เปลว สีเงิน
“พรรคก้าวไกล” ที่น่ารำคาญมาก!
จะพูดว่าเป็น “ตัวบูด” ของระบบรัฐสภาก็ไม่ผิดซะทีเดียว พูดถึงพรรคการเมือง “นิยมซ้าย”
ก็มีมาทุกยุค-ทุกสมัย แต่เขาไม่บ้าบอคอแตก ถึงขั้นใช้สถานภาพสส.เสนอกฎหมาย ในทางล้มล้าง-ทำลายสังคมบ้านเมืองแบบนี้
และทั้งไม่มีใครเขาทำทุราจารสารพัดเรื่องให้ชาวบ้านเบื่อหน่ายและรังเกียจ “ประชาธิปไตยเลือกตั้ง” อย่างที่พวกก้้าวไกลทำ
จะค้าน จะเห็นต่าง จะเสนอกฎหมายใด ก็ไม่มีใครว่าเพียงแต่ให้มันเป็นเห็นต่างในทางสร้างสรรค์พอรับได้บ้าง
ไม่ใช่มุ่งหักล้างทำลาย กัดกร่อนบ่อนเซาะให้บ้านเมืองอ่อนแอ ด้วยเป้าหมายแยกแผ่นดิน หักยอดฉัตร เปิดประตูให้นอกชาติเข้ามามีอำนาจเหนือ อย่างที่ทำ
เช่น เสนอให้เขียนรัฐธรรมนูญใหม่ เปลี่ยนจากราชอาณาจักรไทยอันแบ่งแยกมิได้ ให้เป็นแบ่งแยกได้
กฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๒ มีไว้เพื่อคุ้มครองสิทธิเสรีภาพพระมหากษัตริย์และราชวงค์ มิให้ใครล่วงละเมิด หมิ่นประมาท ซึ่งประชาชนทั่วไปก็มีกฎหมายคุ้มครองเช่นกัน
พวกก้าวไกล คงนึกว่าเท่ รุ่นใหม่ต้องชังชาติ-ชังสถาบัน แสดงตนเป็นปฎิปักษ์ “จงเกลียด-จงชัง” พระมหากษัตริย์และราชวงศ์
วันๆ ไม่ทำอะไร นอกจากหมกมุ่นแต่เรื่องเพศแล้ว ก็มุ่งแต่จะให้ยกเลิกมาตรา ๑๑๒ ชนิดเอาเป็น-เอาตาย
พวกแนวร่วมขบวนการแยกดินแดน ๓ จังหวัดใต้ในพรรคก้าวไกลก็เหมือนกัน
เข้าสภา ข้าวแดงแกงร้อนรดหัว แทนที่จะสำนึก กลับใช้สภาที่คุ้มหัวและเรี่ยวแรงจากข้าวแดงแกงร้อนขุนเลี้ยง นั้น
กำเริบเสิบสาน….
ทะยานมุ่ง “เปิดประตูบานแรก” ให้ยุบกอ.รมน.บ้าง ให้ยกเลิกศอ.บต.บ้าง เพื่อสู่ประตูบาน ๒ และ ๓ คือ “แยกดินแดน” เฉือนแผ่นดินไปครองกันเอง!
นิยามของคำว่า “คนรุ่นใหม่” มันมิใช่แบบนี้
“รุ่นใหม่” ต้องเสริมสร้าง ต่อยอด สืบสาน-รักษาและพัฒนาไปจากฐานรากเดิม
ชนิดที่หวัง “หักล้าง-ลำลาย” ขุดราก-ถอนโคนบ้านเมืองตน แล้วเอาหัวไปซุกหว่างขาชาติอื่น-เมืองอื่น ให้เขาเอาลูบหัวเหมือนหมา โยนกระดูกพลาสติกให้แทะ แบบนั้นนั่นน่ะ มันไม่ใช่ “คนรุ่นใหม่”
แต่มันเป็น “เดรัจฉานรุ่นใหม่” ในร่างคน ไม่มีสำนึกในชาติ ในบุญ-ในคุณ มีแต่เนรคุณ ไร้ศีล-ไร้ธรรม ไร้อาย
จึงทำทุกอย่างได้ “เหมือนสัตว์” แม้กลางถนน ก็ทำได้ โดยไม่อายใดๆ ทั้งสิ้น!
ที่พูดนี่ เพราะรำคาญเหลือกำลังลากจริงๆ!
ก็คิดดูซิ จะเป็นเดือนแล้วมั้ง ผมต้องทนไถเฟซพรืดๆ ให้พ้นไปเร็วๆ กับเรื่องสส.พรรคก้าวคุกคามทางเพศ
แต่ดูเหมือนชนชาวโซเชียลนิยมเรื่องทำนองนี้กันมาก ทั้งพรรคก้าวไกล ทั้งสส.ก็เลยออกสตอรี่ “ก้าวไกล-ปกขาว” แข่งกับละคร “พรหมลิขิต” ชนิดเฉือนกันตอนต่อตอนทุกวัน
ภาพลักษณ์ “สัปปายสภาสถาน” ใกล้จะใช้คำว่า “ซ่อง” แทนกันได้อยู่แล้ว จากบทบาทคนก้าวไกล
ผมว่านะ……..
“แตกพรรค” ไปอีกซักพรรคดีกว่า เป็น “ก้าวไกล” พรรคหนึ่ง เป็น “ใกล้กาม” พรรคหนึ่ง
สส.ที่มุ่งมั่นหน้าที่ “นิติบัญญัติ” ในรัฐสภาและหน้าที่แยกชาติ-แยกแผ่นดิน ก็อยู่พรรคก้าวไกล
ส่วนที่หมกมุ่นแต่เรื่องเพศ เรื่องเซ็กซ์ เรื่องยาดอง-ของเมา เรื่องของกู…กูจะให้ใครก็ได้ ก็อยู่ “ก้าวไกล สาขา ๒” คือพรรคใกล้กาม
อย่างนี้ ดีมั้ย ถ้าดี ก็ปรึกษา “ท่านรองประธานสภาอ๋อง” หรือจะเชิญท่านมาเป็นหัวหน้าพรรคสาขาเลยก็ได้
เนี่ย….
จากเรื่องคุกคามทางเพศ “แตกดอก-ออกช่อ” เป็นเรื่อง “คนก้าวไกลเอี่ยวรับเงินโรงงานขยะ” แล้วเห็นมั้ย?
ถามว่า จาก ๔ ปีก่อน แล้วมา ๔-๕ เดือน สมัยนี้ นอกจากเรื่องฉาวของพรรค ของคนในพรรค และเรื่องปลุกปั่น แยกชาติ-ล้มสถาบันแล้ว
“ก้าวไกล” มีผลงานอะไรทางนิติบัญญัติในรัฐสภาเป็นคุณูปการกับชาติบ้านเมืองและประชาชนด้วยวิสัยทัศน์คนรุ่นใหม่บ้าง?
อยากเป็นรัฐบาล คนตาบอดไม่กลัวเสือก็เลือกให้เป็นแล้ว แต่ก็เป็นไม่ได้
ต้องไปเป็นหัวหน้าฝ่ายค้านในสภา จนป่านนี้ ก็ยังไม่ได้เป็นและเป็นไม่ได้อีก
มันเข้าตำรา “คบเด็กสร้างบ้าน คบหัวล้านสร้างเมือง” ซะจริงๆ ทำพังหมดทุกเรื่อง-ทุกระบบ
แต่ถ้าเป็น “คนรุ่นใหม่” จริงๆ ตามความหมายของมัน จะไม่ใช่อย่างนี้ รุ่นใหม่ ต้องมีวิสัยทัศน์ เห็นยอดไม้ใหญ่
ด้วยวิสัยทัศน์ เขาจะมองลึกและมองไกลทันที ว่า
“เพราะรากใหญ่ ไม้นี้ จึงยั่งยืน”
ฉะนั้น เพื่อให้ไม้ต้นนี้เจริญเติบโตต่อๆไป เขาจะถนอมรักษาโคน คือ “ราก” ไว้!
ไม่ใช่ “ขุดราก-ถอนโคน” หรือโค่นต้นลงมา เพื่อเก็บผลดกบนยอดมากินกันในวันเดียว
คนต่างกับสัตว์ตรงที่….
สัตว์นั้น มีเพียง “ความคิด” อย่างเดียว
แต่คน มีทั้งความคิดและการรู้จักแยกแยะผิด,ชอบ,ชั่ว.ดี ในคิดและทำ
นั่นคือ “มีทั้งคิด-ทั้งแยกแยะได้ในคิด” คือ “คนรุ่นใหม่”
“รุ่นใหม่” หมายถึง พัฒนาการจากสภาพสัตว์ขึ้นไปเป็น “มนุษย์” คือ ผู้มีใจฝึกแล้วจึงประเสริฐ
ส่วนพวกที่มีแค่ “ความคิด” แต่แยกแยะผิด,ชอบ,ชั่ว,ดี ในคิดและทำยังไม่ได้
นั่น..ไม่ใช่ “คนรุ่นใหม่” เพียงแต่รูปร่างเป็นมนุษย์ แต่ไม่ใช่มนุษย์ เขาเรียก “มนุสสติรัจฉาโน” คือมนุษย์สัตว์เดรัจฉาน
พัฒนาให้เป็นมนุษย์เต็มตัวยังไม่ได้….
เพราะใจไม่ผ่านการฝึกให้ประเสริฐ จึงเป็นได้แค่ “สัตว์เดรัจฉาน” ในคราบมนุษย์สส.!
เข้าใจให้ชัด………..
นิยามคำว่า “คนรุ่นใหม่” ไม่ได้ดูที่เพศ ที่วัย ที่อายุ
แต่ดูที่ ความคิด การกระทำ ถ้าคิดอย่างสัตว์ ทำอย่างสัตว์ มันก็สัตว์ คือรุ่นเก่า ไม่ได้วิวัฒน์พัฒนาการขึ้นมาเลย
ถ้ามีความคิด วิวัฒน์พัฒนาการขึ้นมาเหนือจากสัตว์ รู้บุญ-รู้คุณ ซื่อสัตว์-กตัญญู รู้บุญ-รู้บาป
ถ้าอยากเห็นตนไม้งาม ก็ต้องบำรุงราก นี่คือคนรุ่นใหม่
“ก้าวไกล” ใช้นิยามนี้เป็นปรอทวัดอุณหภูมิสส.ทั้งพรรคดูนะ ว่าคนไหนคนรุ่นใหม่ ที่เรียกมนุษย์
คนไหนคนรุ่นเก่า ยังอยู่ในสภาพ “มนุษยสัตว์เดรัจฉาน”
ถ้าแยกแยะได้ เลือกตั้งสมัยหน้า ถ้าคนตาดีเลือกเข้าสภามากๆ อีก ก็จะได้เป็นรัฐบาลสมอยาก
อย่าง “พล.ท.พงศกร รอดชมภู” อดีตแกนนำอนาคตใหม่-ก้าวไกล นับเป็น “คนรุ่นใหม่” หรือ “รุ่นเก่า” ก็ช่วยกันพิจารณาทีซิ
“นายรังสิมันต์ โรม” ในฐานะประธานคณะกรรมาธิการความมั่นคงแห่งรัฐ กิจการชายแดนไทย ยุทธศาสตร์ชาติ และการปฏิรูปประเทศ สภาผู้แทนราษฎร
เขาตั้งพลโทพงศกรเป็นที่ปรึกษาคณะกมธ.
เรื่องยุบกอ.รมน.พลโทพงศกร ให้ความเห็นว่า
“ควรนำโมเดลแบบ Homeland Security (กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิสหรัฐ ) มาใช้แทนกอ.รมน.แบบในปัจจุบัน”
นั่น พี่ “ยูล บรีนเนอร์” เสนอเอาเบอร์ตีนสหรัฐฯ มาตัดรองเท้าให้คนไทยใส่ทันทีเลย!
ถามคำเถอะ สหรัฐฯ เขาตีนเบอร์ไหน?
แล้วไทยเรา “ตีนเบอร์ไหน”?
เป็นอดีตทหาร “นายพลโท” มิใช่เรอะ แล้วไม่รู้หรือว่า การตั้ง “กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิสหรัฐ” กับกอ.รมน.ของไทย
ทั้ง “ภารกิจ-เป้าหมาย-เจตนา” มันต่างกันคนละโลก!
“Homeland Security” งานเขาคือการรุกรานชาติอื่นที่ไม่สยบยอมเพื่อความมั่นคงของสหรัฐ “นั่นคือความมั่นคงของเขา”
แต่ “ความมั่นคงภายใน” ของไทยเรา และความเป็นประเทศเรา มันเหมือนสหรัฐฯ เขามั้ยล่ะ
ถึงสะแอ๋ง จะนำ Homeland Security ของสหรัฐมาเป็นโมเดล ปรับ กอ.รมน. “ของเรา เลียนแบบเขา?
โจทย์มันคนละโจทย์ ปัญหาและตัณหาสหรัฐฯ ของเขาแบบต้องเป็นจ้าวโลก
แต่ของเรา ใช้คนและของที่มีอยู่ ปรับสภาพผสมผสานไปรองรับงานเฉพาะกิจในแต่ละรูปแบบ
เพื่อรักษาความมั่นคงภายใน เพื่อธำรง “ชาติ-ศาสน์-พระมหากษัตริย์” ขจัดทุกข์-บำรุงสุขประชาชน ยามมีภัย
มิใช่มุ่งหมายไปรุกรานหรือไปรบรากับใคร
ซึ่งนั่นเป็นภารกิจของกองทัพเขาโดยตรง มิใช่ภารกิจกอ.รมน.
ปาก “ก้าวไกล” ก็อ้างว่า กอ.รมน.เป็นหน่วยงานซ้ำซ้อน เป็นรัฐซ้อนรัฐ แต่งกลับเสนอให้ปรับตามโมเดลกระทรวงมาตุภูมิสหรัฐฯ
จากกองอำนวยการ เป็นกระทรวง แบบนี้ ไม่ใช่แค่รัฐซ้อนรัฐ แต่เป็น “Homeland Securityไทย เพื่อการแทรกซึมและรุกรานชาติอื่น สาขา ๒ ของสหหรัฐ”!?
เอะอะก็จะลอกแบบเขา รัฐธรรมนูญ ก็ตัดรองเท้าตามเขาโดยไม่ดูตีนตัวเอง จนเดินกะโผลก-กะเผลกมาร่วมร้อยปี ยังไม่มีสำนึก
นี่ แค่ กอ.รมน. ยังจะไปเอากระทรวงมาตุภูมิสหรัฐมาเป็นต้นแบบ
ก็ให้ก้าวไกล ร่างฎหมายเสนอรัฐสภา ให้ไทยยื่นขอเป็นรัฐที่ ๕๑ ของสหรัฐอเมริกา ให้มันสิ้นเรื่อง-สิ้นราวไปซะเลยเป็นไง?
เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็ทำให้มันเป็นเรื่อง
เรื่องเล็ก ก็ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่
ทีเรื่องจัญไร ไม่คิดทำให้เป็นเรื่องศิวิไลซ์ขึ้นมาบ้างล่ะ?
ผมไม่หงอก ก็เป็น “รุ่นใหม่” ได้
แต่ “เซลล์สมอง” ไม่งอก เป็น “รุ่นเก่า” อยู่กะผมไปก่อนละกัน!
เปลว สีเงิน
๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๖
