึงเครียดเสียเปล่า เราแก้ไขอะไรไม่ได้
เลิกพฤติกรรมแบบนี้ เวลาว่างเราค่อยดูข่าว แบ่งเวลาทำกิจกรรม หรือทำอย่างอื่นด้วย ข่าวโควิดมีผู้เสียชีวิตในพื้นที่ต่างๆ เราทำยังไงได้บ้าง ก็คือรักษาสุขภาพและป้องกันตัวเอง
สละเวลา รุ่งเช้ามาทำงานนิดหน่อย ตอนกลางวันก็มีเวลาว่าง เราก็ติดตามข่าวสารได้ แต่อย่าก้มเล่นมือถือนั้นอย่างเดียว ถ้ามัวแต่ก้มเล่นมือถือ เสียสุขภาพแถมเครียดอีกต่างหาก
เมื่อเราเครียด นั่นแหละเสี่ยงเป็นโรค มีโรคแทรกซ้อนอีก หายใจรู้สึกอึดอัด ปวดเมื่อยก็ระแวงคิดว่าติดโควิด19 เพราะหมกมุ่นอยู่แต่กับการติดตามข่าว
เรื่องเจ็บป่วย เราคนมุสลิมต้องระลึกถึงพระเจ้า พระเจ้าจะส่งโรคมาให้เราตอนไหนนั้น เราไม่อาจหยั่งรู้ เราทุกคนล้วนถูกกำหนดชะตาไว้แล้ว
แต่สิ่งที่เราต้องมีคือความพยายาม อย่านิ่งเฉย ต้องให้ออกเหงื่อ ออกกำลังกาย
ช่วงวิกฤติแบบนี้หากต้องการพึ่งพาตัวเอง ต้องพยายามปลูกผักสวนครัวตามเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงร.9..
พยายามปลูกเลยอะไรที่ปลูกได้..คือปลูกไว้กินประทังไปก่อน..อยู่ไม่ต้องฟุ่มเฟือย หรือคิดวางแผนไกลถึงอนาคตข้างหน้า เอาปัจจุบันนี้ให้รอดก่อน”
ครับ..ก็เป็นเสียงคนบ้านๆ ที่พอจะสะท้อนให้เห็นว่า..การใช้ชีวิตยามลำบาก-วิกฤตินั้น ต้องยึดหลัก “ตนต้องเป็นที่พึ่งของตน” ดีที่สุด!
แต่ถ้าเอาแต่คอยแบมือพึ่งรัฐ ก็ไม่ต้องโอดครวญ บ่น ด่า..
ขอทาน..ต้องเจียมตัว!
