สันต์ สะตอแมน
นึกภาพไม่ออก บอกอารมณ์-ความรู้สึกผู้คนไม่ถูก..
กับภาพที่จะได้เห็น “นักโทษ” (พักโทษ) กับ “นายกรัฐมนตรี”ควงกันลงพื้นที่พบปะประชาชน และสั่งราชการ-งานเมือง!
และก็นึกไม่ออกอีกว่า ในโลกนี้จะมีประเทศไหนบ้างที่ทำได้อย่างนี้ แต่ที่ทำให้นึกออกก็ภาพ-ใบหน้าของ “เอล ชาโป” นักค้ายาเสพติดที่มีอำนาจ-อิทธิพลมากที่สุดในโลกยุคนู้น!
อย่างไรก็ตาม ก็ไม่เคยเห็นภาพ “เอล ชาโป” เดินประกบ-เคียงข้าง “ประธานาธิบดี” หรือนายกรัฐมนตรี ลงพื้นที่ตรวจงานราชการแผ่นดินไปด้วยกัน!
จะเป็นด้วยมหาเศรษฐี-นักค้ายาผู้ยิ่งใหญ่เขินอาย หรือ นายกฯ มีคุณธรรม รู้อะไรควร-ไม่ควรรึอย่างไรมิอาจทราบได้
แต่ที่ทราบ..ความรู้สึกของคนไทยในขณะนี้ คล้ายถูกเอาตีน “เหยียบหน้า” ยิ่งได้ยินประโยค..“ถ้าไม่ชอบผม ต่างคนต่างอยู่” ด้วยแล้ว..
อยากบอก นั่นสิ.. “กลับมาอยู่เมืองไทยทำไม อยู่ทางโน้นดีแล้ว”!
เอ้า..แล้วนั่นคงแค้นทะลุคุก เพจเฟซบุ๊ก ‘ทะลุวัง’ จึงได้โพสต์ข้อความจดหมายของ “บุ้ง ทะลุวัง” ที่ส่งออกมาจากเรือนจำ ความว่า..
“ด้วยวิธีการที่คุณเลือกจะกลับบ้านคือการเอาเสียงของประชาชนไปแลก ทำให้คุณเป็นได้แค่นักการเมืองน้ำเลวคนหนึ่ง
จดหมายฉบับนี้อยากพูดถึงคุณทักษิณและพรรคการเมืองที่แสนกลับกลอกของเขาสักหน่อย
ถึงจะอดอาหารเอาชีวิตและร่างกายแลกเพื่อให้กระบวนการยุติธรรมถูกปฏิรูปอยู่ แต่ตอนนี้บุ้งก็ได้ข่าวของคุณทักษิณอยู่บ้างจากการที่เพื่อนๆ เล่าให้ฟัง
ในสายตาบุ้ง คุณทักษิณเป็นคนที่น่ารังเกียจเหลือเกิน ไม่ว่าจะเคยมีคุณงามความดีอะไร ตอนนี้เกียรติยศและศักดิ์ศรีของคุณไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตปรสิต
ส่วนคุณอุ๊งอิ๊งก็น่าเสียดายเหลือเกิน คุณไม่จำเป็นต้องทำตามที่พ่อสั่งทุกอย่างก็ได้นะคะ แต่อนิจจาลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น พ่อเป็นยังไงลูกก็เป็นอย่างนั้น
ครั้งหนึ่งตอนที่ทะลุวังประกาศว่าจะไปเยือนเพื่อไทย คุณทักษิณเคยพูดว่า “อย่าทะลุวังเลยมาทะลุทำเนียบเถอะ” และให้การต้อนรับบุ้งเป็นอย่างดี
อีกทั้งยังให้บุ้งและเพื่อนๆ นั่งคุยกับคนของเพื่อไทยเพื่อฟังคำขอของบุ้ง ถึงแม้จะมัดมือชกไล่สื่อออกจากห้อง ทั้งๆ ที่บุ้งต้องการให้เป็นการคุยแบบเปิดก็ตาม
คนของพรรคเพื่อไทยรับปากกับบุ้งว่า การปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมนั้นง่ายมากและจะเป็นสิ่งแรกที่พรรคเพื่อไทยทำ บุ้งดีใจมากนะคะและเชื่อมั่นว่าพรรคเพื่อไทยจะทำตามคำพูด
เพราะคนที่ได้รับปากเป็นผู้ใหญ่แล้ว และคนเราจะมีเกียรติมีศักดิ์ศรีได้ก็เพราะรักษาคำพูดของตัวเอง
แต่สุดท้ายแล้วโลกของผู้ใหญ่ก็ทำให้บุ้งผิดหวัง เมื่อพรรคเพื่อไทยตอ…ตลบแตลง กลับกลอกปลิ้นปล้อน อย่างหน้าไม่อาย
บุ้งและเพื่อนๆ ผิดหวังเสียใจ และหมดสิ้นซึ่งศรัทธาในตัวพรรคการเมือง แต่ถึงกระนั้นความหวังที่จะทวงคืนความยุติธรรมให้คนเสื้อแดงและคนตากใบยังไม่หายไปหรอกค่ะ
บุ้ง ตะวัน และแฟรงค์ จึงเอาชีวิตเข้าแลก เมื่อความหวังไม่มี เรา 3 คน จึงเลือกสร้างมันขึ้นมาเอง โดยกลั่นจากชีวิตเลือดเนื้อและอุดมการณ์ของพวกเรา
ที่เล่าเพราะอยากให้คนข้างนอกเข้าใจ ว่าที่เราทำไม่ใช่เพราะพวกเราบุ่มบ่าม ก้าวร้าว ทำอะไรไม่คิด แต่เพราะนักการเมืองทำให้เราผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า
และเราไม่เลือกที่จะนอนอยู่บ้านเฉยๆ แต่เราต้องการสร้างการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นในสังคม
แน่นอนว่ามันไม่ง่ายหรอกค่ะ ทุกวินาทีที่ผ่านไปในตอนนี้เวลาของพวกเรานับถอยหลังลงทุกที แต่พวกเราแลกได้เพราะเลือกแล้วที่จะทำ
ขอให้คนข้างนอกที่ไม่หยุดสู้ สู้ต่อไป สักวันชัยชนะต้องเป็นของประชาชน บุ้งยังคงยืนยันที่จะอดอาหารจนกว่าข้อเรียกร้องจะสำเร็จ อยากให้ทุกคนเข้าใจบุ้งด้วยนะคะ”.
นี่..ถ้าต่อสู้กับขบวนการยุติธรรมและนักการเมืองก็คงพอจะเข้าใจ แต่ที่ไม่เข้าใจ ..
บุ้ง..ลามปาม-ราวีเอากับสถาบันทำไม..หือ?
