คลิกฟังบทความ…⬇️
เปลว สีเงิน
ขอรำพึงเรื่อง “ชวนสะท้อนคิด” ซักนิดนึง
ก่อนไปติดพันการเมืองเรื่องกำลัง “ร้อนๆ จากเตา” ต่อ
“สหรัฐอเมริกา”
ผลิตเรือบิน เรือรบ รถถัง นิวเคลียร์ อาวุธยุทโธปกรณ์ออกมาให้ชาวโลกซื้อไป “ก่อสงคราม” ฆ่ากัน
เขาไม่ฆ่ากัน ก็เข้าไป “ปลุกปั่น-ยุแยง” สร้างสถานการณ์แตกแยกให้เกิด “สงครามกลางเมือง” เพื่อเขาจะได้ “ฆ่ากันเอง”
แล้วตัวเอง ก็จะเป็น “อำนาจแทรก” เข้าไป “กินรวบ” ประเทศเขา!
ปั๊มกระดาษเป็นเงินดอลลาร์ออกมามากมายก่ายกอง ถึงขั้น “ท่วมโลก”
แต่อนิจจา ปรากฎว่า ณ ขณะนี้…
ประชาชนพลเมืองสหรัฐฯ ในหลายต่อหลายเมือง
อดอยากแร้นแค้น หิวโหย ไม่มีอาหารกิน ไม่มีงานทำ ไม่มีบ้านอยู่
“ซอมบี้-ผีกายแก้ว” เมายาเสพติด เกลื่อนเมือง
แยกแยะ “ผิด,ถูก,ชั่ว,ดี” ไม่ได้ กระสัน ก็ส่ำส่อน ตามริมถนนรนแคม ตามประสาชาติเสรีประชาธิปไตย
บ้าคลั่งคำว่า “สิทธิเสรีภาพ” ร่างกายของกู
ลัทธิเสรีภาพ “ร่างกายของกู” กำลังเป็นสินค้าส่งออกจากไอ้กันมาบ้านกู เห็นได้จาก “รุ่นใหม่-สายส้ม” ในถนนก็มี ในรั้วมหา’ลัยก็มี
หลายคนสักหน้า-ตราชื่อ-ชูป้าย “ไอ้นั่น…ของกู”
เป็นที่เชิดชูวงศ์ตระกูลและสถาบันศึกษา ชนิดมนุษย์ศึกษาน้อย “ไม่กล้าพูด-กล้าทำ”
แต่ “รุ่นใหม่” มีการศึกษาระดับมหา’ลัยชั้นนำ “ทั้งพูด-ทั้งทำ” โก้เก๋ สถุลเถื่อน
ก็ไม่เห็นครูอาจารย์ กระทั่งระดับบริหาร ตั้งแต่อธิการบดีลงมาเขาว่ากล่าวอะไร กลับชมและส่งเสริมด้วยซ้ำ “รุ่นใหม่ก้าวหน้า-ก้าวไกล” อนาคตไทยเจริญ (อย่างอเมริกา?)
และตอนนี้ บางพรรคการเมือง ชูคำว่า “สิทธิเสรีภาพ” ถึงขั้นจะออกกฎหมาย “เซ็กซ์เสรี” แล้ว
กะหรี่ “ไม่ล้นเมือง” หรอก
ห่วงแต่ “จะล้นสภา” มากกว่า สังเกตได้จากคนบางพรรคใกล้สภาพนั้น จนกล่าวขานกันว่า เป็นศูนย์รวม “โจร-กะหรี่-ขี้เหล้า-ขี้ยา-ขี้ข้าต่างชาติ” พร้อมสรรพ!
ย้อนกลับมาเข้าเรื่องต่อ
สภาพสังคมอเมริกัน พวกไร้บ้านไม่ต่างขยะมนุษย์ ถูกจับใส่รถบรรทุกจากรัฐหนึ่งไปเขี่ยทิ้งในอีกรัฐ ที่ไม่มีกฎหมายกีดกันคนพลัดถิ่น
บ้างไม่ต่างหมาหิวโซ
ซอกๆ ออกคุ้ยเศษอาหารตามถังขยะ แล้วซุกหัวนอนข้างถนน ถึงขั้น “ปล้นชิงอาหาร” ตามร้านค้า ก็มีให้เห็น!
ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ?
คำตอบตรงตัว คือ มนุษย์-สัตว์ กินผักหญ้า กินข้าวปลาอาหาร แต่สหรัฐฯ หลงผิด คิดว่าผลิต “อาวุธ-ปั๊มดอลลาร์” มากๆ แล้วจะเนรมิตเป็นข้าวปลาอาหารได้
แล้วธรรมชาติก็ “สอนสหรัฐฯ” ให้สำนึกด้วย “เอลนีโญและลานีญา” ขึ้นในมหาสมุทรแปซิฟิก แถวๆ ชายฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกากลางและอเมริกาใต้ ไปจนถึงฝั่งตะวันออกของทวีปออสเตรเลียตอนเหนือ
ฝนตก ดินถล่ม ภูเขาไฟระเบิด น้ำท่วม พายุ จมบ้าน-จมเมือง
จากนั้น ก็ซ้ำด้วย ร้อน แล้ง แผ่นดินระอุ แห้งโหย เพาะปลูกอะไรก็ตายหมด
เรียกว่า “ฟ้าดินลงโทษ” ซึ่งถูกกันทั้งโลก มาก-น้อยตามเวรกรรม สหรัฐฯ รู้ด้านเดียว คือด้านผลิตอาวุธป้อนโลก ให้ซื้อไปฆ่ากัน
แต่สหรัฐฯ กลับโง่ในด้านว่า “กองทัพเดินด้วยท้อง”!!!
เรือรบ เรือบิน จรวด นิวเคลียร์ ปืนผาหน้าไม้ ใช้กินแทนข้าวปลาอาหารไม่ได้
เมื่อ “ครึ่ง-ค่อนโลก” เพาะปลูกไม่ได้ อย่าว่าแต่กองทัพเลย ประชาชนพลเมือง เรียกว่า “ทั้งคน-ทั้งสัตว์” กินจรวด นิวเคลียร์ เรือรบ เรือบิน แทนข้าวสาลี แทนมันฝรั่ง แทนมะเขือเทศได้ซะที่ไหน?
ดังนั้น ใครที่ก็คิดว่า สภาพน่าทุเรศ-เวทนาเช่นนั้น มีให้เห็นก็แต่เฉพาะประเทศยากจน-ประเทศด้อยพัฒนาเท่านั้น
ไม่มีทางจะเกิดขึ้นได้กับชาติมหาอำนาจ อย่างสหรัฐอเมริกา-ยุโรป เป็นอันขาด!
แล้วเป็นไง ก่อสงคราม เศรษฐกิจพัง ดอลลาร์ใกล้กงเต๊ก แผ่นดินแห้งแล้ง เพาะปลูกไม่ได้ ใกล้จะต้องเอาเรือบิน ๑ ลำไปแลกกับหัวเผือก-หัวมัน ๑ หัวอยู่รอมร่อ
“กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย้อนกลับ”
สหรัฐฯ เห็นสัจจธรรมในคำว่า “กรรมเวร” มีจริงแล้วหรือยังล่ะ?
“ทุกข์ซ้ำ-กรรมซัด วิบัติเป็น” เห็นอยู่-เป็นอยู่ ตำตา
ในสภาพ “บ้านป่า-เมืองเถื่อน” หลายๆ เมืองยังไม่ทันคลี่คลาย คลื่นความร้อนระดับ ๕๐ องศา ก็แผดเผา “คนเมืองหนาว” เป็นเนื้อย่างบนเตาถ่านร้อนๆ
ซ้ำ “ไฟป่า” ที่รัฐฮาวาย ก็ปะทุฮือโหมประหนึ่งกองทัพ “ไฟบรรลัยกัลป์” ลุกลาม-เผาไหม้ ฝ่าทุกแนวกั้นเข้าเผาทั้งบ้าน-ทั้งคนนับร้อย…ราพณาสูร
ณ ขณะนี้ ก็ยังไม่มีทีท่า ความเก่งกล้า-ฉกาจฉกรรจ์ทุกด้านของมนุษย์อเมริกัน จะสามารถหยุดยั้งความคลั่งหฤโหดของไฟป่านั้นได้!
แล้วหันมาดูไทย-บ้านเรา ซึ่งเป็นประเทศส่งออก
สินค้าอาหารเต็มสต๊อก คนรอกินครึ่งโลก แต่ไม่มีกำลังจะซื้อ เศรษฐกิจเราจึงตกต่ำไปนิด
แต่ก็นั่นแหละ ของเราแค่ตกต่ำ แต่อีกหลายประเทศที่ผลิตอาหารเหมือนเรา กลับตกยิ่งกว่า ตกถึงขั้น “ตำดิน”
บ้านเรายังโชคดี……..
การท่องเที่ยวช่วยไว้ นักท่องเที่ยวไหลมาชนิด “ทั้งโลกอิจฉา” ว่าทำบุญแต่ปางใดไว้ ถึงคราวเขาตายกันโครมๆ
แต่ไทย “หน้านวล-ยิ้มได้” อยู่ประเทศเดียว!
ขาย “หนาม” คนยังแย่งกันซื้อ ก็ดูซี ทุเรียน…มีเท่าไหร่ขายเกลี้ยง
ยิ่งนี้ แล้งจัด “พี่อินเดีย” ปลูกข้าวไม่พอเลี้ยงคนเป็นพันล้านในประเทศเขา ก็ไม่ส่งข้าวไปขายให้ใคร
ข้าวไทยเลยเป็น “ข้าวทองคำ” ขณะนี้!
ไทยที่พวกนักการเมืองเขาด่า… ๘ ปี ลุงตู่ทำประเทศล้าหลัง ชาวบ้านอดอยาก
ปรากฏว่า กลุ่มทุนอุตสาหกรรมทั่วโลก มองเห็นโครงสร้างพื้นฐานทางคมนาคมทุกด้าน รวมทั้งการสื่อสาร การวิจัย-พัฒนา ด้านนวัตกรรม ที่ลุงตู่ทำไว้
ถนนการลงทุนทุกสาย ต่างพุ่งตรงมาที่ไทย!
ยิ่งโครงการ “แลนด์บริดจ์” ระนอง-ชุมพร เชื่อม ๒ ฝั่ง “มหาสมุทรแปซิฟิก-มหาสมุทรอินเดีย”
ขนถ่ายสินค้าถึงกัน โดยไม่ต้องไปอ้อมลอดช่องแคบมะละกาที่สิงคโปร์ ซึ่งเปลืองเวลาเป็นวันๆ รัฐบาลลุงตู่ “เร่งเครื่อง” เต็มสูบด้วยแล้ว
มีแต่คนตาบอด กับมนุษย์ขี้อิจฉา ที่เห็นใครทำดีเกินหน้าไม่ได้เท่านั้นแหละ ที่มองไม่เห็น “อนาคตไทย” โชติช่วงชัชวาลอยู่ข้างหน้า!
เราคุยกันไปเมื่อวานใช่มั้ย ว่าดาวพลูโต จ้าวแห่งการทำลายล้างสิ่งเก่า เพื่อสร้างสิ่งใหม่ ซึ่งเป็นมือหมุนจักรวาลมนุษย์มา ๑๕ ปี จะย้ายออกไปในกลางเดือนตุลา.นี้แล้ว
หัวใจเปลี่ยนโลกแท้จริงตามนัยพลูโต ไม่ใช่วัตถุ
แต่คือ การพัฒนาสู่ความยั่งยืนด้วย “ความพอเพียง”!
“พ่อบนฟ้า” พร่ำบอก “เศรษฐกิจพอเพียง”
พัฒนาอะไรก็พัฒนาไป แต่ห้ามเลิกอาชีพ “ปลูกข้าว-ทำนา” เป็นอันขาด
และในหลวงรัชกาล ที่ ๑๐ ทรงสืบสาน รักษา พัฒนาต่อยอดโครงการตามพระราชดำริ
“โคก หนอง นา” โมเดล สืบสานด้าน “พอเพียง” มีกิน-มีอยู่ก่อนในขั้นต้น แล้วค่อยต่อยอดพัฒนานำไปค้าขาย สร้างรายได้เป็น “รวยเงินล้านอย่างพอเพียง”
นี่….
มองประเทศ “มหามิตร” แล้วย้อนกลับมามอง “บ้านเราเอง”
ระหว่างรวยแบบ “ค้นถังขยะ-ปล้นอาหาร” กิน
กับพอเพียงถึงขั้น “กินทิ้ง-กินขว้าง” ยังเหลือ แถมมีให้กินตลอด ๒๔ ชั่วโมง
นึกเอาละกันว่า ระหว่างผลิตอาวุธสู่ความฉิบหายกับผลิตอาหารสู่ความยั่งยืน
ใคร….ระหว่าง “สหรัฐกับไทย” ดิสรัปท์ถูกทางกว่ากัน ตามนัย “พลูโตเปลี่ยนโลก”?!
อ้าว แล้วกัน….
ว่าจะรำพึงนิดเดียว กลับลมพัด-ลมเพจนหมดเนื้อที่
เอาการเมืองนิด…เนอะ
ตกลง เรื่อง “โหวตพิธา” ซ้ำได้มั้ย เมื่อวาน (๑๖ สค.๖๖) ศาลรัฐธรรมนูญมีมติเป็นเอกฉันท์
“ไม่รับคำร้องไว้พิจารณาวินิจฉัย”!
อังคาร ๒๒ สิงหา. “เปิดรัฐสภา” เดินหน้าโหวตนายกฯ ต่อ
เพื่อไทยยืนยัน เสนอชื่อ “เศรษฐา” ให้โหวต
มั่นใจ “ม้วนเดียวจบ” คือเกิน ๓๗๕ เสียง
ส่วนผมก็มั่นใจว่า ๒๒ สิงหา. “โหวตเศรษฐา” มีต่อ ม้วน ๒!
จบนะ…วันนี้!
เปลว สีเงิน
๑๗ สิงหาคม ๒๕๖๖
