สันต์ สะตอแมน
ฆราวาส..หยุดเหล้าเข้าพรรษา!
ด้าน “พระ” (พยอม)บอกว่า.. เข้าพรรษานี้จะหยุดพูดการเมือง ตลอด 3 เดือนเต็ม ส่วนศีลข้อ 4 “มุสาวาทา เวรมณี” ท่านจะยังรักษาอยู่ได้หรือไม่ คอยเฝ้าสังเกตุดู
เรื่องพระ-เรื่องชี ที่จริงแล้วก็ไม่อยากพูด-ไม่อยากข้องแวะ แต่อย่างว่า ในฐานะพุทธศาสนิกชน จะทำเป็นเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ ไม่เอาธุระเสียเลยก็ดูจะกระไรอยู่
บางทีก็ยอมต้องเดินเฉียดๆ ปาก “บ่อนรก” บ้าง ถ้าเห็นว่า พระรูปหนึ่ง-รูปใดวัตรปฏิบัติไม่เป็นไปตามหลักพุทธศาสนา หรือขนาดศีล 5 ก็ยังปฏิบัติไม่ได้!
นี่..ก็หวังว่าหลวงพ่อพระพยอม จะปิดปากไม่พูดการเมือง-ไม่วิจารณ์กษัตริย์-สถาบันไปได้ตลอดรอดฝั่งในห้วงเข้าพรรษา และถ้าไม่ถึงกับอึดอัดคับข้องขัดใจจนฉันไม่ได้ จำวัดไม่ลง..
ปิดปากไปได้ตลอดกาล ก็ขอยกมือท่วมหัว..อนุโมทนา-สาธุ!
เอ้า..แต่นั่นพยายามปิดปากไม่พูด-วิจารณ์การเมืองมานานปี หลังเจอมรสุมชีวิตกระหน่ำซะโซซัดโซเซ แต่พลันเริ่มแกร่งขึ้นมา “เสก โลโซ” ร็อกเกอร์คนดังก็อดไม่ได้..
วานก่อนนู้น เลยประกาศบนเวทีคอนเสิร์ต.. “ผมเชื่อเหลือเกินว่าสิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้จะเป็นข่าวหน้าหนึ่งในวันพรุ่งนี้ ผมจะร้องเพลงกับคุณทักษิณ ชินวัตร
เขาจะกลับมาในวันที่ 10 สิงหาคมนี้ เพื่อนๆ ไม่ค่อยชอบให้กูพูดอย่างนี้สักเท่าไหร่ แต่ขอพูดหน่อยเถอะ เพราะว่ามันหัวใจเป็นประชาธิปไตย”
พร้อมกันนั้นก็ได้ร้องเพลง “นานเท่าไหร่ก็รอ” ซึ่งคนละเนื้อกับเพลง “นานเท่าไหร่ก็จะรอ” ของคุณชรัมภ์ เทพชัย ที่ขึ้นต้น..
“ตัวถึงไกล ใจอยู่ เคียงคู่ดวงใจ ไม่ห่างไกลจอมขวัญ รักยังคงมั่น ใฝ่ฝันไม่วาย นานแสนนาน และไกลแสนไกลไม่หน่าย น้ำใจรัก ไม่เสื่อมไม่คลาย สลายขาดรอน”
แต่แม้เนื้อร้อง-ทำนองต่างกัน ใครที่ได้ฟังทั้งสองเพลงนี้ก็น่าจะรู้สึกได้ถึงความไพเราะ และความซาบซึ้งของคนที่มีเยื่อใย ความผูกพันที่ดีต่อกัน
โดยเฉพาะนายทักษิณ ชินวัตร ผู้ที่ถูกกล่าวถึง เมื่อได้ฟังเพลงของคุณเสกเข้าถึงกับเก็บอาการไม่อยู่ ต้องรีบแชร์ติ๊กต๊อกพร้อมข้อความ..
“ขอบคุณเสกมากที่ร้องเพลงนานเท่าไรก็รอให้ผม คอนเสิร์ตคราวหน้าถ้าเบิร์ดไม่ว่างเชิญผมแจมได้น้ะ”
ครับ..ก็เป็นความหวัง-ความปรารถนาของคนพลัดบ้าน-พลัดถิ่นมายาวนาน พอได้ยิน-ได้ฟังอะไรที่กระตุ้นใจเข้าหน่อยก็จะเคลิ้ม แต่ตอนนี้คงจะสะดุ้ง รู้สึกตัว..
“ดีลล่ม..กูไม่ได้กลับบ้านอีกแล้ว(วะ)!
ความหวัง-ความฝันที่จะได้กลับบ้านเท่ๆ มาเลี้ยงหลานมันช่างเหมือนกับประสาททราย แค่คลื่นกระทบเบาๆ ก็พังทลายไปในพริบตา!
หรือว่า จะเป็นลางไม่ดีที่คุณเสกมอบให้ เพราะมีเพลงให้กำลังใจ-ให้ความรักความคิดถึงอีกมากมายทำไมไม่ร้อง แต่กลับร้อง “นานเท่าไหร่ก็รอ” เหมือนรู้….
ยังจะต้องรอๆๆ นายทักษิณอีกต่อไป นานเท่านาน!
อย่างไรก็ตาม ผมอยากให้เป็นเพียงเรื่อง “เพ้อเจ้อ” ของคุณชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ อย่างที่คุณอุ๊งอิ๊งว่าก็แล้วกัน หมายถึงวันที่ 10 สิงหา นายทักษิณจะบินมาลงที่ดอนเมืองตามคำมั่น-สัญญา..
และคุณเศรษฐา ทวีสิน ก็ได้ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรี คนที่ 30 โดยมีก้าวไกล-ไม่มีลุง แต่มี “น้องลุง” แทน!
อ้อ..แต่ห่วงอยู่นิด เพราะคุณนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ โพสต์(ขู่)ว่า.. “ทางออกของคุณทักษิณ เมื่อคุณทักษิณกลับเมืองไทย สิ่งที่คุณทักษิณต้องเจอทันทีภายใน 24 ชั่วโมง คือ
คุณทักษิณถูกหมายจำคุก และนำไปคุมขังไว้ในเรือนจำเพื่อกักโรค ผมคิดเอาเองว่า 1.คุณทักษิณถูกกักโรค 10 วัน โดยไม่กักรวมกับคนอื่น ทั้งนี้เพราะ “คนไม่เท่ากัน”
2.หลังถูกกักโรค ต้องมีการตรวจสุขภาพ ผมก็คิดเอาเองอีกว่า คุณทักษิณ ต้องปวดเอว ปวดหลัง เพราะนั่งเครื่องมานาน
ต้องนำไปรักษาตัวในโรงพยาบาล ในห้องแอร์ ที่เป็นอิสระ แยกจากผู้อื่น ทั้งนี้เพราะ “คนไม่เท่ากัน”
3.หลังจากนั้นระหว่างขังยาว ก็มีทางเลือก 2 ทาง 3.1 ขอพระราชทานอภัยโทษเป็นรายบุคคล แต่ก็มีปัญหาอีกเพราะคนต้องโทษ “ทุจริต” มีเยอะหลายพันคน
เมื่อคุณทักษิณใช้วิธีการนี้ คนเหล่านี้ก็จะขอใช้วิธีนี้บ้าง ก็จะยุ่ง 3.2 Set Zero กระบวนการพิจารณาใหม่คดีของคุณทักษิณใหม่ ตามแนวทางที่คุณปิยะบุตร เคยแนะนำ
แต่กระบวนการนี้แม้ไม่เรียกว่า นิรโทษกรรม แต่ก็ต้องออกเป็นกฎหมาย เพื่อลบล้าง หรือ ยับยั้ง คำพิพากษาที่ตัดสินไปแล้ว ซึ่งไม่ง่ายเลยที่จะผ่านรัฐสภา และผ่านด่านของสว.
และคิดหรือว่า คดีที่ศาลฎีกาตัดสินไปแล้ว ครั้นมาตัดสินใหม่ศาลฎีกาจะยกฟ้อง”
เฮ้ออ..อยู่โน่นดีกว่ามั๊ง!?
