เปลว สีเงิน
เป็นอันว่า…….
“ร่างแก้รัฐธรรมนูญ” ทั้งหมด ๗ ฉบับ “สอบผ่าน” ๒ ฉบับ คือฉบับของ นายสมพงษ์ “เพื่อไทย” กับฉบับของ นายวิรัช “พลังประชารัฐ”
อีก ๕ ฉบับ เป็นของนายสมพงษ์ “เพื่อไทย” ๔ ฉบับ ของนายจอน “ไอลอว์” ๑ ฉบับ
สอบตก!
รายละเอียดควรทราบ เป็นประมาณนี้ คือ ที่ประชุมรัฐสภาเมื่อวาน (๑๘ พย.๖๓) มีสส.๔๘๗ คน สว.๒๔๕ คน รวมจำนวนสมาชิกทั้งหมดที่มีอยู่ของทั้งสองสภา ๗๓๒ คน
ในวาระรับหลักการ ร่างฉบับใดจะผ่าน ต้องได้รับเสียงเห็นชอบจากที่ประชุมด้วยเสียง “กึ่งหนึ่ง” ของจำนวนสมาชิก
กึ่งหนึ่งของ ๗๓๒ ก็คือ ๓๖๖ เสียง
แต่รัฐธรรมนูญกำหนดว่า ในจำนวนเสียง ๓๖๖ นั้น ต้องเป็นเสียงสว.อยู่ด้วย ไม่น้อยกว่า ๑ ใน ๓
หมายความว่า ร่างฉบับไหนจะผ่าน ต้องได้รับเสียงเห็นชอบรวม ๓๖๖ เสียงขึ้นไป และเป็นเสียงสว.ผสมไม่น้อยกว่า ๘๒ เสียง
ทีนี้ก็มาดูกัน ๒ ฉบับ ที่สอบผ่าน……
ร่างของนายสมพงษ์ “เพื่อไทย-ฝ่ายค้าน” ได้เสียงเห็นชอบ ๕๗๖ เสียง เกินกึ่งหนึ่ง คือเป็นเสียงสส.๔๔๙ เสียงสว.๑๒๗
ร่างของนายวิรัช “พลังประชารัฐ-ฝ่ายรัฐบาล” ได้เสียงเห็นชอบ ๖๔๗ เสียง เป็นเสียงสส.๔๗๑ เสียงสว.๑๗๖
ส่วนอีก ๕ ร่าง ได้เสียงเห็นชอบไม่ผ่านทั้งเกณฑ์รวม และเกณฑ์สว.
เท่ากับถูก “ตีตก” ไป คือสอบไม่ผ่าน!
คงอยากรู้คะแนน “ฉบับไอลอว์” ก็เป็นงี้ ได้เสียงเห็นชอบรวม ๒๑๒ เสียง แยกเป็นสส.๒๐๙ เสียง สว.๓ เสียง
ก็คงอยากรู้กันต่อ ว่า ๓ เสียงสว.คือใครบ้าง?
ก็นี่ไง………
นายเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ, นายพิศาล มาณวพัฒน์ อดีตนักการทูต และ นายพีระศักดิ์ พอจิต อดีตรองประธาน สนช.!
ขั้นตอนต่อไป ตั้งกรรมาธิการ จากสส.๓๐ สว.๑๕ รวม ๔๕ คน
แบ่งเป็นเพื่อไทย ๘, พลังประชารัฐ ๘, ภูมิใจไทย ๔, ก้าวไกล ๓, ประชาธิปัตย์ ๓, ชาติไทยพัฒนา ๑, เสรีรวมไทย ๑, ประชาชาติ ๑, เศรษฐกิจใหม่ ๑
ใช้เวลา ๑๕ วันแปรญัตติ ประชุมนัดแรก ๒๔ พย.ใช้ร่างฉบับของนายวิรัช คือของรัฐบาลเป็นหลัก
กรอบ “หลักการ” ร่างก็ประมาณนี้
-แก้ไขมาตรา ๒๕๖ สู่การตั้ง สสร.๒๐๐ คน เพื่อร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่
-ไม่แตะหมวด ๑ หมวด ๒
-๒๐๐ ส.ส.ร.มาจากการเลือกตั้งประชาชน ๑๕๐ คน อีก ๕๐ คน มาจากสมาชิกรัฐสภาคัดเลือก แบ่งเป็น
-มาจากที่ประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทยคัดเลือก ๒๐ คน, จากนักวิชาการสายต่าง ๆ ๒๐ คน, จากนักเรียน นิสิต นักศึกษาเลือกตัวแทนมา ๑๐ คน
-ยกร่างให้แล้วเสร็จภายใน ๒๔๐ วัน
นี่คือ “ข้อมูลสรุป” ถามว่า ร่างไอลอว์ตกไปอย่างนี้ ฝ่ายค้าน “แนวร่วมไอลอว์” ไม่พยศหรือ?
ไม่หรอก ฮี้ๆ กั๊บๆ ซะด้วยซ้ำ เพราะร่างหลักของเพื่อไทยก็ผ่านด้วย ส่วนอีก ๔ ร่าง ยื่นแก้บนไปงั้นเอง
ส่วนร่างไอลอว์ รู้แต่ในมุ้งว่าไม่ผ่าน ที่เชียร์เหย็งๆ นั่นแค่ “แหกตา-กินตับ” ปะเหลาะคะแนนพวกสามนิ้ว-สามสัสเท่านั้น
ไอ้ลอว์-ไอ้จอน-ไอ้สัส ๓ นิ้วนั่นน่ะ นึกว่าเก๋า แต่หารู้ไม่ ในแต้มคูการเมืองนั้น คนพื่อไทยเขาถึงระดับ “แตกลายงา” ตั้งนานแล้ว
ไม่งั้น ไม่หลอกกินทักษิณมาได้ถึงวันนี้หรอก ทุกวันนี้แค่เอามวลชนเสื้อแดงให้ยืมใช้ ให้เอาไปใส่สีส้มบ้าง ก็หลงเบ่งพองเป็นคางคก
แต่ถึงตาชี้ขาดทีไร ส้มเก่งแค่จ่อปาก แดงเฉือนเหลี่ยม ตบลงหลุมเอาไปกินทุกที!
เกมนี้ “ไอลอว์” ต้องบอกว่า “ไม่แค่เข้าเนื้อ” แต่ถึงขั้น เอนเทอร์ เดอะ โบน คือลึกถึงกระดูก
เป็นเอ็นจีโอ หากินกับเงินโซรอส เงินสหรัฐฯ ก็ท้องตึง-หนังตาหย่อนสบายอยู่แล้ว
เหิมเกริมรับจ๊อบเล่นเกม ๓ นิ้ว-สามสัส จะให้ไทยเป็นเหมือนฮ่องกง เหมือนอิรัก เหมือนอีกหลายประเทศในละตินอเมริกา…. คิดผิดซะแล้ว
จอน พระเอกเอ็นจีโอรุ่นเดอะ ฉากเดียวในสภา ถูกสอยคาที่ เพื่อไทยแอบลูบคางซ่อนยิ้มจนกระฉอก
แถลงโทนเสียง “หลุยส์ อาร์มสตรอง” ซะโก้ ขึ้นต้น ก็…
“ประชาชนอยากเห็นไทยเป็นประชาธิปไตยโดยเร็ว เราก็เอาร่างของเรามาตั้งโต๊ะให้ประชาชนมาลงชื่อ….”
เต็มปาก-เต็มคำ ว่าเป็น “ร่างไอลอว์”
แต่พอเจอ สว.เสรี สุวรรณภานนท์ อภิปรายเท่านั้น ถึงหน้าคะมำ พูดไม่ออก-บอกไม่ได้ไปเลย
ถูก สว.จเด็จ อินสว่าง กระทอกซ้ำเข้าอีกดอก ตานี้เหมือนถูกถลกหนังแล้วชโลมเกลือตากแดด
จอนจำต้องลุกขึ้นพูดในคอ…..
“ก่อนอื่นขอเรียนให้ทราบว่า ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ไม่ใช่ร่างของไอลอว์ตามที่ชอบเรียกกัน
แต่เป็นร่างของประชาชนกว่าหนึ่งแสนคน ที่ร่วมกันลงชื่อภายในระยะเวลา ๑ เดือนเท่านั้น….”
แล้วกัน…จอน!
ขึ้นต้น เป็น “ร่างไอลอว์” พอถูกปอกเปลือก พูดใหม่ เป็นร่างของประชาชน ไม่ใช่ร่างไอลอว์ซะงั้น!
ยุคนี้ เป็นยุคไอที พูดอะไร เวลาไหน ตอนไหน มันถูกบันทึก ตรวจสอบได้หมด
ลูกคู่ซ้าย-ขวา เห็นลูกพี่เละคาสภา ถึงขั้นออกลูกยี่เก ลุกขึ้นเพ้อ สายลม-แสงแแดด นึกว่ารัฐสภาเป็นอุทยานวงวรรณศิลป์เฉยเลย
ทำไม “สมาชิกรัฐสภา” จึงถลกหนังร่างไอลอว์?
ผมพูดไม่มีน้ำหนัก……
ฟังที่ “ไบรอัน เบอร์เลติก” อดีตนาวิกโยธินสหรัฐฯ ที่ตอนนี้เป็นนักวิเคราะห์ข่าวการเมือง โดยเฉพาะข่าวเมืองไทย พูดดีกว่า
บอกชื่อไบรอัน อาจไม่คุ้น ต้องบอกชื่อที่เขาใช้เป็น “นามปากกกา” ในการวิเคราะห์ข่าวดีกว่า คุ้นกันดี
Tony Cartalucci นั่นแหละครับ
เขาวิพากษ์สดๆ ไว้ ในหัวข้อ iLaw:Taking US Money to Attack Thailand’s Independence จะลอก “ภาคภาษาไทย” มาให้อ่าน
“ตอนนี้ กลุ่มผู้ประท้วงมารวมตัวกันหน้ารัฐสภาเพื่อเรียกร้องให้มีการแก้รัฐธรรมนูญ และต้องให้แก้ไขตามคำร้องที่ร่างโดยองค์กรที่มีสหรัฐฯหนุนหลังชื่อว่า iLaw
ผมพูดถึงเรื่องการรับเงินสนับสนุนจาก NED ของสหรัฐของไอลอว์ไปแล้ว และก็พูดถึงเหล่าคณะผู้บริหารของ NEDไปแล้ว ว่าพวกเขาทำอะไรกันไว้บ้าง
ซึ่งผู้บริหารทั้งหลายนั้น รวมไปถึงเอลเลียต อาบรัมส์, จอร์จ วีเกิล, สกอตต์ คาเพนเตอร์ และวิคตอเรีย นูแลนด์ ล้วนเป็นบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการผลัดเปลี่ยนอำนาจปกครองในประเทศต่างๆ ทั่วโลก
นอกจากนั้น พวกเขายังมีส่วนทั้งทางอ้อมและโดยตรงกับอาชญากรรมต่อมนุษยชาติที่ร้ายแรงที่สุดในศตวรรษที่ ๒๑ อีกด้วย
ยกตัวอย่าง เช่นการที่สหรัฐไปรุกรานอิรัก เพราะอย่างนั้น คนเหล่านี้คือ คนที่ให้เงินสนับสนุน iLaw
และ iLaw ก็นำเอาเงินนั้นมาสนับสนุนการแก้ไขกฎหมายสูงสุดของประเทศไทย เพื่อมาแก้ไขรัฐธรรมนูญของชาวไทย
และนี่ก็เป็นข้อเรียกร้องเดียวกันกับที่พรรคฝ่ายค้านทั้งหลาย เช่น เพื่อไทยและก้าวไกล ต้องการเช่นกัน
แต่ประชาธิปไตยนั้น ต้องมาจากอิสระในการใช้อำนาจของประชาชนนะครับ ซึ่งมีแต่สิ่งที่คนไทยเท่านั้น ที่ตัดสินใจทำได้ ไม่ใช่วอชิงตันดีซี
ถ้าคนไทยส่วนมากต้องการแบบนี้จริงๆ พวกเขาก็คงสนับสนุน iLaw ไปแต่แรกแล้ว และ iLaw ก็คงไม่ต้องพึ่งเงินต่างชาติล้วนๆ แบบนี้
แต่คนไทยส่วนมาก ไม่ได้สนับสนุนพวกเขา และถ้าจะพูดกันตามตรง iLaw ก็คงไม่มีตัวตนใดๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเงินสนับสนุนที่ได้จากสหรัฐ
ไม่มีการกระทำใดๆ เลยในประเทศไทยที่ทำโดย iLaw ที่มีความเป็นประชาธิปไตย
ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ความจริงที่ว่า รัฐธรรมนูญฉบับนี้นั้น ผ่านการทำประชามติ ที่ได้รับคะแนนโหวตไปกว่า ๑๖ ล้านเสียงแล้ว
แต่ iLaw กลับพยายามจะแก้รัฐธรรมนูญนี้ ด้วยเสียงแค่ราว ๑ แสนเสียง
และอย่าลืมนะครับว่า iLaw เดินทางไปร่วมชุมนุมทั้งเล็กและใหญ่ ตั้งแต่สิงหาคม จนถึงปลายกันยายน เพื่อล่ารายชื่อ
แต่ก็ยังได้แค่ ๑ แสนรายชื่อ จากประเทศที่มีประชากรเกือบ ๗๐ ล้านคน
โซชียลมีเดียของพวกเขาเอง ก็น่าตื่นตาตื่นใจมาก แค่ในทวิตเตอร์พวกเขาก็มียอดคนตามกว่า ๑๔๘,๐๐๐ คนแล้ว
แต่กระนั้น ตลอดเวลา ๑ เดือน พวกเขากลับหามาได้แค่ ๑ แสนรายชื่อ แบบนี้จะพูดได้จริงๆ หรือครับว่า พวกเขาเชื่อถือได้?
แต่ปัญหาสำคัญจริงๆ คือ การที่เงินสนับสนุนของพวกเขามาจากประเทศอื่น เช่น สหรัฐ
นี่เป็นปัญหาที่สำคัญมาก เพราะรัฐธรรมนูญของประเทศไทย เป็นเรื่องของคนไทยเท่านั้น
กฎของ UN เอง ก็ระบุถึงการห้ามโจมตีความเป็นเอกเทศทางการเมืองของประเทศต่างๆ
และการโจมตีรัฐธรรมนูญของประเทศไทย ผ่านองค์กรที่รับเงินสนับสนุนมาจากต่างชาติ ก็เป็นการโจมตีความเป็นเอกเทศทางการเมืองของไทยที่เลวร้ายที่สุด
ท้ายที่สุดแล้ว การตัดสินใจเรื่องการเรียกร้องให้แก้ไขรัฐธรรมนูญของ iLaw นั้น ควรวัดกันจากคำถามง่ายๆ คำถามเดียว
“สหรัฐฯ จะยอมให้องค์กรที่รับเงินสนับสนุนมาจากประเทศอื่นๆ อย่าง iLaw มาดำเนินกิจการภายในประเทศหรือไม่?”
และพวกเขาจะยอมรับการยื่นแก้รัฐธรรมนูญ โดยที่รู้ว่า มีต้นตอมาจากต่างชาติหรือไม่?
แน่นอนว่า คำตอบคือ ไม่ยอม
ดังนั้น ถ้าสหรัฐเองยังไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แล้วทำไมประเทศไทยจึงต้องยอม?
ไม่ว่าคนจะคิดมโนกันไป ว่ารัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันนี้จะมีปัญหาอะไร การที่ iLaw สามารถดำเนินการอย่างนี้ได้ โดยไม่โดนโทษอะไรเลย ดูจะเป็นปัญหาที่สำคัญกว่ามาก
และเป็นปัญหาที่ควรได้รับการแก้ไขอย่างเร่งด่วน ก่อนที่คำร้องขอแก้รัฐธรรมนูญของ iLaw จะเดินไปถึงจุดที่ต่างชาติแทรกแซงกฎหมายของไทยได้จนหมดสิ้น
เฮ้อ….ไอลอว์-ไอจอน และไอสัส……
มันเป็นสายพันธุ์ “ปฐมสถาปนา” รุ่นใหม่ ๓ นิ้วล้มเจ้า ใช่หรือไม่ ต้องไปถามไอบูด!
