สันต์ สะตอแมน
“ปัญหามันเยอะเหลือเกิน..
สะสมมาเยอะ ทุกๆ ด้าน เศรษฐกิจ ปากท้องประชาชน ยังมีเรื่องที่ต้องการความช่วยเหลืออยู่อีก”
เปล่า..ไม่ใช่คำบ่นของพล.อ.ประยุทธ จันทร์โอชา ในสมัยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีหรอก!
หากเป็นคำพูดของคุณเศรษฐา ทวีสิน ที่ตอบคำถามนักข่าว.. “6-7 เดือนที่ผ่านมา รัฐบาลมีจุดอ่อนและต้องเติมเต็มตรงไหน”?น่ะ
นี่..คงเข้าใจและลึกซึ้งดีแล้วสินะว่า การเป็นนายกฯ-เป็นผู้นำบริหารประเทศนั้นมันไม่ใช่เรื่องหมู-เรื่องง่ายเหมือนการ “ขายบ้าน” แสนสิริ
ฉะนั้น..ที่เคยวิพากษ์วิจารณ์หรือตำหนิอดีตนายกฯ ลุงตู่เอาไว้ ก็ได้เวลาที่นายกฯ เศรษฐา จะโดนวิพากษ์วิจารณ์คืนแล้ว..อย่าหงุดหงิดล่ะ!
และนั่น..จะพูดอย่างไรดี เอาเป็นว่าให้รู้สึกรำคาญตา-รำคาญใจก็แล้วกัน ก็ที่คุณภูมิธรรม เวชยชัย รมต.พาณิชย์ ขนสื่อมวลชนไปดูโกดังบ่มข้าวสารนั่นแหละ
ผมน่ะพอจะรู้ “หมักเหล้า-บ่มไวน์” ยิ่งนานยิ่งรสชาตินุ่มคอ แต่การบ่มข้าวสารไว้ในกระสอบนานถึง 10 ปีนั้น ไม่รู้จริงๆ รสชาติจะเป็นอย่างไร?
สมัยเด็กแม้จะเคยกินข้าวเก่าที่เก็บไว้ใน “เริ่น(ยุ้ง)ข้าว” แต่ก็ไม่ประสีประสา ไม่รู้ทั้งกลิ่น ทั้งรส-ทั้งยาง ตักเข้าปากเคี้ยวๆ แล้วก็กลืน..อิ่ม!
แต่..พอโตเป็นหนุ่มและยังหนุ่มอยู่ณขณะนี้ ผมก็ได้รู้-ได้เข้าใจ อันว่า “ข้าว” นั้น มีหลากพันธุ์ หลายรสชาติ และพอจะแยกกลิ่น แยกรส แยกยางออก
ข้าวใหม่-ข้าวเก่า เคี้ยวปุ๊บก็พอจะรู้ได้ และถ้าถามชอบข้าวใหม่หรือข้าวเก่า ก็ต้องบอก..ชอบทั้งเก่า-ทั้งใหม่นั่นแหละ!
ยกเว้น “ข้าวเก่าเก็บ” อย่างเช่นข้าวที่คุณภูมิธรรมนำเสนอให้นักข่าวลองเคี้ยวโชว์หน้ากล้อง เพราะในเมื่อรู้อยู่ว่าข้าวในหม้อนั้นเก็บมานานร่วม 10 ปี แล้วจะ (ฝืน) กินไปเพื่ออะไร?
ถ้าเพื่อ..แค่ต้องการให้โลกรู้ “ยังกินได้” ให้ท่านรัฐมนตรีกินโชว์คนเดียวก็พิสูจน์ได้..nothing!
เนี่ย..อย่าว่าแต่ 10 ปีเลย ต่อให้เก็บไว้ 20 ปีในโกดังอย่างนั้น ข้าวก็ยังจะกินได้อยู่ แต่กินแล้วจะได้กลิ่น ได้รส ได้คุณค่าทางโภชนาการหรือไม่นั้น ก็เป็นอีกเรื่อง!
ยิ่งก่อนหุงต้องมานั่งซาวแล้วซาวอีกถึง 14-15 น้ำ พ่อเจ้าประคุณเอ๊ย มีความจำเป็นจะต้องซื้อหามารับประทาน-แดกไปทำไม?
แล้วนี่..ไม่ว่าบริษัทไหนที่ประมูล-ซื้อข้าวไปขายต่อ ต้องประกาศให้คนในประเทศได้รู้ด้วยนะ ต้องประทับตราข้างถุงเลยว่า..
ข้าวนี้ เป็น “ข้าวบ่ม” มานานถึง 10 ปี..โปรดใช้วิจารณาญาณในการซื้อ!
เอ้า..แต่นั่นไม่ต้องใช้วิจารณญาณแล้ว เพราะในบรรยากาศที่บรรดารุ่นใหญ่พากันออกมาตำหนิติเตียนด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองอยู่
ล่าสุด คุณโน้ส-อุดม แต้พานิช ได้โพสต์ “โจ๊ะสิครับ โจ๊ะเลย ไม่ต้องกลั้นเอาไว้ โจ๊ะมันออกมา”
ซึ่งก็เป็นการโปรโมตเพลง “ลองโจ๊ะ” ที่ตัวเขาฟีเจอริ่งกับคุณสิงโต นำโชค และคุณก้อง ห้วยไร่ เหมือนกับแสดงให้รู้ว่า..เขาไม่สน-ไม่แคร์ ไม่รู้สึก-รู้สากับเสียงวิพากษ์วิจารณ์อะไรเลย
แถมมีคุณก้อง ผู้ที่เคยโพสต์..“ถูกปลูกฝังว่าเราควรอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ จนสุดท้ายเรามองไม่เห็นแสงเลย #แล้วเมื่อไหร่เราจะเติบโตสักที” ก็ได้โพสต์..
“ถึงว่าช่วงนี้ไม่มีรถทัวร์ผ่านมาทางนี้เลย เบอร์ใหญ่เค้าเอาไปหมดทั้งที่เราก็เป็นนักร้องเล่นเปิดให้ด้วยแต่ Netflix ตัดเราออก” ร่วมสุมไฟเข้าอีกคน
เมื่อไม่อยากจบ จะด้วยต้องการเลี้ยงกระแสเพื่อโปรโมตเพลงของกลุ่มตัวเองที่มี “ศีลเสมอกัน” หรือจะเพราะต้องการท้าทายอารมณ์สังคมต่อไป ผมก็จะอาสาเป็นตัวช่วยให้..
ด้วยการถอดคำพูดจากคลิปของอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ศิลปินแห่งชาติ ที่ได้ฝากถึงคุณโน้สว่า..
“โน้ส ที่มึงพูดน่ะ กูไม่ได้หิวแสงติดตามมึง แต่กูขี่รถอยู่จอร์เจีย กูฟังมึง แม่ง มึงพาดพิงถึงศิลปินแห่งชาตินะพี่หวิน กูก็เป็นศิลปินแห่งชาติ
กูฝากมึงนิดนึงว่า มึงจะพูดเหี้ยอะไรก็ได้แต่มึงอย่ามาเอ่ยอ้างศิลปินแห่งชาติพวกกู..
มึงดูถูกพวกกู ไอ้ห่า กูถากถางหญ้าให้มึง กูไม่เคยดูถูกรุ่นพี่กูทั้งหมด ครูบาอาจารย์รุ่นเก่า กูเคารพเขาทั้งหมดเพราะเขาถากถางหญ้ามาให้กู ไอ้สัส
มึงเข้าใจไหม กูเดินตามเขา พูดเหี้ย ปากหมาเรื่อยมึง สัส ไอ้น้อง ส้นตีน”
แค่นี้..พอมั้ย?
